منصوره معصومی اصل همان زنی که در برنامه سیما از عبارت" این مملکت مال حزب الهی هاست" استفاده کرد و بعد از غوغاهای ایجاد شده با انتشار کلیپی توجیهی ، مسئله را به رهبری و حضرت امام نسبت داد، با موج جدیدی از انتقادات بدلیل تفسیر به رای و برداشت های سلیقه ای از سخنان امامین انقلاب مواجه شده که در ادامه به نمونه ای از مستندات اثبات خلاف گویی ایشان به قلم حسین علی زاده، اشاره می شود.

موسی غصنفرآبادی رئیس کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس گفت: جامعه برای عده خاصی نیست، بلکه برای همه است. اما یک عده‌ خاص نباید حرف‌هایی برخلاف امنیت، آسایش و آرامش و سربلندی مملکت بزنند.

شاهکارهای ادبی شهرداری تهران به نظرم دیگر به مرحلۀ شایستگی برای دریافت جایزۀ ادبی نوبل رسیده است! هر روز ادیبانه‌تر و زیباتر و با سلیقه‌تر و مؤدبانه‌تر از دیروز! آخرین شاهکار ادبی شهرداری تهران را باید انتخاب شعار "رژیم حرامزادۀ صهیونیستی" دانست که بر روی بیلبوردهای بی‌شمار پایتخت ظاهر شده است!

جمهوری اسلامی نوشت: احمدی‌نژاد مشکلی با حاکمیت یکدست ندارد، چون هم خودش عضو مجمع تشخیص مصلحت آن است و هم یاران سابق وی در دولت و مجلس و بعضی جا‌های دیگر، حضوری کاملا پررنگ دارند، اما چرا برای یک سفر وی این همه جنجال درست می‌شود؟ آخرش هم معلوم نشد چگونه و به دعوت کدام طرف خارجی ایشان به این کنفرانس رفته و اصلا مسئله مدیریت منابع آبی چه ارتباطی با وی دارد؟ امیدواریم هنگام برگشت اجازه دهند مصاحبه‌ای با صدا و سیما بکند و شرح دهد چرا و چگونه به گواتمالا رفته، چه گفته و چه شنیده و خلاصه دستآورد سفر چه بوده است؟

مروری بر نام‌هایی که به اصطلاح «برنده جایزه صلح نوبل» شده‌اند، نشان می‌دهد این عنوان به صهیونیست‌هایی که دستشان به خون مردمان منطقه آغشته شده و یا افرادی که اهداف غربی‌ها در کشور‌های مخالف را پیاده می‌کنند، رسیده است.

در خبر‌ها آمده که خانم نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل شده اند. باعث خوشحالی است که یک هموطن ایرانی این جایزه را برنده شده است، اما این داستان، یک پشت پرده خطرناک بنام دخالت در امور داخلی کشور دیگر با جهت دهی به جوایز بین المللی دارد. جایزه‌ای که برنده اش مورد تاکید و تشویق دشمنان یک نظام و دشمنان قسم خورده مردم ایران قرار می‌گیرد، چه معنایی غیر از این می‌تواند داشته باشد؟ سرنوشت خانم نرگس محمدی هم با اخذ این جایزه کاملا مشخص است. چیزی شبیه فلان خانم وکیل و خارج نشینی با رویکردی اپوزیسیون محور. دوره بازداشت تمام می‌شود و ایشان با یک بلیط به مقصد اروپای غربی یا امریکای شمالی، جلای وطن خواهد کرد.

کشور در حوزه سیاسی و دیپلماتیک دچار آسیب صحبت‌های بی پروا و بعضا تحریک کننده و کم اساس برخی از افراد خود حامی پندار انقلاب شده است. جوانانی که عموما دارای نیات پاکی هم هستند، اما در عمل فاقد قدرت تحلیل راهبردی لازم و تجربه اجرایی هستند و با احساساتی بازی، غوغا سالاری، تندروی و رفتار‌هایی از این جنس، قصد حضور در فضای دیپلماتیک و سیاسی کشو ر را دارند. گویا لازم است مجددا تذکر دهیم که گام دوم انقلاب است و دوره این جور شمل بازی‌ها تمام شده و این دوره نیازمند اندیشه و تعهد و اقدام واقعی و غیر نمایشی است. توئیت روایت شده از یامین پور و پاسخ حساب پادشاهی سعودی اگر راست باشد، مصداق و نمونه‌ای از این کم تجربگی‌ها محسوب می‌شود.

عربستان از درون کتابی به قلم رابرت لیسی روزنامه‌نگار و نویسنده انگلیسی است که در سال ۱۹۸۱ به چاپ رسید و با استقبال خوانندگان مواجه و به زبان‌های گوناگون ترجمه شد. اما دولت عربستان از انتشار آن سخت ناخرسند بود. بعد‌ها لیسی با هماهنگی با دولت عربستان اقدام به نگارش نسخه‌ی جدیدی از این کتاب نمود. کتاب عربستان از درون ترجمه‌ این نسخه تعدیل شده به قلم آقای محمدعلی عسگری است که توسط نشر کویر در سال ۱۴۰۱ چاپ شده است.این کتاب خواندنی است و آدمی را به اندیشیدن و ناخودآگاه مقایسه وامی‌دارد. در مقایسه با ملت و جامعه مدنی و به‌ویژه زنان ایران، هنوز بافت جمعیتی عربستان و تفکر آنان قبیله‌ای و سنتی و مذهبی است. اما به‌قول نویسنده کتاب، عربستان سعودی از جمله اندک کشور‌هایی است که نهاد هرمی قدرتش از ساکنان جوان این کشور پیشگام‌تر است. وقتی کشوری در عین حفظ استقلال و منافع کشورش در جبهه درست در کنار قدرت‌های جهانی قرار گیرد می‌تواند در بزنگاه‌های تاریخی خود را از مهلکه نجات دهد، دقیقاً مانند پوست‌اندازی‌ای که عربستان پس از ۱۱ سپتامبر انجام داد.

مهدی صفری را بعنوان دیپلماتی آگاه و صاحب تجربه در حوزه دیپلماسی کشور می شناسند. اما حاشیه گویی های اخیر او، بنوعی اسباب تعجب را فراهم ساخته است. مهدی صفری بشکلی کاملا غیرتخصصی و مسئله دار از ارتباط بین سرطان فراگیر و گسترده در یکی از کشورهای امریکای جنوبی بدلیل تزریق واکسن فایزر می گوید! بشکل ناشیانه ای درخواست و تقاضای سرمایه گذاری خارجی کشور مورد بحث را با رویکرد خیریه ای مورد تفسیر قرار می دهد. این در حالی است که هر دیپلمات اگاهی می داند که سرمایه گذاری خارجی عموما با چند هدف یا شرایط وجود بازارهای پرجاذبه با امنیت بالای سرمایه گذاری، سرمایه گذاری چند منظوره با رویکرد نفوذ یا کسب انحصار منجر به اهرم فشار و در نهایت سرمایه گذاری خارجی برای کاهش ریسک های داخلی ، انجام می شود.

روایت قوی از پیامبر وجود دارد که بر صورت متملق خاک بپاشید. حضرت امیر بشدت توصیه می کند که دروغگو و غلو کننده را بعنوان دوست انتخاب نکن. با وجود آنکه صدها حدیث و روایت با این مضمون در دین مبین اسلام به ما رسیده سوال اینجاست چرا اجازه می دهیم ، گروهی با حاشیه گویی ها و صحبت های گل درشت، بستر را برای انواع انحرافات در سیستم مدیریتی کشور ایجاد نموده و حتی سیستم ایدئولوژیک به آنان پاداش هم بدهد؟ قصد توهین به شخص خاصی را نداشته و نداریم. اگر هم نیاز باشد، از توان کافی برای نقد سازنده برخورداریم. اما رسالت ما در گام دوم انقلاب ، نوعی پاکسازی سیستم ها از وجود افراد و جریاناتی است که ممکن است شائبه ایجاد انحراف در مسیر را داشته باشند. متن تهیه شده توسط مهران صولتی با عنوان چرا گزافه گویی در نظام های ایدئولوژیک پاداش دارد؟ متنی قابل توجه در این خصوص است. به ظاهر تلخ و اپوزیسیونی آن توجه نکنید.