شعار سال: هر مسافرتی که میرفتم، تا چشمم به این تابلوها
میخورد که نوشته بود مثلا رشت یک
شمال یا مثلا کاشان هفت جنوب، میرفتم
تو فکر که آخه چرا باید یه جوری بنویسن که ما نفهمیم چی میگن؟
والله تو آموزشگاههای رانندگی هم فکر نمیکنم این مسئله
مطرح بشه. حالا خیلی هم چیز مهمی نیست اما اگه بدونیم، هم حس کنجکاویمون از بین
میره، هم قبل از مرگ چهار تا چیز یاد
گرفتیم!
جاده دو به سمت شرق
ایران به دلیل مساحت زیادی که داره، پر از جاده و اتوبان هست که هر کدوم برای خودشون شماره دارن. من خودم این مسئله رو نمیدونستم، اصلا فکرم به این نرفته بود که جاده هم میتونه شمارهگذاری بشه. خلاصه اگه بخوام کوتاهش کنم، در حال حاضر که عارضم خدمتتون ایران حدود هفت تا آزادراه یا اتوبان و حدود ۶۲ تا جاده بینشهری داره که هر کدوم از این اتوبانها و یا جادهها شماره مخصوص به خودشون رو دارن. مثلا اتوبان قزوین – رشت اتوبان شماره یک هست و یا به عنوان مثال دیگه، جاده تهران – آمل (محمود آباد) جاده ۷۷ ایران هست. حالا اگه رو یه تابلویی نوشته باشه مثلا آمل ۷۷ شمال، یعنی شما در مسیر جنوب به شمال جاده ۷۷ و به سمت آمل دارید حرکت میکنید. لازم به ذکره که جادهها رو با رنگ سبز و اتوبانها رو با رنگ آبی مشخص میکنن.
جاده تهران تبریز
مثلا در تابلوی بالا نوشته زنجان قزوین دو شرق، یعنی شما اگه اون خروجی رو برید، وارد اتوبان شماره دو میشید که به سمت شرق میره و به زنجان
و قزوین میرسید. مسیر مستقیم هم زده ۳۲
غرب، یعنی این جاده که دارید میرید جاده ۳۲ ایران هست که به سمت غرب (تبریز)
میره.
در ویکی پدیا و با عنوان فهرست جادههای ایران میتونید کل اتوبانها و
جادههای کشور رو با جزئیات مثل مقصد و مبدا و شهرهای مهم عبوری ببینید.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از وبسایت علم فردا، تاریخ 7 خرداد 93، کد مطلب: -: www.elmefarda.com