علی اکبر عزیزی در مورد علت کاهش آمار فوتی‌ها گفت: از آنجا که پیکر برخی از جانباختگان بر اثر شدت ضربه، متلاشی شده بود تیم‌های حاضر در محل، قطعات اجساد را در قالب ۲۲ کاور جهت تشخیص هویت جمع آوری کرده بودند که قابل شناسایی نبودند.پس از انتقال کاور‌ها به استان و بررسی‌های دقیق کارشناسی از سوی پزشکی قانونی بر روی باقی مانده اجساد، در نهایت با توجه به اعلام آمار مفقودی‌ها از سوی خانواده‌ها و بررسی‌های پزشکی قانونی، تعداد قطعی فوتی‌ها ۱۴ نفر اعلام شد که ۲ نفر متعلق به طبس و ۱۲ نفر متعلق به یزد بودند که پیکر هشت نفر تشییع شده است.

برخی مسولان تلاش دارند ابعاد و عمق این فاجعه را کتمان کنند و صدا وسیما تلاش دارد همچنان نقش عوامل دست چندم را در این حادثه غم انگیز برجسته کند، دریغا که ریشه اصلی بحران‌ها در کشور همچون قربانیان متروپل آبادان در زیر آوار واقعیت‌ها و ناکارآمدی‌های مدیریتی مدفون شود. در این میان باید قدر مهندسانی که شرافت مهندسی خود را به حراج نگذاشتند و ارزش علم و کارشناسی و تخصص خود را فدای سودجویی نکردند و نمی‌کنند دانست.

ای کاش قانونی تصویب می‌شد که به موازات خسارت زایی هر عبدالباقی و جلب آنها، نهاد‌های نظارتی هم به دادگاه فراخوانده می‌شوند. مگر می‌شود که فساد گسترده، فقط سمت تقاضا داشته باشد و از چراج سبز دولتی‌ها خبری نباشد؟ تا کی نظام باید هزینه این جنس افراد را تحمل کند؟ برای چه به نظارتی‌ها حقوق می‌دهیم و دفتر و دستک در اختیارشان می‌گذاریم؟ کدام نهاد نظارتی به گزارشات ریز و درشت رسانه‌ها در پنج سال اخیر از شهرداری آبادان و منطقه اروند توجه کرد؟ چرا باید حساسیت هایمان نسبت به فساد و افراد مفسد اینقدر پائین باشد؟ آیا با تکرار تراژدی عبدالباقی دیگر می‌بایست تکرار کننده همین ادبیات باشیم؟ آیا باید دست روی دست بگذاریم تا چرخه زد و بند، خاموشی نظارتی‌ها، خسارت ملی و تکرار مجدد داستان! برای چندمین بار رخ دهد؟

محمدرضا میرشاه ولد نوشت: درد اینجاست که نه تنها به ساختمان غیر استاندارد متروپل مجوز دادند بلکه از سازنده آن حسین عبدالباقی و هلدینگش هم بخاطر شاهکارش تقدیر کردند.

رئیس مجلس شورای اسلامی درباره رسیدگی به حادثه فروریختن ساختمان در آبادان و تهیه گزارش این موضوع توسط کمیسیون عمران دستور داد.

سخنگوی سازمان آتش‌نشانی شهرداری تهران از اعزام ۵۰ نیروی آتش‌نشان حرفه‌ای به آبادان در پی دستور شهردار تهران برای کمک به حادثه‌دیدگان حادثه ریزش ساختمان در آبادان خبر داد.

بعید می‌دانیم فهم لازم در مدیران دولتی دستگاه‌های مرتبط و مسئول در پدیده ریزگرد در خصوص این چالش نو ظهور وجود داشته باشد. ۸۲۱ نفر از شهروندان خوزستانی به بیمارستان مراجعه کرده اند. اگر این پدیده در تهران اتفاق می‌افتاد چه تدبیری می‌اندیشیدید؟ خجالت بکشید لطفا. با قید فوریت از رئیس جمهور محترم درخواست می‌نماییم از مدیران اجرایی با نگاهی فرابخشی، طرح جامع مقابله و کاهش اثرات انسانی و زیست محیطی ریزگرد‌ها را به تفکیک استان، درخواست کنند.

در کشور متاسفانه مبتلا به نوعی سکوت زشت ناشی از محافظه کاری و شاید منفعت طلبی شده است. در چنین فضایی برخی از سازمان‌های اجرایی و نهاد‌های عمومی به هر شیوه‌ای که دل شان بخواهد، عمل می‌کنند. آیا از خود پرسیده اید که آلاینده‌های کربنی با قطری کوچکتر از ۲.۵ میکرون خطرناک‌ترند یا گرد و خاک دارای قطری حدودا ۱۰ میکرون؟ چرا با وجود این حجم اجحاف در خصوص حقوق شهروندی توسط طرحی ناقص بنام طرح ترافیک، کسی از عملکرد این طرح سوال نمی‌پرسد؟ اینقدر پول گرفته و می‌گیرند، کجا خرج می‌شود؟ به چه صورتی خرج می‌شود؟ چه اثری بر کاهش آلودگی هوای شهر‌هایی نظیر تهران داشته و دارد؟ قرار است چگونه شاهد بهبود در این طرح باشیم؟ بعنوان یک شهروند به هیچ وجه از حقوق شهروندی و شرعی خودمان و اهمال‌های صورت پذیرفته در حق مان کوتاه نمی‌آییم. حقوق شرعی و اخروی مان هم گردن همان به اصطلاح مدیران این طرح. ثمره دنیوی و اخروی این حد از ظلم را مسلما خواهید دید. هشدار‌ها دادیم و دست از ظلم برنداشتید.

سازمان فضایی ایران اعلام کرد: براساس گزارش هیات بین دولتی تغییرات اقلیمی سازمان ملل (IPCC) تغییرات آب و هوایی تا سال ۲۰۵۰ میلادی، ۲۰۰ میلیون آواره زیست محیطی در جهان بر جای می‌گذارد و این آوارگی می‌تواند بر جسم و روح انسان اثر بگذارد.

سالی که نکوست از بهارش پیداست! تهران دیروز آلوده‌ترین شهر جهان بود و هوای آن با شاخص ۵۰۰‏ برای تمامی افراد خطرناک اعلام شد.