آیا فلسفه دانش است؟ تیموتی ویلیامسون چنین می‌اندیشد و مدت‌هاست که از این ادعای بحث‌برانگیز دفاع می‌کند که اگرچه فلسفه در روش‌ها و شاید در موضوعش متمایز است؛ اما در نهایت همان نوع از پرس‌وجو است.

یکی از جریان‌های فکری معاصر که در محافل دانشگاهی و روشنفکری جهان بسیار تأثیرگذار بوده و در گسترۀ وسیعی تبلیغ و ترویج می‌شود جریان موسوم به “الحاد نوین” یا “خداناباوری جدید” یا “اتئیسم نو” است. در آغاز لازم است به تاریخچۀ این تفکر “بی‌خدایی جدید” (New Atheism) اشاره شود تا باب آشنایی با این جریان فلسفی- الهیاتی (و در واقع ضد الهیاتی و ضد دینی) هر چه بیشتر گشوده گردد و به فهمی درست از ان نایل آییم.

رئیس دفتر تبلیغات اسلامی با تأکید بر وجود دقت‌های بسیار عمیق در فلسفه اسلامی، گفت: تأثیرگذاری فلسفه و یا نظام فکریِ فلسفی در جامعه احتیاج به حلقه‌های واسط دارد.

سی وسومین نشست از مجموعه درس‌گفتار‌هایی درباره‌ی بوعلی سینا در روز چهارشنبه دوازدهم آبان ساعت ۱۱ با عنوان «ابن سینا و معنای زندگی» با سخنرانی دکتر حسین محمودی به صورت مجازی برگزار شد که مشروح این سخنرانی در پی خواهد آمد.

سی وپنجمین نشست از مجموعه درس‌گفتار‌هایی درباره‌ی بوعلی سینا با عنوان «ابن سینا و جایگاه استدلال‌های جدلی در اخلاق» و با سخنرانی دکتر محسن جوادی چهارشنبه ۲۶ آبان به صورت مجازی پخش شد. در این نشست این استاد فلسفه درباره نسبت جدل با اخلاق در اندیشه و آثار ابن‌سینا سخن گفت.

پاکتچی می‌گوید: فلسفه ایران باستان در دو نظام فلسفی اشراقی و صدرایی اثر ماندگار برجای گذاشته و از سوی دیگر در آموزش عمومی ایرانیان نیز اثر عمیقی از فلسفه ایران باستان می‌بینیم که اهمیت بسیاری دارد.

نجفقلی حبیبی گفت: گرچه در کتاب عیون الأنباء فی طبقات الأطباء» بیان شده است که فارابی در پزشکی بسیار ماهر و استاد بوده، اما علی رغم این که تمام رساله‌های فارابی را در آن‌جا نام برده، هیچ اثری از پزشکی وی نام برده نشده است.

اگر جامعه مستعد شنیدن سخن فلسفه نباشد، فلسفه­‌ای هم به وجود نمی­‌آید. گوش­‌ها و زبان­‌ها با هم نسبت و تناسبی دارند. من از فلسفه موجود و از اطلاعات فلسفه و گسترشِ تعلیم فلسفه دفاع نمی­‌کنم؛ اما انداختن گناهِ نابسامانی­‌ها و گرفتاری­‌ها و حماقت­‌ها به گردن همین فلسفه‌ی کم و بیش مهجور را نشانه‌ی خوبی از وضع درک و فهم و خرد و دانش نمی­‌دانم. می­‌توان به فلسفه اعتنا و اعتقاد نداشت؛ اما گناه ندانم­‌کاری و بی­‌خردی را به گردن تفکر و این یا آن فلسفه انداختن، دفاع از جهل و بی­‌خردی و اعلام بی نیازی از خرد و دانایی است و این یکی از اقتضا‌های جهان توسعه­‌نیافته است.

حسن سیدعرب در بزرگداشت فارابی گفت: تأسیس فلسفه اسلامی و انتساب این عنوان به فارابی، چندان هم به سود فلسفه اسلامی نیست؛ چراکه اگر معتقد باشیم فلسفه اسلامی بخش قابل پیوند با تاریخ عمومی فلسفه است، نمی‌توان از مقطعی قائل به تأسیس آن بود؛ چون تأسیس همواره با ابداع همراه است. اگر به این معنا قائل باشیم که فارابی مؤسس فلسفه اسلامی است، باید دامنه تاریخی فلسفه اسلامی را نیز از تاریخ عمومی فلسفه جدا کنیم که این کار به نظریه وحدت تاریخ فلسفه آسیب وارد می‌کند.

آنچه در پی می‌آید، سحنرانی آیت الله آقای دکتر سیدمصطفی محقق داماد عضو پیوسته و رئیس گروه مطالعات اسلامی فرهنگستان علوم در مدرسه عالی شهیدمطهری است که به مناسبت روز جهانی فلسفه (۱۹ آبان ۱۴۰۰) ایراد شده است.