شعار سال:واقعیت این است که همانگونه که اسپرینگینز تشریح می کند اندیشه و اندیشه سیاسی متفکران در ارتباط تنگاتنگ با بسترهای جامعه شناسانه و وضعیت سیاسی زمانه آنها است اما در این کلیپ دکتر حسینی فقط بر جایگاه تجارب شخصی و وضعیت روحی- روانی آنها بر ماهیت اندیشه آنها می پردازد. یعنی سطح تمرکز او بیشتر روان شناسی شخصیت است و نه جامعه شناسی سیاسی و...

آثار حسینی از متفکرین اصول گرای کشور که تسلط وافری هم به انگلیسی دارد تا حد زیادی ناشناخته مانده است. به باور من کتاب «پیامبر وحدت» وی که به «روش» تاریخ نقلی و عقلی حیات حضرت محمد(ص) می پردازد؛ بسیار ارزشمند است و حتی بسیار بیشتر از کتاب تاریخ تحلیلی اسلام مرحوم دکتر شهیدی چارچوب تحلیلی بدست داده و روشمندتر و آکادمیک تر است.اخیرا هم کتابی با عنوان پرسش- نقد فلسفی منتشر کرده است که هنوز آنرا ندیده ام.

اما عمدا این پرسش را مطرح می کنم که چرا آنگونه که باید آثار او شناخته نیست؟ نخست اینکه نوعا متفکرین اصول گرا رفتار مدنی پیشرفته و هوشمندانه ای ندارند و قادر نیستند دانش خود را به کنش تبدیل کنند. هنر شاذی که مرحوم دکتر فیرحی در حد اعلا مجهز بدان بود. دوم اینکه جمعیت و احزاب به اصطلاح اصول گرا نسبتا به دلیل دسترسی به نعمات، خیلی نیازی به کار فکری و مطالعه آثار امثال حسینی احساس نمی کنند و یا دنبال بولتن و فعالیت سیاسی سطحی هستند در حالیکه جوانهای تحول خواه و بوروکرات و احزاب به اصطلاح اصلاح طلب افکار طیفی خاص را در کوی و برزن توزیع می کنند و مدام می کوشند پناهگاه فکری برای خود بیابند. سوم اینکه حوزه مطالعاتی حسینی، حوزه روش، نقد و منطق است که انسانهای معدودی حوصله تمرکز بر آن را دارند. روش، سخت ترین حوزه علوم انسانی است که خوانندگان معدودی دارد.

خلاصه اینکه غرض اصلی یادداشت حاضراین است که این نگرش در سیاست خارجی و دیپلماسی و درک ماهیت نظرات استراتژیستها و رهبران سیاسی نیز به قدری مهم است که نیازمند توضیح نیست.

محورهای عمده کلیپ:
 
جایگاه سابقه تربیتی پروفسور نصر، ویتگنشتاین، هایدگر، سارتر، نیچه، روسو و فوکو در مختصات فکری آنها و انعکاس آن افکار در جهت گیری جامعه.

پایگاه تحلیلی- خبری شعار سال، برگرفته از فضای مجازی