خبرگزاری معظم تسنیم با تهیه کلیپی از بازپرداخت وام ۲۵۰ میلیونی جدید مسکن به میزان ۹۲۶ میلیون تومان در عرض ۲۰ سال شاکی شده و گناه آن را هم بنوعی بر بانک مسکن انداخته است. غافل از اینکه، اگر این وام بصورت حمایتی نبود، بالغ بر یک و نیم میلیارد تومان توسط مشتری، باید پرداخت میشد. آیا سزاوار است که بر شیوه وام دهی حمایتی یک بانک تخصصی هجمه وارد کنیم؟ قضاوت با شما.
شعار سال: داستان را با سپرده گذاری مردم در بانک شروع میکنیم. فردی در بانکی (دولتی یا خصوصی) با نرخ بهره ۲۰ درصد، ۲۵۰ میلیون سپرده گذاری میکند. در پایان ۵ سال، در همان حدود بهره به او تعلق گرفته و در پایان سال دهم، صاحب مبلغ یک میلیاردی بوده و پایان سال ۱۵، دو میلیارد دارد و پایان سال ۲۰، حدودا صاحب چهار میلیارد تومان است.
درست است که اصل پول و سود در مثال سپرده گذاری در بانک نگهداری شده و برداشت نمیشود و در مثال اخذ وام از بانک، ماهیانه باید اقدام به بازپرداخت اقساط نمود. اما چنانچه مبلغ وام بانک مسکن، درصد سود آن و شیوه پرداخت در نظر گرفته شده، حمایتی نبود، شاید تا یک و نیم میلیارد تومان باید بازپرداخت صورت میپذیرفت.
سوال ما این است که چنین فعالیت خوبی را باید توبیخ نمود یا تشویق؟ کدام بانک، این مبلغ را برای ۲۰ سال، وام میدهد؟ آیا بهتر نیست، اندکی انصاف داشته باشیم و ظاهر اعداد، فریب مان ندهد؟
اگر اعتراض به سود بانکی داریم، چرا نوک پیکان حمله را متوجه بانک مسکن کرده ایم، به سمت بانک مرکزی، شورای اقتصاد و تشکیلاتی از این سمت رفته و مراتب اعتراض به میزان سود وام در بانکها را دنباله گیری کنید.
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال برگرفته از منابع گوناگون