هویت یابی قانونی در دنیای جدید تا حد زیادی وابسته به اسم و نام خانوادگی افراد ،کد ملی و شماره پاسپورت شان شده است. در زمان های قدیم،بر اساس باورهایی خاص اسامی افراد را عاملی برای تعیین سرنوشت شان محسوب می کردند و حتی انواع طالع بینی را بر مبنای اسم فرد و نام مادر او ( بر دلیل اثبات اصالت) استوار می ساختند(اگر حلال زاده باشد، می توان از نام پدر هم استفاده کرد). در دنیای جدید برای سهولت در انتخاب نام، شاهد تشکیل انواع کتابچه های اسامی ، توسعه دیکشنری های معنای اسامی ، سایت های تخصصی تحلیل فراوانی و دیگر شاخص های مربوط به اسامی افراد هستیم. یکی از این سایت ها https://www.behindthename.com بوده که می توانید وضعیت اسم خودتان و نظر مردم در خصوص اسم تان را در آن ملاحظه کنید.

اغتشاشات اخیر با رمز گشت ارشاد و مسئله حجاب آغاز شد و با سوق پیدا کردن به سمت براندازی بعد از مدتی فروکش کرد. حالا بعد از پشت سر گذاشتن این حوادث عده‌ای شعار زن، زندگی و آزادی را بهانه‌ای برای بی اعتنایی نسبت به حجاب و برخی از مقتضیات مذهبی کرده‌اند و تلاش دارند در این آب گل‌آلود، جامعه را از حجاب و مذهبی که یادگار تاریخی ایران حتی قبل از اسلام است، جدا کنند. ابراهیم فیاض، جامعه شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه توضیحاتی درباره حجاب و مذهب در کشور داده است که مهمترین بخش‌های آن را در ادامه می‌خوانید.

در روز‌های گذشته فیلم جلسه انتخابات سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران که در آن زینب کاظم‌پور روسری‌اش را به نشانه اعتراض در می‌آورد، حاشیه‌ساز شد. کاظم‌پور در آن جلسه گفته بود «به دلیل نداشتن روسری اجازه کاندیداتوری در هیات رئیسه مجمع به او داده نشده بنابراین به مجمعی که به خاطر سر نکردن روسری اجازه کاندیدا شدن نمی‌دهد، رسمیت نمی‌دهم.» عضو هیات مدیره سازمان نظام مهندسی تهران در واکنش به پرت کردن روسری یکی از اعضای سازمان می‌گوید بحثی درباره رد صلاحیت نبوده و خانم کاظم‌پور هیجانی شده است.

همیشه می‌نالیم که اینجا این طور شد و آنجا آن طور شد و چرا باید این گونه باشد و چرا ... هیچ وقت از خودمان نپرسیدیم که ما چگونه عمل می‌کنیم. آیا روند، رویکرد و روش کار خود ما، قابل قبول است؟ یا با چند اصطلاح کلیشه‌ای مجبوریم، همه جا این طوره، با یک گل بهار نمی‌یاد، بزرگا رو ول کردی رسیدی به ما؟ و ..، قصد توجیه داریم. خداوند در آیه ۱۱ سوره رعد، مردم را به تغییر درونی و خود اغازگری دعوت می‌کند. خداوند ایجاد تغییر در جامعه را مشروط به ایجاد تغییر در افراد کرده است. با این توضیحات، آیا ما خودمان نوعی خاوری نیستیم البته در مقیاسی کوچک تر! آیا اگر دستمان بر می‌آمد، خاوری نمی‌شدیم! قضاوت و ارایه طریق اصلاحی با شما.

آدورنو از برجسته‌ترین چهره‌هایی است که به مخالفت با فرهنگ عامه‌پسند مشهور شده است. او را استادْ دانشگاهی محافظه‌کار و متفرعن تصویر کرده‌اند که فقط باخ و موتزارت را موسیقی‌دان می‌داند و مردم را تحقیر می‌کند که به موسیقی شادِ پاپ و سریال‌های عامه‌پسند علاقه دارند. اما اگر نگاهی به نوشته‌های آدورنو بیندازیم، احتمالاً نظرمان عوض خواهد شد. آدورنو طرفدار فرهنگ نخبه‌گرا نیست، بلکه برعکس، دغدغۀ مردمی را دارد که صنعت فرهنگ آزادی‌شان را گرفته است.

تحولات فرهنگی و اجتماعی جامعۀ ایران در سدۀ کنونی به تدریج دگرگونی‌هایی محتوایی و معنایی در ساختار کالبدی فرهنگ جشن در چهارشنبه سوری پدید آورده است. این دگرگونی‌ها نوعی انقطاع فرهنگی با سنّت‌ها و هرج و مرج صوری در رفتار کنشگران جشن، به ویژه رفتار جوانان شهری را نشان می‌دهد. در سال‌های اخیر، در شب چهارشنبه سوری فضا‌های عمومی شهر‌ها بستر و جولانگاهی شده اند برای نمایش اعمال خود انگیختۀ جوانان در آتشباری‌های پیاپی گلوله‌های خمپاره و نارنجک به قصد ایجاد نشاط و لذت در عرصۀ جشن. کنش‌های جمعی پسران و دختران جوان در آتش بازی‌ها و آتشباری‌های خیابانی، شکلی هنجار شکن و سنّت ستیز به خود گرفته و آرامش فضای عمومی جشن را برهم زده و آشفته کرده است. این گونه کنش‌ها افزون بر حرمت زدایی از جوهرۀ قداست گونۀ جشن، به نوعی تعرّض به حریم عمومی و نادیده انگاری قواعد و نظم اجتماعی جامعه نیز تبدیل شده است. چندی است که هر ساله در این شب رُعب و وحشت زندگی مردم شهر‌ها را تهدید می‌کند و آتشبازی‌های خطرآفرین جوانان عرصۀ شادمانگی جشن شبانۀ مردم را به هم می‌ریزد و فضای آرام مراسم چهارشنبه سوری را برای مردم آکنده از بیم و خوف می‌کند. جوانان در جشن شبانۀ چهارشنبه بی آنکه از فلسفۀ و آرمان فرهنگی این جشن آگاهی داشته باشند، ناخودآگاه ارزش‌هایی را که به فرهنگ این جشن مشروعیت داده اند ازبین می‌برند و با سنت گریزی و ساختارزُدایی و تهی ساختن جشن از مفاهیم سنتی، به درهم فروریختن نقش اجتماعی آن شتاب می‌بخشند.

حسن ذوالفقاری مطرح کرد: ادبیات عامیانه پیش از ادبیات رسمی وجود داشته است. چه‌بسا که زیرساخت‌های ادبیات رسمی ما همین ادبیات مردم باشد.

در سال ۱۳۹۶ طرح «شعرپژوهی فرهنگ عامه» را در قالب یک قطب علمی در بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز پی‌گیری و به تصویب وزارت علوم رسید. یکی از برنامه‌های این قطب، تدوین، تألیف و انتشار سلسله کتاب‌هایی‌ست که به معرفی توصیفی بومی‌سروده‌های مناطق مختلف ایران می‌پردازد.

نیوشاضیغمی در صفحه رسمی اینستاگرامش لایوی برگزار کرد و در مورد آهنگ منتشر شده از ساسی مانکن که این روز‌ها ورد زبان کاربران شده است واکنش نشان داد.

شاید لازم باشد جناب علم الهدی توجه کنند که در زمان حاضر «بردن نام کوچک» مساوق با «پایین آمدن احترام» نیست؛ و من با اینکه با اصل دغدغه ایشان در «تنزل فرهنگ ادب و احترام» موافقم، ولی این را که کسی نام کوچک همسر را بر زبان جاری کند، از مصادیق و عوامل آن نمی‌دانم.

انیس‌الدوله و تاج‌السلطنه از زیباترین زنان دوره قاجار بودند که دیدن عکس‌هایشان تفاوت معیار‌های زیبایی از قرن گذشته تاکنون را به رخ می‌کشد. داشتن بدنی فربه و چاق، کرک پشت لب، ابرو‌هایی کمانی و پرپشت و به هم پیوسته از ویژگی‌های مشترک عکس‌های زیبارویان دوره قاجار است که دیدن آن تعجب و حیرت را در چهره امروزی‌ها پدید می‌آورد.

یکی از کانال‌های تلگرامی معلمان به نام «اخبار فرهنگیان» تصویری از فردی را منتشر کرده است که در حال آتش زدن تنه یک درخت است.

گاهی که برخی انسان‌ها زیربار مشکلات کمر خم می‌کنند و به تعبیری کارد به استخوان آنان می‌رسد، چه بسا راه خود را به جای درمان اصولی، به بازار جادو و جنبل و طلسم‌های نوشته شده بر استخوان کج می‌کنند.

خبر درگذشت فیرحی شاگردان، همکاران، دوستان و مخاطبان آثار او را در غمی بزرگ فرو برد و سبب تولید آثار متعدد در سوگ او شد. در توییتر، اما در مواجهه با پیام‌های تسلیت و ابراز تأسف و تأثرها، موجی از خشونت کلامی علیه مرحوم داوود فیرحی شکل گرفت.

به دنبال اعلام محدودیت‌های کرونا از ابتدای آذر ماه در بسیاری از استان‌ها از صبح امروز _ چهارشنبه ۲۸ آذر ماه_ ممنوعیت ورود پلاک‌های غیربومی و خروج پلاک‌های بومی برای جلوگیری از سفر‌های غیر ضروری اعلام شد.

زبان و شیوه صحبت کردن افراد، موضوع مهم اجتماعی است که با تغییر هر نسل، رنگ متفاوت تری به خود می‌گیرد.

فوتبال و امر اجتماعی قسمت اول کاری از یاسر عرب. سید محمد فاطمی . ابراهیم قهوه چی زاده

مصطفی رحماندوست با اشاره به نبود زیرساخت‌های فرهنگی می‌گوید: «ماجرای رومینا ابتدای قضیه است و باز هم اتفاق خواهد افتاد.»

علی دادخواه در قالب یادداشتی با نام «وجدان عمومی در برابر دو قتل» این طور می نویسد: هنری دیوید ثورو، نویسنده‌ تاثیرگذار آمریکایی، از پرداختن مالیات سرانه به مأمور محلی اجتناب کرد و به همین دلیل به زندان افتاد.

سوال این است که منشأ رفتار ناپسند دروغ کجاست؟ یا ریشه این نوع فرهنگ از کجا آب می‌خورد؟