شعار سال: وزیر خارجه رژیم پهلوی، داماد پیشین محمدرضا شاه و سفیر حکومت سلطنتی در ایالات متحده عملیات نظامی آمریکا علیه سردار سلیمانی را با واژه «ترور» توصیف و تقبیح کرده و گفته ترامپ، دیوانه شده و از سردار سلیمانی در ردیف نوابغ نظامی یاد کرده است.

رضا پهلوی آخرین ولیعهد حکومت سرنگون شده سلطنتی، اما سکوت اختیار کرده است.

اگر محکوم کند و تروریستی بخواند، مهم‌ترین حامی خود را از دست می‌دهد.

نمی دانم با کدام گذرنامه سفر می‌کند، اما قاعدتا گذرنامه جمهوری اسلامی ایران نیست و با گذرنامه ایالات متحده و در پی سال‌ها زندگی و مراوده با آمریکایی‌ها لابد دلی در آن سامان دارد.

اگر هم تأیید کند، آنچه را همواره بدان افتخار کرده زیر سؤال خواهد برد. چرا که او مدعی است در آغاز جنگ عراق علیه ایران، اعلام آمادگی کرده بود به عنوان کسی که با پول مردم ایران، مهارت خلبانی کسب کرده در خدمت ارتش ایران است، ولی حالا هم مگر ایران با تهدید حمله نظامی رو به رو نیست؟

حال چگونه می‌تواند بر ترور یک فرمانده نظامی که میهمان رسمی عراقی‌ها بوده و با فرمان مستقیم رییس جمهوری آمریکا در فرودگاه بغداد و شبانه ترور شده، مُهر تأیید بزند؟

ضمن این که ترامپ، حمله به مراکز فرهنگی و نماد‌های تمدنی ایران را به سیاهه سیاه تهدیدات خود افزوده است و اعلام انزجار از حمله آمریکا، مخالفت با تحمیل جنگ و پاس داشتِ فداکاری در مقابل سَبُعیّت‌های داعش هم به حساب می‌آید.

سیاست ورزی، تنها اعلام موجودیت و حضور در رسانه‌ها به هنگام اعتراضات نیست. تحلیل و موضع در گره گاه‌ها و نقاط عطف است و این همان کاری است که آقای پهلوی ۷۲ ساعت، پس از جنایت فرودگاه بغداد از عهده انجام آن برنیامده، اما اردشیر زاهدی در واپسین فرصت‌های حیات، درک و ابراز کرده است.

کاش روزی خبرنگاری مستقل از اوکه همین دو ماه پیش حضور پررنگ و پر سر و صدایی در فضای رسانه‌ای داشت، بپرسد:

درباره سخنان همسر سابق خواهر ناتنی خود، اردشیر زاهدی چه نظر و تحلیلی دارید؟

پرسش دقیق‌تر البته این است که با کدام گذرنامه، سفر می‌کنید؟

 ایالات متحده آمریکا یا جمهوری اسلامی ایران یا نوع سومی هم هست؟