در پی پیشنهاد انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به شورای فرهنگ عمومی کشور و با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، سی‌ام آبان ماه که مصادف با روز جهانی «فلسفه» است به نام روز بزرگداشت «فارابی» حکیم و فیلسوف پرآوازه ایرانی در تقویم ملی ایران ثبت شده است.

غلامرضا اعوانی با اشاره به انتظاراتی که از فلسفه‌ورزی در ایران وجود دارد بیان کرد: چیزی که در ایران انتظار داشتیم به وقوع بپیوندد گفتگو یا دیالوگ فلسفه قدیم و جدید بود، اما نشد؛ یعنی نتوانستند میان قدیم و جدید پلی بزنند. مسائل مشترک است و تمام غرب به یونان می‌رسند، اما این مسائل به مرور تکمیل شده است.

محسن جوادی با اشاره به وضعیت فلسفه اخلاق در دانشگاه‌های ایران بیان کرد: وضعیت آموزش فلسفه اخلاق در فضای دانشگاهی خیلی قابل قبول نیست و خیلی از دانشگاه‌های معتبر ایران این رشته را در کارشناسی و دکتری ندارند.

آیت‌الله محقق داماد گفت: جهان، جهان شرک شده است و هرکس برای خدای خود خون می‌ریزد و این خلاف آموزه‌های ادیان الهی است. راه‌حل مشکل اصلی، بازگشت به هدف ادیان و تفسیر عقلایی و منطقی دستورات دینی است.

سازمان یونسکو، سومین پنجشنبه ماه نوامبر را «روز جهانی فلسفه» خوانده است که این ایام، در ایران با روز بزرگداشت علامه طباطبایی، ۲۴ آبان ماه، تقریباً مصادف شده است که به این مناسبت هم‌اندیشی‌های پرشماری با موضوع فلسفه برگزار می‌شود. «آینده فلسفه در ایران» یکی از این نشست‌ها بود که هفته گذشته به‌همت گروه فلسفه دانشگاه شهید مطهری برگزار شد و با حضور استادانی، چون آیت‌الله عبدالله جوادی آملی و دکتر رضا داوری اردکانی بسیار پرمخاطب شد.

وقتی شرایط اجتماعی سخت می‌شود و افراد زیر فشار‌های گوناگون درمانده و ناامید می‌شوند؛ هرکس تلاش می‌کند برای رهایی از این فشار و درماندگی به گوشه‌ای پناه برد و در سوراخی بخزد.

یک استاد فلسفه معتقد است: «وظیفه نخست فیلسوف آن است که درد‌ها و کژی‌های جامعه را دریابد و برای آن درمان ارائه کند. از این حیث دنیای اسلام هم اکنون از عقل دور است و دستگاه فکری فارابی کمک می‌کند که از خشونت دوری کنیم و مبنا را بر عقلانیت بگذاریم.»

آیت‌الله محقق‌داماد ضمن اشاره به ضرورت پاسخگویی فلسفه اسلامی به مسائل روز تصریح کرد: فراز و فرود فلسفه در گرو برخورد با مسائل مطروحه روز است و ارتقایش در چالش با آن مسائل است.

شیخ‌رضایی گفت: این کتاب تاریخ‌نگاری‌اش مسئله‌محور است؛ یعنی یک مسئله را انتخاب کرده و سعی کرده بگوید در ۲۰۰ سال نزاع بین طبیعت‌گرایی و ایده‌الیسم چگونه بوده است؟ از سوی دیگر کتاب خیلی مناسب آموزش فلسفه تحلیلی نیست؛ چون فقط دو فصل آخرش فلسفه تحلیلی است و حتی این دو فصلش هم اصول ساده‌ای ندارد.

«معنای سفر» کتابی صرفا برای گردشگران نیست. بیشتر فصول این کتاب ۲۵۶ صفحه‌ای درباره تاثیری است که مقوله سفر بر فیلسوفان گذاشته است؛ بنابراین می‌توان گفت که این اثر برای کسانی که به تاریخ ایده‌ها علاقمندند، بسیار جذاب و جالب توجه خواهد بود.