شعار سال: معاون وزیر آموزش و پرورش روز گذشته به همان واقعیتی تصریح کرد که بیشتر مردم از آن آگاه هستند و با آن دست و پنجه نرم می‌کنند؛ وضعیت بی کیفیتی و خارج از استاندارد مدرسه ها، کلاس‌ها و آموزش ها. چنان چه معاون برنامه ریزی و توسعه منابع این وزارتخانه گفته است: «آموزش و پرورش در شرایط کنونی با استاندارد شرایط کاری معلم، کلاس، تجهیزات و منطقه آموزشی فاصله دارد.»

این وضعیت بدون کیفیت و استاندارد، در شرایطی است که ابتدای آذر امسال وی از کاهش ۲۰ درصدی بودجه آموزش و پرورش نیز انتقاد کرده بود: اگر بودجه ۹۹ با وضع فعلی که اعلام شده، بسته شود در درجه نخست ۲۰ درصد از پوشش تحصیلی در معرض خطر قرار می‌گیرد و با تعطیلی کلاس‌های دایر ممکن است پوشش تحصیلی ۲۰ درصد دچار کاهش شود.

علی اللهیار ترکمن گفته بود: «آموزش و پرورش گزارش کامل خود مبتنی بر نیاز‌های این وزارتخانه، الزامات سند تحول و حداقل نیاز‌های اعتباری را تهیه کرده است که براین اساس بودجه مورد نیاز ۷۴ هزار میلیارد تومان است و این را به عنوان پیشنهاد بودجه‌ای خود به سازمان برنامه و بودجه ارائه کردیم و در پیش نویس سامانه بودجه نیز وارد شده است.» بودجه با کاهش ۲۰ درصدی به مجلس رفت با این حال و با وجود هشدار‌های وزارت آموزش و پرورش، لایحه بودجه دولت با همان کاهش ۲۰ درصدی از میزان بودجه مورد نیاز آموزش و پرورش به مجلس رفت که همین روز‌ها در کمیسیون تلفیق مراحل بررسی و پیگیری را می‌گذراند.

درد ناتمام به هر روی تمام آن چه امروز در مجموعه وزارت آموزش و پرورش می‌گذرد، شرایطی دور از استاندارد و کیفیت است که تاثیر مستقیمش بر آینده آموزشی فرزندان ماست وانگار بیان مداوم این موضوع که همچون دردی ناتمام بر پیکره جامعه سنگینی می‌کند، چندان گوش شنوایی ندارد.

این که چرا برای درد‌های بزرگ‌ترین و مهم‌ترین وزارتخانه گوش شنوایی نیست تا بر آن مرهمی بگذارد، شاید به ذهنیت‌ها و نوع مواجهه اغلب نماینده‌ها و مسئولان با چنین موضوعاتی بر می‌گردد. طبیعتا وقتی فرزندان اغلب آقایان در مدارس «غیرانتفاعی» تحصیل می‌کنند نباید چندان انتظار داشت که آن‌ها از حال و هوای مدارس دولتی و زخمی که بر تن این مدارس وجود دارد باخبر باشند. زخمی که حالا درمان نشدنش طولانی شده است، چنان چه معاون وزیر در بخش دیگری از اظهاراتش بنا بر گزارش فارس، گفته است: ما در آموزش و پرورش با١١٠سال سابقه قانون‌گذاری، هنوز الگوی توسعه‌ای برای ارائه خدمات آموزشی و پرورشی نداریم و نظام برنامه‌ریزی توسعه آموزش‌وپرورش را شکل نداده‌ایم.

حالا این که این معاون وزیر دلیل این بی‌کیفیتی را چه اعلام کرده است، به این جمله اش دقت کنید: رشد جمعیت دانش‌آموزی و فشار توسعه کمی در دهه ۶٠و ٧٠منجر به استاندارد زدایی در آموزش‌وپرورش شد و آموزش و پرورش به همین علت در شرایط کنونی با استاندارد شرایط کاری معلم، کلاس، تجهیزات و منطقه آموزشی فاصله دارد. اللهیار گفت: در آموزش هزینه دریافت و صرف می‌شود، درحالی‌که فرایند تبدیل هزینه به سرمایه دچار مشکل است و روند شکل‌گیری سرمایه انسانی در آموزش‌وپرورش ملموس نیست. وی با اشاره به این که جامعه شناسان و اقتصاددانان معتقدند که آموزش‌وپرورش منافع اجتماعی ایجاد می‌کند، اظهار کرد: هم اکنون خانواده‌ها به سمت مدارس غیردولتی و مافیای کنکور برای دریافت کیفیت آموزشی می‌روند و در چنین شرایطی بیشتر منافع فردی در نظر گرفته می‌شود. وی افزود: بی‌ثباتی مدیریتی باعث شده غلبه راه‌حل‌های موقت به‌جای راه‌حل‌های اساسی افزایش پیدا کند و علت مسائل و مشکلات گم‌شده است لذا در تعریف مسئله دچار مشکل هستیم چراکه نشانه‌های مشکل را به‌جای مشکل می‌گیریم.

عضوکمیسیون آموزش در گفتگو با خراسان:
دولت‌ها نگاه دلسوزانه به آموزش و پرورش نداشته اند

فریده اولاد قباد عضو کمیسیون آموزش و پرورش مجلس گفت: جای تاسف است که برخلاف دیگر کشور‌ها که عمدتا سهم آموزش و پرورش از بودجه را رقمی ۱۵ تا ۲۵ درصد کل بودجه در نظر می‌گیرند ما فقط ۱۰ درصد از کل بودجه را در نظر داریم و آن هم با کسری بودجه‌ای بالای ۱۰ هزار میلیارد. وی با بیان این که نظام آموزشی کشور چه به لحاظ تامین منابع انسانی و چه به لحاظ منابع مالی در مضیقه است افزود: باوجود آن که تراکم فضای دانش آموزی باید هشت متر باشد مثلا در استان تهران چهار متر است یا ما به ۴۰ هزار مشاور آموزشی در کشور نیازداریم در حالی که هم اکنون ۱۲ هزار مشاور داریم. اولاد قباد به برخی دیگر از کمبود‌ها اشاره کرد و گفت: بسیاری از کلاس‌ها باید تخریب و نوسازی شود و برای مدارس باید طبق آمایش‌های سرزمینی وضعیت جمعیت دانش آموز و نیازمندی‌های منطقه‌ای اقدام شود. وی با اشاره به تصمیم مجلس برای معافیت مدارس از پرداخت هزینه‌های آب، برق و تلفن به عنوان کمک مالی به نظام آموزش گفت: متاسفانه دولت‌ها آن گونه که باید و شاید نگاه دلسوزانه‌ای به آموزش و پرورش نداشته اند. در برنامه ششم توسعه شاهد بودیم که فقط یک بند مربوط به آموزش و پرورش بود و ما در مجلس آن را تا ۲۴ بند افزایش دادیم.

 

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه خراسان، تاریخ انتشار: 24 دی 1398، کدخبر: 684660 ، www.khorasannews.com