شعار سال: او شغل خود را به عنوان مهندس در کارخانه فولادسازی اندرو کارنیج (یکی دیگر از افراد تاثیرگذار در توسعه صنعت فولاد امریکا) شروع کرد، ولی به دلیل توانمندی‌های زیاد و قدرت بالای مدیریت به سرعت در شغل خود پیشرفت کرد و همین پیشرفت شغلی به او امکان داد تا در مورد نحوه کار در هر حوزه و بخشی از صنعت فولاد اطلاعات کسب کند.

در سال ۱۸۹۷ میلادی زمانی که او تنها ۳۵ سال سن داشت، به عنوان مدیرعامل شرکت فولادسازی کارنیج انتخاب شد و در سال ۱۹۰۱ مذاکرات مربوط به فروش شرکت فولادسازی کارنیج به گروه جی پی مورگان را بر عهده گرفت. در کتاب‌های تاریخی از این مذاکرات و این واگذاری به عنوان یکی از موفق تین واگذاری‌های تاریخ فولاد دنیا نام می‌برند و بر این باورند که قدرت شواب در مذاکره بود که سبب شد تا این موقعیت برای شرکت ایجاد شود.

بعد از اتمام این پروسه واگذاری بود که شواب توانست نام خود را به عنوان اولین مدیر عامل شرکت فولادسازی امریکا ثبت کند. این شرکتی بود که بعد از واگذاری شرکت فولادسازی کارنیج ایجاد شده بود.

شواب به راه اندازی شرکت خود فکر می‌کرد

در سال ۱۹۰۳ و بعد از اختلافات زیاد با سرمایه گذاران جدید این شرکت بود که شواب از مجموعه جدا شد و شرکت فولادسازی و کشتی سازی Bethlehem را راه اندازی کرد. تحت مدیریت شواب این شرکت فولادسازی به بزرگترین شرکت فولادسازی مستقل در دنیا تبدیل شد. او طرح‌های زیادی در سر داشت و اغلب بسیار بلند پرواز بود.

در مورد سیاست او در یکی از پروژه‌های جدید تولیدی شرکت که نیازمند سرمایه زیادی بود و شواب بخش بزرگی از این پول را استقراض کرده بود، از او نقل شده است که به منشی خود گفته بود: «فکر کردم همه چیز تمام شده است و اگر قرار باشد همه چیز متلاشی شود، متلاشی خواهد شد. باید ریسک کرد و انتظار بهبود وضعیت را داشت.»

در سال ۱۹۰۸ شرکت راه اندازی شده توسط شواب شروع به ساخت تیر آهن کرد که عرضه آن به بازار انقلابی در صنعت ساختمان سازی دنیا ایجاد کرد. بسیاری بر این باورند ایده ساخت آسمان خراش‌ها در دنیا زمانی مطرح شد که شواب تیر آهن را وارد بازار امریکا کرد

قدرت انحصاری شرکت در جنگ جهانی اول

رشد شرکت فولادسازی Bethlehem ادامه پیدا کرد و شواب برای معرفی بهتر شرکت به بازار اقدام به خریداری یک تیم فوتبال کرد که بار‌ها در مسابقات پیروز شده بود. این روند تا شروع جنگ جهانی اول در دنیا ادامه پیدا کرد. در آن زمان این شرکت نقشی انحصاری در بازار فولاد داشت. در این زمان او بار‌ها به اروپا سفر کرد تا بتواند از طریق تولید مشترک با کشور‌های اروپایی، بازار محصولاتش را گسترده‌تر بکند و این سیاست اثر گذار بود.

او را یکی از خلاق‌ترین مدیران صنعت فولاد دنیا می‌دانند. او در سال ۱۹۲۸شواب توانست برنده مدال طلای بسمر شود که دلیل دریافت این مدال خدمات ارزنده شواپ به صنعت فولادسازی امریکا بود. او در سال ۱۹۳۲ «مدال ملچت» را از موسسه سوخت بریتانیا دریافت کرد.

در کتب تاریخی از او به عنوان یکی از ریسک پذیر‌ترین مدیران صنعت فولاد نام برده شده است. دیل کارنیج در کتاب «چگونه می‌توان یک دوست به دست آورد و روی افراد تاثیر گذاشت» که در سال ۱۹۳۶ چاپ شده بود نوشت: «او قدرت بالایی دربرقراری ارتباط با کارمندانش داشت و می‌توانست همه چیز را به درستی مدیریت کند. او طرح‌های خلاقانه‌ای داشت و ریسک پذیر بود و همین دو ویژگی باعث شد تا شرکتی که راه اندازی کرده بود با سرعت بالایی رشد کند و به یکی از برترین فولادسازی‌های دوران خود تبدیل شود.»

از شواب به عنوان یکی از اثرگذارترین افراد در تاریخ فولاد دنیا نام می‌برند و نامش برای همیشه در تاریخ این صنعت ماندگار است.


شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از کارخانه دار، تاریخ انتشار: ۱ اسفند ۱۳۹۹، karkhanedar.com