شعار سال: شرط و شروطش چیزی نیست جز به کارگیری خرد و مشورت و همکاری و همدلی و اتحاد و انفاق...  اما باید اولا بین «سقف» و «کف» خواستن و توانستن فرق بگذاریم. ما باید تا آنجا که «می‌توانیم»، «خواهیم» وگرنه هر خواستنی توانستن  نیست.به اصطلاح باید لقمه را اندازه دهان‌مان برداریم
ثانیا راه رسیدن به آنچه را که «می‌خواهیم»، «بدانیم» و از آن راه برویم. 
باید توجه کنیم که هم اسلام و هم انقلاب، هم سقف دارد هم کف؛ یا به تعبیر روشن‌تر: هم حداقل دارد و هم حداکثر و هم مراحل وسط و بینابین. 
اشاره‌وار بگویم که یک اشتباه بسیار مهم و خطرناک در انقلاب ما رخ داد و آن اینکه از آغاز خیال کردیم می‌توانیم اسلام و احکام اسلام را- به قول شهید نواب صفوی- «مو به مو» عمل کنیم اما در عمل دیدیم «نمی‌توانیم». ما می‌خواستیم به «سقف» برسیم ولی «کف» را هم از دست دادیم و روز به روز بیشتر از کف می‌دهیم... «کل شی جاوز حده انقلب الی ضده» یعنی هرچه از حد بگذرد به ضد خود تبدیل می‌شود. 
- دست از شعارهای دست‌نیافتنی برداریم و از سقف به کف آییم!