شعار سال : قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۵۸ برای کشور ۲۷۰ نماینده در نظر گرفتهبود و بنا بود پس از هر ده سال به نسبت هر ۱۵۰٬۰۰۰ نفر یک نماینده افزوده شود. این قانون دربارهٔ اقلیتها نیز برقرار بود.
با بازنگری در قانون اساسی به سال ۱۳۶۸ قانون اصلاح شد ضمن تکرار همان ۲۷۰ نفر، بدون تعیین جمعیت بنا شد پس از هر ده سال با نظر گرفتن عوامل انسانی، سیاسی، جغرافیایی و نظایر آنها حداکثر بیست نفر نماینده بتواند اضافه شود.
مجلس دوم در ۳۰ فروردین ۱۳۶۶ قانون تعیین محدودههای حوزههای انتخاباتی مجلس را تصویب کرد و در جدولی ۱۹۶ حوزه برای ۲۷۰ نماینده را به تصویب رساند. ۳ اردیبهشت شورای نگهبان قانون را تأیید کرد.
مجلس سوم در ۱۷ دی ۱۳۷۰ قانون میزان تأثیر تغییرات تقسیمات کشوری در محدودهٔ حوزهها را تصویب کرد. طبق این قانون وزارت کشور مکلف شد که تغییرات جغرافیایی را در محدودهٔ حوزههای انتخاباتی مصوب سال ۱۳۶۶ اعمال نماید. همچنین در آن مصوبه تغییر مختصری در حوزهها اعمال شد.
مجلس چهارم در ۲۲ آذر ۱۳۷۴ قانون اصلاح جدول حوزههای انتخاباتی به تصویب رساند و ۲۶ام همان ماه به تأیید شورای نگهبان رسید.
مجلس پنجم در ۱۲ آبان ۱۳۷۸ ضمن اصلاح دوبارهٔ جدول حوزهها تعداد نمایندگان را از ۲۷۰ نفر به ۲۹۰ نفر افزایش داد و ۱۹ام همان ماه به تأیید شورای نگهبان رسید.
مجلس ششم در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۳ طرح تقسیم خراسان به سه استان و تعیین شهرستانها را تصویب کرد.
اواخر مجلس هشتم به بعد نمایندگان در پی اصلاحاتی در حوزهها برآمدهاند.
حال در شهرستان هایی که دو نماینده دارند، هرکدام از نمایندگان تلاش می کنند دستاوردها را به نام خود ثبت کنند و سند بزنند! بعنوان نمونه در شهرستان بابل و قائمشهر هنوز مشخص نیست که چه کسی برای تجهیز امبولانس ها اقدام کرده است.
دو دستگاه آمبولانس را بالاخره ادیانی آورد یا رضیان؟!!
آمبولانس ها را بالاخره نجفی آورد یا نیازآذری؟!
شعار سال، بااندکی اضافات و تلخیص برگرفته از شبکه مجازی مازندران
متاسفانه همه دنبال محبوبیت هستن نه دنبال خدمت
البته اینکه بگیم همه شهرستانا اینجوری ان درست نیست ولی واقعا این آفتیه که به جون برخی شهرا افتاده و اتفاقا یه سرش برمیگرده به خود ما مردم که اینارو انتخاب میکنیم و متر و معیارمون چیزای دیگه ای هستش