دلایل متعددی برای اینکه چرا ایران چشم بر ذخایر نفت و گاز خود در دریای خزر بسته و حاضر به واردات گاز از ترکمنستان شده است، بیان می‌شود. برخی به دلایل فنی مانند عمق ذخایر و تکنولوژی پیچیده اشاره می‌کنند و برخی دیگر به تحریم و نیاز به سرمایه‌گذاری کلان اشاره دارند و برخی دیگر پای رژیم حقوقی خزر و حتی کارشکنی‌های روسیه را به میان می‌آورند. هرچه هست، افکار عمومی مطالبه منافع ملی در این خصوص بوده و دولت الزاما باید با رویکرد شفاف سازی اغنایی( نه پوپولیسی و توجیهی) ، توضیحات لازم را ارایه نماید.

طی چند دهه اخیر یکی از ایده‌هایی که از سوی برخی کشورهای غربی و عربی در مورد موضوع فلسطین مطرح و پیگیری شده و همچنان روی میز دییلماسی جهانی قرار دارد، ایده تشکیل ۲ دولت اسرائیلی و فلسطینی در اراضی اشغالی است؛ طرحی که در طول این سال‌ها، نتیجه‌ای جز گسترش اشغالگری رژیم صهیونیستی و افزایش جنایت‌های این رژیم علیه ساکنان واقعی فلسطین به همراه نداشته است.

امیرسعید ایروانی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل تمامی ادعاهای آمریکا را در نامه به شورای امنیت بی‌اساس دانست و قاطعانه رد کرد و گفت: جمهوری اسلامی ایران هرگز در هیچ اقدام یا حمله‌ای علیه نیروهای نظامی آمریکا در سوریه و عراق دخالت نداشته است.

خبر می رسد که دولت چین بزرگراه YanAn East overpass شانگهای را برای معاون اول رئیس جمهور ایران قرق کرد و اسکورت هیات ایرانی برای شرکت در نشست های رسمی با صنایع چین در ششمین نمایشگاه بین المللی واردات چین ، در شرایط قرق بزرگراه انجام شد. از آقای مخبر بعنوان یک مدیر و سیاستمدار کهنه کار می پرسیم که آیا این رفتار انهم از کشور دارای اخلاق عدم تعارف طبیعی است؟ آیا منطقی است که مثلا بزرگراه بسته شود تا مقامات یک کشور میهمان رد شوند. چرا از تکنیک آزاد سازی لاین یا ترافیک تکه ای استفاده نشد( دوستان امنیت می دانند از چه چیز صحبت می کنیم)؟ برادر بزرگوار ،جناب مخبر، ما هرچقدر هم در فشار باشیم دارای ذهن چاره یاب و هوش خلاق ایرانی هستیم، خام نشوید خدای ناکرده.

یک معضل بزرگ پیش روی ایران قرار گرفته است؛ در شرایطی که اسرائیل برای سرکوب حماس تلاش می‌کند، تهران باید تصمیم بگیرد که آیا ایران و نیروهای محور مقاومت باید به شعار‌های خود درباره نابودی اسرائیل عمل کنند یا خیر؟ همین الان برخی از محافظه‌کاران تندرو ایرانی این سوال را مطرح کرده‌اند که چرا اقدامات ایران با اظهارنظرهایش برای آزادسازی قدس و نابودی اسرائیل مطابقت ندارد.

روز جمعه ایران به قطعنامه پیشنهادی کشور‌های اتحادیه عرب درباره فلسطین رای مثبت داده است. در این قطعنامه، اعضا بر «راه حل دو کشوری» به عنوان تنها راه رسیدن به صلح پایدار تاکید کرده‌اند. موضوع از آنجایی برای همه جالب شده که سیاست جمهوری اسلامی مخالفت با راه حل دو کشوری برای اسرائیل و فلسطین و به رسمیت شناختن یک کشور با نام اسرائیل است. با این حال تاریخ نشان می‌دهد برخلاف سیاست‌های رسمی، این اولین رای مثبت ایران به راه حل دو کشور نیست و آخرین آن هم نخواهد بود.

کار آزادی فلسطین با فانتزی بازی های این چنینی میسر نمی شود... یکی می مرد ز درد بینوایی یکی می گفت خانم زردک می خواهی؟!

جنگ غزه موجب شد که یکی از تناقضات اساسی نزد جریان غالب در قدرت برجسته شود و آن، اصیل نبودن مواضع خارجی آنان است. در واقع، مواضع تند و رادیکال خارجی آنان معطوف به تحقق آن مواضع غیرقابل‌تحقق نیست، بلکه بهانه‌ای است برای حذف مخالفان داخلی خود. جریانی که شعار جنگ با اسرائیل آنها، گوش فلک را کر کرده بود، اکنون به نمایش ثبت‌نام اینترنتی و آمادگی اینترنتی برای آزادی قدس و... تقلیل یافته است و دچار یک وضعیت متناقض شده‌اند، زیرا این حد از رفتار با آن شعارها هیچ تناسبی ندارد.

جنایت رژیم اشغالگر صهیونیستی در بمباران وحشیانه بیمارستان معمدانی در غزه مظلوم، جهان را در شوک و بهت فرو برد و وجدان هر انسان آزاده‌ای را مالامال از درد و خشم کرد. این جنایت قطعا بی‌پاسخ نخواهد ماند و سردمداران کشور‌های اروپایی و آمریکا که شریک و همراه جنایت‌های جنگی رژیم هستند و دست‌شان در ریختن خون زنان و کودکان و مردم بی‌دفاع غزه آلوده است باید پاسخگوی این جنایت بزرگ باشند.

روسای جمهور ایران و فرانسه درباره تحولات اخیر فلسطین گفت‌وگوی تلفنی داشتند.