عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی با اشاره به اینکه به احتمال قوی امام پس از فتح خرمشهر می‌دانسته که مردم و افکار عمومی چه تصور و تفکری دارند، گفت: حداقل الآن می‌فهمیم که ارزیابی آن‌ها بعد از فتح خرمشهر منصفانه بوده، ولی شاید اگر اصرار می‌کردند بهتر بود؛ و به هر حال اصرار نکردند و پذیرفتند که جنگ ادامه پیدا کند. اما مهم شهامت و به نظر اخلاقی قابل دفاع است که مسئولیت همین موضعشان را پذیرفتند و هیچ گاه سرکوفت به آقای هاشمی یا دیگران نزدند. من که نشنیدم و ظاهرا شاید حتی حضوری هم نگفته باشند.

شاه به اشتباه فکر می‌کرد برای ماندن و قدرت یافتن بیشتر، همه چیز مهیاست در این تصور و دیدگاه شاه یک خلا و گپ بزرگ وجود دارد که اطرافیان او مانند علم از آن غافل بودند یا به زبان نمی‌اوردند و اینکه اگر در حکمرانی همه چیز باشد، اما قلب و مهر و رضایت و اعتماد مردم نباشد دیگر ابزار‌های قدرت مانند سفره آرایی روی رودخانه خروشان است و پایدار نمی‌ماند. همان زمان که شاه در کیش سوارکاری و شنا می‌کرد و برای افزایش قدرت ایران در سطح جهانی نقشه می‌کشید جوانان معترض زیادی در زندان یا از دست ساواک فراری بودند ودر رسانه‌ها با عنوان خرابکار و اوباش تحقیر می‌شدند.

تیرباران محمد بخارایی و سه دوستش صادق امانی، مرتضی نیک‌نژاد و رضا صفارهرندی به یکی از سیاه‌ترین و ننگین‌ترین اقدامات پهلوی تبدیل شد.چند سال بعد از این‌که ضارب حسنعلی منصور و دوستانش به اتهام برنامه‌ریزی و ترور نخست‌وزیر دستگیر و تیرباران شدند، رییس وقت پزشکی قانونی ایران در مصاحبه با روزنامه کیهان اشتباه تیم پزشکیِ معالج در جراحی زخم ناشی از ضربه وارد شده به سر نخست‌وزیر را عامل خونریزی مغزی و مرگ او اعلام کرد.

با وجود گذشت سال‌ها از جنگ، داستان جنگ تحمیلی ایران-عراق هم برای ما قصه پر غصه‌ای شده است. هنوز در فکر آن هستیم و بحث و جدل داریم که چرا بعد از فتح خرمشهر، جنگ تمام نشد؟ آیا اینکار درست بود یا نه. اما واقعیت اینجاست که وقتی جنگ را فقط در میدان تعریف کردی و از کلیت جنگ و بحث صلح غافل بودی، جنگ می‌شود حضور صد درصدی نظامی ها. ناپلئون عبارت تاریخی دارد به این مضمون که جنگ مهمتر از آن است که به دست نظامی‌ها سپرده شود. نظامی، میدان را خوب می‌شناسد، اما از کلیت جنگ و بحث صلح، چندان آگاهی ندارد. قصد باز کردن داستان را نداریم، ولی وقتی عراق با عملیات رمضان، بچه‌ها را در فاو زمینگیر کرد، بعضی از اقایان کجا بودند؟ همان‌هایی که الان هم برای خودشان بیا و برویی دارند. همه این مسائل به کنار، هزار میلیارد دلار خسارت جنگ را کی قرار است از عراق مطالبه کنیم. ما پول سختی‌های تحمیل شده بر خودمان و هم میهن هایمان و زندگی‌های از دست رفته را می‌خواهیم. کسی نیست که پاسخگو باشد؟

علی شمس اردکانی در گفت‌وگوی اختصاصی با روزنامه تعادل ضمن بازخوانی سال‌های انتهایی دهه ۶۰ و سال‌های ابتدایی دهه ۷۰ خورشیدی، برای نخستین‌بار پرده از راز‌هایی برمی‌دارد که باعث شد ایران به اندازه ظرفیت‌ها و توانایی‌هایش در تولید و صادرات گاز منطقه و جهان حضور نداشته باشد. وی بیان می کند که طرح‌های توسعه‌ای ایران در زمان احمدی‌نژاد علی‌رغم درآمد‌های نجومی نفت متوقف شدند.

خیلی‌ها منتظر بودند که بعد از فوت حضرت امام، شالوده سیاسی انقلاب و جمهوری اسلامی دچار تزلزل شده و بدلیل اتکای بالای نظام به شخصیت و جایگاه خمینی کبیر، دچار فروپاشی گردد. انتظاری که بدلیل برخی از عنایات حضرت حق و تدبیر مردان انقلاب، به سرانجام نرسید و مقام معظم رهبری، قاطعانه راهبری راهبردی انقلاب را عهده دار شدند.

به نقل از یورونیوز، ژان فرانسوا لویلیه، مامور مخفی پیشین فرانسه که مدت ۲۵ سال در خدمت سرویس اطلاعاتی این کشور بود، کتابی با نام «مرد طرابلس» (L'homme de Tripoli) نوشته که قرار است هفته آینده (سوم ماه مه) منتشر شود. او در این کتاب به افشاگری‌های بسیاری درباره ماموریت‌هایش، از جمله درباره فعالیت‌های سه ساله‌اش در لیبی طی سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ میلادی پرداخته است و زیربنای سیاست خارجی فرانسه را در منطقه‌ای استراتژیک که مسائل ژئوپلیتیکی متعددی دارد، آشکار می‌کند.

عطاءالله مهاجرانی با نقد صحبت های مسعود رجوی در سال ۱۳۶۰ در باب سقوط انقلاب با مرگ آیت الله خمینی(مستند شده در تاریخ شفاهی انقلاب از دانشگاه هاروارد) می گوید که از درگذشت آیت الله خمینی در سال ۶۸ ، سی و چهار سال می گذرد، جمهوری اسلامی پابرجاست و مسعود رجوی معلوم نیست زنده است یا مرده؟ خدمت آقای مهاجرانی باید عرض کرد که تحریف در تاریخ انقلاب اسلامی انهم در گام دوم انقلاب، از افرادی چون شما بعید است. همه ما می دانیم که انقلاب یک ریشه و آغاز نهضت منجر به پیروزی به رهبری امام خمینی ، یک دوره ساخت نظام و تثبیت نظام، یک دوره تداوم نظام دارد. امام در گام اول انقلاب با زحمت و تعهد بالا، خوش درخشید. سوال اینجاست که آیا اسباب تثبیت در گام دوم مهیا بود؟ آیا پیر جماران با کمک اندکی یاران خالص با تلاش شبانه روزی ، انقلاب را در دوره ساخت و تثبیت هدایت نکرد؟ اگر روح الله خمینی در این گام به هر دلیلی نبود، کشور و انقلاب می توانست حفظ شود؟ با کدام نیروها و کدام هدایت گری ها و راهبری های راهبردی؟ چرا در تاریخ انقلاب می خواهید انحراف ایجاد کنید؟ گور بابای مسعود رجوی و امثال اون، اما حرف و تحلیل این دشمن قسم خورده انقلاب، حرف و تحلیل درستی بود که به لطف خدا و حافظ و هادی بودن خداوند، تحقق پیدا نکرد.

در خاطرات روز ۴ فروردین ١٣٧٩ آیت الله هاشمی رفسنجانی که به تازگی منتشر شده، به موضوعی اشاره شده که تاکنون رسانه‌ای نشده بود؛ ترور سید محمد خاتمی. وی می‌نویسد: «پیش از ظهر دکتر حسن روحانی (دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی) آمد. دو ساعتی درباره مسائل مهم کشور و انقلاب مذاکره کردیم. ایشان از قول آقای علی ربیعی گفت یکی از محافظان آقای خاتمی)tvahn x,ghfd(، قصد ترور ایشان را داشته و دستگیر شده است. می‌گویند به خاطر مشاهده جریان‌های غیراسلامی و عدم قدرت و تحلیل وضع موجود، به این فکر افتاده و از یکی از مراجع هم سوال کرده است. گرچه ایشان، او را نصیحت کرده که این افکار را از سر بیرون کند، ولی او منع را نفهمیده است". اگرچه اقدام یاد شده در نطفه خفه شد، اما چندماه بعد ترور سعید حجاریان زنگ خطری برای همگان بود تا خطر افراط گرایی و اندیشه‌های خشونت گرایانه را متوجه شوند؛ خطری که به خاطر خاستگاه فکری که متأسفانه رنگ عقیده نیز به خود می‌گیرد، ممکن است در هر زمان و مکانی به شکل فجیعی خود را ظاهر کند. در این زمینه، در وهله نخست و پیش از ورود نهاد‌های اطلاعاتی، هوشیاری علما و نهاد‌های منتسب به دین نیز امری ضروری است تا با زمینه‌های شکل گیری چنین اندیشه‌های تکفیرگرانه و خطرناکی مقابله کنند.

سید امیر مکی پژوهشگر تاریخ معاصر در یادداشتی به ماجرای واژه «دموکراتیک» در عنوانِ «جمهوری اسلامی» و حذف آن پرداخت و از قول مهندس بازرگان نوشت «این انتخابات ۱۰۰درصد آزاد و داوطلبانه صورت گرفت.»