دانش‌آموزان شرکت کننده در این میزگرد مجازی، محدثه سرچمی از تهران،  هانیه رازانی از استان لرستان،  آرزو بابایی از استان قزوین،  مریم خدامی از استان هرمزگان، ریحانه کریمی از استان اصفهان،  ریحانه یکدله‌پور از استان مازندران، عسل معماری از استان البرز،   هانیه خوزستان از استان بوشهر و فاطمه قاسمی نژاد از استان کرمان هستند که نماینده دانش‌آموزان در انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان سراسر کشور هستند.

 به نظر شما دانش‌آموزان، مهم‌ترین مشکلات آموزش و پرورش چیست و چه انتظاری از وزیر آموزش و پرورش دارید؟

سند پولی شدن تحصیل،  کنکور دهه اخیر است

سرچمی: عدالت آموزشی به‌عنوان مهم‌ترین بحث حوزه آموزش، پرورش و مدیریت تعلیم، سال‌هاست که توجه متصدیان امر آموزش را به خود جلب کرده و تلاش آن‌ها را در این راستا جهت داده است. مفهومی انسانی، اخلاقی و البته دینی که در صورت محقق نشدن آن، نمی‌توان انتظار رسیدن به وضعیت مناسبی در آموزش و پرورش داشت.

معتقدم حق تحصیل برای همه افراد به یک اندازه محقق نشده تا جایی که برخی افراد برای بهره‌مندی از مدارس خوب و مطرح و داشتن معلمانی خبره، هزینه‌های هنگفتی را متحمل می‌شوند. پس در واقع این شکل از نظام آموزشی به طور کل قشر ضعیف‌تر را نادیده گرفته است و چه استعداد‌هایی که اینگونه شکوفا نمی‌شوند.  

سند پولی شدن تحصیل، کنکور دهه اخیر است که اکثر رتبه‌های بالا در مؤسسه‌های گوناگون و یا در مدارس منتخب درس خوانده‌اند. یکسان نبودن سطح آموزشی مدارس در مناطق مختلف، مشکلات دیگری را هم در پی داشته است از جمله این نسل از دانش آموزان از داشتن گروهی از دوستان مدرسه که در یک منطقه و یا محله باشند محروم شده و دلیل اصلی این موضوع برتر بودن بعضی مدارس است که افراد از مناطق مختلف در آن‌ها ثبت‌نام می‌کنند. البته اینکه بدون یکسان کردن سطح آموزشی تنها به این بپردازیم که هر فرد با توجه به منطقه سکونت در فلان مدرسه نزدیک به آنجا برود هم مشکل دیگری است.

بت‌سازی از کنکور و تحصیلات آکادمیک بعضی رشته‌ها تنها باعث افسردگی و تک بعدی شدن دانش‌آموزان می‌شود

مسأله مهم دیگر آشنایی دانش‌آموزان با مشاغل و حرفه‌های گوناگون است به طوری که برای انتخاب رشته با اطمینان خاطر و با توجه به استعداد‌های خود این مهم را انجام داده که البته با توجه به موضوعات مطرح شده مبنی بر ممنوعیت تغییر رشته در مقطع کارشناسی ارشد، اهمیتش چند برابر می‌شود. یعنی انتخاب رشته درست باید از سنین و مقاطع پایین‌تر اتفاق بیفتد.

بت سازی از کنکور و تحصیلات آکادمیک بعضی رشته‌ها تنها باعث افسردگی و تک بعدی شدن دانش‌آموزان می‌شود. البته اینکه در مدارس تنها راه موفقیت به اشتباه، کنکور معرفی می‌شود و در پی آن کسی که در کنکور موفق نیست را سرزنش کرده و ناموفق می‌دانند، بی تأثیر نیست.

یکی از موارد مهم که به نظر می‌رسد در مدارس باید بیشتر درباره اش کار شود آموختن راه‌های موفقیت با توجه به استعداد و علاقه هر شخص است؛ میزان استرسی که به ازای هر آزمون و امتحان و... به دانش‌آموز تحمیل می‌شود در سلامت روحی و جسمانی وی تأثیر جدی می‌گذارد.

 به سند تحول به خوبی عمل نمی‌شود

رازانی: همانطور که می‌دانیم برخی از ساختار‌های آموزش و پرورش نیاز به بازسازی دارد. تغییرات آموزشی و برنامه‌های درسی، واقعیت هر روزه نظام‌های آموزشی است. در نظام‌های آموزشی متمرکز مثل نظام آموزشی ما، توجه کمی به مسأله تغییر وجود دارد و این مسأله مورد بی‌مهری واقع می‌شود.

یکی از سند‌ها که باید بر اساس آن تغییر صورت گیرد، سند تحول است، ولی متأسفانه آن طوری که باید به آن عمل نمی‌شود چرا که باید در صحنه واقعی کلاس و مدرسه عمل شود. امیدواریم که به این سند بیشتر توجه شود.

از جمله اقداماتی که به نظر باید انجام شود:

۱- استعدادیابی شغل از سنین پایین و در مدارس نه با ورود به دانشگاه

۲-آموزش نوین

۳-بهره‌مندی همه دانش‌آموزان از خدمات تحصیلی نظیر تست، کلاس‌های آموزشی و کتب کمک درسی

۴ - توجه به کتب پر اهمیت در دوران دبیرستان

۵ - بروز شدن زودتر کتاب‌ها و مطالب آموزشی طبق نیاز‌های موجود

مهارت محور نبودن کتب درسی

بابایی: محتوای برخی از کتب درسی مفید هستند که باعث رشد شخصیتی دانش‌آموز در زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی شده و اجازه بالنده شدن وی را صادر می‌کند که از موارد آن می‌توان به کتاب جامعه شناسی در رشته انسانی و کتاب الزامات محیط کار در رشته‌های فنی‌وحرفه‌ای و کاردانش اشاره کرد.

در کنار چنین کتاب‌های ارزشمندی، کتاب‌هایی هستند که علی‌رغم اهمیت موضوعاتشان، کم اهمیت تلقی می‌شوند. به عنوان مثال می‌توان به کتاب‌های تفکر و سواد رسانه، کارگاه کارآفرینی و تولید اشاره کرد.

‌ می‌توان برداشت‌های متفاوتی از کم توجهی نسبت به این کتب داشت که مبنی بر اینکه یا مطالب ارائه شده در آن کتاب‌ها پاسخگوی نیاز دانش‌آموز در برهه تاریخی کنونی نیست یا نویسندگان تلاش چندانی برای جذب مخاطب نوجوان نکرده‌اند و یا دیر رسیدن این کتاب به دست دانش آموز یا عدم وجود دبیران متخصص باعث می‌شود دانش‌آموز این دروس را دروسی غیرکاربردی و بدون اهمیت پندارد.

برای رفع برخی از این مسائل پیشنهاد می‌شود که چنین دروسی به صورت کارگاهی و ماهانه با حضور اساتید متخصص برگزار شود تا مطالب مفید و کاربردی به صورت شایسته به دانش‌آموزان آموزش داده شود.

 با نگاه به صورت تخصصی‌تر می‌توان گفت که در رشته‌های فنی‌وحرفه‌ای و کاردانش، کتب برخی از رشته‌ها نیازمند به‌روزرسانی سالانه است!

 از دیگر نکات حائز اهمیت در رابطه با کتب درسی می‌توانیم به صورت ویژه اشاره‌ای به بحث آموزش و نگارش کتاب سواد رسانه داشته باشیم. رسانه با پیشرفت تکنولوژی، روز به روز بیشتر با زندگی جوامع انسانی عجین شده است، اما دریغ که میزان سواد و مهارت کنترل‌گری شخصی در این حوزه همچنان غیر قابل قبول است و بر همین اساس باید برای بالا بردن سطح مطالب کتاب سواد رسانه، تلاش صورت گیرد و در پی آن نظارت دقیقی برای پیگیری امر آموزش به صورت صحیح را طلب می‌کند.

 با نگاه به صورت تخصصی‌تر می‌توان گفت که در رشته‌های فنی‌وحرفه‌ای و کاردانش، کتب برخی از رشته‌ها نیازمند به‌روزرسانی سالانه است! چرا که تکنولوژی به صورت روزانه دچار تغییرات شده و آموزش محتوای قدیمی سودی برای دانش آموزان به همراه ندارد. علاوه بر آن در این کتب خطا‌هایی دیده می‌شود که با اولین نگاه می‌توان به آن‌ها پی برد و برخلاف انتظار در چاپ‌های جدید کتب هم این خطا‌های شاخص دیده می‌شوند.

کتاب کارگاه کارآفرینی و تولید علی‌رغم مهارتی و کاربردی بودن، مهارت محور تدریس نمی‌شود و این در حالی است که با توجه به وضعیت اقتصادی و اجتماعی جامعه می‌تواند توانمندی‌های نوجوانان را در زمینه‌های مختلف شکوفا کند. لازمه این امر، نظارت دقیق‌تر بر متون این کتاب‌ها و پس از آن، تدریس و آموزش آن است.

کتاب آمادگی دفاعی، همانگونه که از نامش پیداست باید سبب کسب آمادگی دانش‌آموزان باشد که متاسفانه صرفاً جهت کسب نمره حفظ می‌شود و این مسأله باعث شده است که کاربردی در زندگی دانش‌آموزان نداشته باشد. بهتر است به جنبه عملی و مهارتی این کتاب‌ها افزوده شود.

استفاده نشدن از ظرفیت معلمان جوان و تازه نفس، یکی از دغدغه‌های دانش‌آموزان است

کریمی: پیش از هر سخن، تقدیر و تشکر به عمل می‌آوریم، از مقام شامخ معلمانی دلسوز و مهربان که در این دو سال متوالی، بیش از پیش ما را مدیون خویش کرده‌اند و به پاس خدمات این فرهیختگان، دست ادب و سپاس بر سینه می‌گذاریم.

اگر بخواهیم به صورت ریشه‌ای و از پایه به حل برخی از مسائل بپردازیم، بحث تربیت معلم، یکی از تیتر‌های اصلی صحبت ما خواهد بود. هم اکنون، با توجه به پیشرفت روز افزون جامعه بشری به نظر می‌رسد که معلمان عزیز ما، باید در دو حوزه، به صورت تخصصی‌تر آموزش دیده و از مهارت های‌شان، در این دو عرصه، حداکثر استفاده را ببرند؛ یکی یادگیری و بازآموزی حداکثر پنج سال یکبار مطالب روان‌شناسی هست که برای برقراری رابطه هرچه بهتر با دانش‌آموزان و تربیت نسلی با درک و فهم بالا بسیار مؤثر هست و به دانش‌آموز القا می‌شود که باید در هر زمان، روابطی انسان دوستانه و به دور از حسد، کینه و سایر خلقیات زشت برقرار کند.

مورد دیگر، بحث سواد علمی دبیران محترم هست؛ این نیاز دیده می‌شود که اطلاعات علمی معلمان، باید به‌روزتر، خلاقانه‌تر و جذاب‌تر باشد که ایجاب می‌کند دوره‌های ضمن خدمت، باز آموزی و یادگیری مطالب جدید را در برگیرند و فاصله زمانی بین شرکت در دو دوره ضمن خدمت، کاهش یافته و برگذاری این دوره‌ها منظم‌تر باشند.

از دیگر پیشنهادات ما در حوزه تربیتی معلمان، این است که به این رشته مهم و حیاتی جامعه،   بیش از پیش توجه شود و سازوکار‌هایی به منظور بزرگتر شدن این جامعه دلسوز و زحمتکش تعیین شود، از دلایل بیان این دغدغه می‌توان توان دو مورد اصلی اشاره کرد.

ما در این عرصه نیازمند معلمانی با روحیه با طراوت، شاداب و جوان هستیم که می‌تواند با دانش‌آموز همزاد پندازی کرده و تکنولوژی روز را به نحو احسن برای جذب مخاطب خویش به کار گیرد

 اول اینکه دیده می‌شود، تعداد کم این معلمان مسؤولیت پذیر و مشاوران همراه، نسبت به جامعه دانش آموزان، سبب شده که این عزیزان در حوزه‌هایی غیر از حوزه تخصصی خود ورود کنند که علی رغم سعی فراوان در ایجاد فضایی مناسب، سطح کیفی برخی دروس مانند دین و زندگی، تفکر و سواد رسانه، کارگاه کارآفرینی،  آمادگی دفاعی و... به تبع پایین آمده و پاسخگوی نیاز‌های دانش‌آموزان، به خصوص در حوزه‌های سؤال محور و محاوره‌ای، نخواهد بود!؛ پیشنهاد اکید ما، به کارگیری معلمان در حوزه تخصصی خودشان و عدم ورود به حوزه‌هایی است که تخصص چندانی در آن ندارند؛ و دوم، استفاده نشدن از ظرفیت معلمان جوان و تازه نفس، یکی از دغدغه‌های دانش‌آموزان است؛ اگرچه معلمان بازنشسته از تجارب بیشتری برخوردار بوده و بعضا آشنایی بیشتری با سبک‌های مختلف تدریس دارند، اما به دلیل اختلاف سنی زیاد و فاصله موجود، می‌توان گفت که ارتباط گیری دانش‌آموزان با این پیشکسوتان دچار اختلال شده و تحت تاثیر این شرایط، سطوح یادگیری و جذابیت علم برای مخاطب نوجوان پایین خواهد آمد که هیچ به سود آینده کشور نخواهد بود.

ما در این عرصه نیازمند معلمانی با روحیه با طراوت، شاداب و جوان هستیم که می‌تواند با دانش‌آموز همزاد پندازی کرده و تکنولوژی روز را به نحو احسن برای جذب مخاطب خویش به کار گیرد! به عنوان نمایندگان یک تشکل اسلامی، به جد خواستار این مسأله هستیم که دبیران محترم دروس دین و زندگی، علاوه بر داشتن تخصص بالا در امور دینی، آموزش‌هایی در حوزه فن بیان، محاوره و گفتگو، روانشناسی نوجوان و... دریافت کنند.

لزوم وجود اتاق‌های بهداشت در تمام مدارس دخترانه متوسطه اول و دوم

یکدله‌پور: نوجوان با رسیدن به حداقل بلوغ‌های فکری شروع به واکاوی خود و محیط اطراف می‌کند. انسان بارسیدن به نوجوانی اولین قدم را به دنبال کشف هویت خود در زندگی بر می‌دارد. به همین سبب نیاز جدی است به نوجوان در کشف هویت خود کمک کرد.

امروز پس از گذشت چهل سال از انقلاب اسلامی، بیشتر از هر زمان دیگری هجمه‌های فرهنگی، اعتقادی و هویتیِ بسیاری از طرف دشمنان ایران اسلامی بر روی نوجوانان، علی الخصوص دختران نوجوان است. مدرسه، پس از خانواده موثر‌ترین و ثابت‌ترین رکن زندگی نوجوانان است و به همین سبب وظیفهٔ خطیری در امر هدایت صحیح دانش‌آموزان برای کشف هویت خود دارد.

زنان  در ابعاد مختلف علمی، اجتماعی و فرهنگی و خانوادگی نقش آفرینی می‌کنند و به سبب امتیاز ویژهٔ مادری و انسان سازی، با اینکه نیمی از جمعیت جامعه‌اند، اما بر تمام جامعه تأثیر مستقیم دارند؛ به همین سبب نیاز است که به نوجوان دختر به صورت ویژه یاری رساند.

 اقدامات و سیاست‌های آموزش و پرورش در این امر قابل قبول نبوده و نیاز است اقدامات و سیاست‌های جدیدی و فراخور نیاز دانش‌آموز امروزی در پیش گرفته شود.

در این خصوص پبشنهاد دارم که کارگاه‌های ماهیانه دخترانه در مدارس با هدف هویت شناسی، هویت اجتماعی، وظایف و حقوق برگزار شود و همچنین وجود اتاق‌های بهداشت در تمام مدارس دخترانه متوسطه اول و دوم لازم است.

اهمیت عدالت پرورشی در کنار عدالت آموزشی

معماری: سال هاست صحبت از عدالت آموزشی‌ می‌شود و می‌گوییم باید حتما اجرا شود، اما مسائل پرورشی هم نیاز به عدالت دارد چرا در مدارس تیزهوشان و غیرانتفاعی‌ها، مسائل پرورشی باید کاملا در حاشیه و کمرنگ باشد؟ مگر  سیستم آموزش و پرورش یک هدف را قرار نیست دنبال کند، پس چرا این تفاوت‌ها وجود دارد.

حتی در مدارسی، چون تیزهوشان هم باید این موضوع جا بیفتد که اگر ما برای جایگاه اجتماعی آینده نیاز به درس داریم، برای روابط اجتماعی، تربیت فرزند، معاشرت با خانواده، آرامش و حس رضایت و حتی هدف‌گذاری‌های درسی نیاز به پرورش و رشد فکری داریم. متأسفانه چیزی که اطراف ما دیده می‌شود این است که به بهانه درس و کلاس به مسائل فرهنگی و اجتماعی اهمیت داده نمی‌شود

باید توجه ویژه‌ای به بحث تربیت و گزینش مربی‌های پرورشی شود؛ اداره زدگی و گزارشی شدن کار‌ها را آفت کار خود می‌دانیم و معتقد به کار جهادی هستیم؛ معتقدم یکی از اقدامات اصلاح سیستم پرورشی با بها دادن به خلاقیت و تربیت معاونان با روحیه جهادی صورت می‌گیرد.

چرا باید انقدر مسائل پرورشی بی‌اهمیت باشد که با مجازی شدن مدارس عملا این فعالیت‌ها کنسل شود، مگر اینکه آموزش پرورش بخشنامه برای مسابقه بفرستد و بچه‌ها را اجبار کنند که شرکت کنند.

مشکلی که باز اینجا هم به چشم می‌خورد این است که، چون این مسأله برای مدرسه و آموزش و پرورش دارای اولویت نیست، کمترین برنامه‌ریزی برای آن اتفاق می‌افتد؛ اگر همیشه چه در فضای حضوری چه در فضای مجازی خلاقیت و ایده‌های نو مورد تشویق و توجه باشند، در فضای مجازی هم کماکان می‌توان با رفاقت و دوستی هم برای بچه‌ها امکانات حتی امکانات تفریحی در نظر گرفت، هم می‌توان انتظار همکاری از آن‌ها داشت.

 فضای پرورشی و فرهنگی نظام آموزشی ما، مستلزم به روزرسانی است

خدامی: با گذشت زمان و پیشرفت تفکرات بشر، پیشرفت تکنولوژی و فضا‌های مجازی و به تبع وجود هجمه‌های فرهنگی بیشتر، فضای پرورشی و فرهنگی نظام آموزشی ما، مستلزم به روزرسانی است.

در همه ساحت‌ها و حوزه‌ها با وجود تفاوت‌ها این نیاز که باید محتوا تغییر کند، وجود دارد. مباحثی، چون علوم انسانی و پایه و مسائلی، چون ریاضی و فیزیک و امثالهم، اصول و پایه ثابتی دارند، ولی روش‌ها و مثال‌هایشان باید متناسب زمان شوند.  

ضمن حفظ همان پایه‌های اصلی که مشترک و فطری هست، باید سؤالات و شبهاتی که متناسب با زمان جدید است را مورد توجه قرار دهیم. در علوم اجتماعی و مباحث جغرافیایی و مسائل تاریخی این تغییرات باید به صورت اجتناب ناپذیر حاصل شوند و ارزیابی دقیق‌تری شود که ما اولویت را به کجا بدهیم و چه عناوینی را در چه ساحت‌ها و حیطه‌هایی دنبال کنیم. بر اساس این موارد درخواست داده می‌شود که محتوای این دست از کتاب‌ها مود بازبینی قرار گرفته و به همراه آن، شیوه‌های سنتی و قدیمی در تدریس آنها، جای خود را به شیوه‌های نوین تدریس، متناسب با علایق و روحیه دانش آموزان بدهد.

توجه زیاد آموزش و پرورش به مسائل درسی و آموزشی باعث می‌شود که پرورش در مدارس تضعیف شود 

قاسمی‌نژاد: مدارس به عنوان خانه دوم دانش‌آموزان محسوب می‌شود، در نتیجه رشد اجتماعی و تربیتی دانش‌آموزان در مدارس بسیار مهم است. سال‌هاست که تشکل‌ها نقش بسیار حائز اهمیتی را در شکل دهی شخصیت اجتماعی دانش‌آموزان، رشد و آماده سازی آن‌ها برای حضور در اجتماع و مسائل فرهنگی دارند؛ در نتیجه این همکاری تشکل‌ها با آموزش و پرورش در تربیت و شکل‌دهی شخصیت دانش‌آموزان، انتظار می‌رود آموزش و پرورش نیز تعاملی مفید با تشکل‌های دانش‌آموزی داشته باشد

توجه زیاد آموزش و پرورش به مسائل درسی و آموزشی باعث می‌شود که پرورش در مدارس تضعیف شود و این تفکر غالب در دانش آموزان و حتی کادر مدارس و آموزش و پرورش ایجاد می‌شود که شرکت در فعالیت‌های پرورشی باعث تضعیف سطح درسی دانش آموزان می‌شود؛ در صورتی که با حمایت بیشتر کادر مدرسه و آموزش و پرورش از مسائل فرهنگی، این تفکر غالب از بین م‌یرود و شاهد افزایش فعالیت دانش آموزان هستیم.

با وجود کرونا که انجام کار‌های فرهنگی به صورت غیر حضوری دچار مشکلات فراوانی است همانند عدم ارتباط گیری با دانش آموزان، انتظار می‌رود با همکاری مسؤولان آموزش و پرورش و نظارت بر روی فعالیت مدیران و کادر مدارس، اجازه فعالیت مجازی در بستر‌های رسمی اطلاع رسانی مدارس برای مسؤولان تشکل‌ها و همچنین  معرفی دانش‌آموزان  برای همکاری با تشکل‌ها فراهم شود.

معتقدیم دانش‌آموزانی که در تشکل‌ها نقش اصلی و محوری دارند باید توسط آموزش و پرورش در مدارس به رسمیت شناخته شوند و اجازه کسب تجربه و آزمون و خطا به آن‌ها داده شود و اینگونه شاهد فعالیت مفید و ارزشمند آنان در اجتماع هستیم.

فعالیت‌های پرورشی که باید باشد و نیست

هانیه خوزستان: یک سری فعالیت‌ها وجود دارند که لزوم آن‌ها در مدارس باعث رشد دانش‌آموز و شکوفایی استعداد آن‌ها می‌شود؛ فعالیت‌های پرورشی از این قبیل فعالیت هاست.

تا کنون فعالیت‌های پرورشی مشخص و از قبل برنامه‌ریزی شده بوده و تعداد استقبال کننده خاص خود را داشته است. برای بهتر شدن فعالیت‌ها و مشارکت بیشتر دانش‌آموزان، پیشنهاداتی دارم.

اول اینکه گروه‌های در مدارس جهت پرورش علاقه و استعداد دانش‌آموزانی که علاقه دارند در آن عرصه فعالیتی داشته باشند، ایجاد شود به عنوان مثال گروهی به عنوان عکاسی در مدارس ایجاد شود و افرادی که در این کار حرفی برای گفتن دارند و علاقه دارند وارد آن گروه شوند و در کنار درس خواندن، به علاقه خود نیز بپردازند؛ ضمن اینکه بعدا این گروه می‌تواند کار‌های عکاسی و فیلمبرداری مدرسه خود را انجام دهند.

پیشنهاد دوم اینکه در بخش مسابقات فرهنگی و هنری که هر ساله برگزار می‌شود، تنوع بیشتری رخ دهد تا تمام دانش‌آموزان در کنار درس خواندن در این مسابقات هم شرکت کنند.

البته تمام این‌ها زمانی رخ می‌دهد که به فعالیت‌های پرورشی اهمیت داده شود متاسفانه به دلیل کنکور و درس دانش‌آموزان، خانواده‌ها و حتی برخی از مسؤولان و دانش‌آموزان به کار‌های پرورشی اهمیتی نمی‌دهند.

وزیر آموزش و پرورش باید با دانش‌آموزان در تعامل باشد

 به نظر شما یک وزیر خوب چه ویژگی‌هایی دارد؟

قاسمی: وزیر آموزش و پرورش باید با دانش‌آموزان در تعامل باشد حتی گاهی با دانش‌آموزان جلساتی داشته باشد. همچنین فردی که وزیر می‌شود باید در حوزه روانشناسی مطلع باشد و بتواند برای دانش‌آموزان در هر شرایطی برنامه‌ریزی کند. فقط دانش‌آموزان در شهر‌ها را نبیند.  

بابایی: معتقدم مسؤولیت پذیر بودن، متدین و متعهد بودن، وجدان کاری داشتن، به قشر جوان و نوجوان اعتماد کامل داشته باشد و معتقد به این باشد که آینده کشور در دست ما نوجوانان هست، از ویژگی‌های وزیر آموزش و پرورش است.

یکدله‌پور: وزیر آموزش و پرورش باید فضای آموزشی را بشناسد و سابقه فعالیت در این وزارتخانه را داشته باشد.

لطفا ما را به مدرسه بازگردانید

 آموزش مجازی را چگونه گذراندید؟ و نظرتان درباره بازگشایی مدارس در ابتدای مهر چیست؟

قاسمی: متأسفانه زیرساخت‌های قوی در زمینه اینترنت نداریم و حتی اگر نرم‌افزار خوب باشد، در برخی مناطق هنوز اینترنت نداریم یا اینترنت باسرعت نداریم. در این شرایط یک دانش‌آموز چگونه درس بخواند؟

از سوی دیگر برخی معلمان دوره آموزش مجازی را نگذراندند و نمی‌توانند از ابزار آموزشی به خوبی استفاده کنند و باعث می‌شود دانش‌آموزان دچار افت تحصیلی شوند.  

از سوی دیگر سؤالات میان ترم و پایان سال، استاندارد نیست؛ برخی معلمان می‌گویند ما سؤال طوری طراحی می‌کنیم که حتی اگر با دوستان‌تان هم خواستید حل کنید یا تقلب کنید، نتوانید!

کریمی: شرایط مجازی به ساختار آموزشی ما خیلی لطمه زد. حتی شاد هم با تمام تلاش به دلیل نبود بستر اینترنت مناسب، نمی‌توانست خیلی به دانش‌آموزان کمک کند.  

شخصا معتقد به آموزش حضوری هستم چرا که نباید آموزش رها شود و باید بچه‌ها با بار علمی بالا به پایه بالاتر بروند. به همین دلیل از مسؤولان آموزش و پرورش می‌خواهم که لطفا ما را به مدرسه بازگردانید.

ما نیاز داریم که معلم را ببینیم و درس‌ها را بفهمیم. ما به فضای فیزیکی مدرسه‌مان نیاز داریم. البته معتقدیم در این مدت که مدارس تعطیل بود و آب، برق، گاز و خرج‌های دیگر نداشت، از محل این صرفه‌جویی، امکانات بهداشتی مدارس را درست کنند و صرف سلامتی دانش‌آموزان کنند.  

باید بستر حضور دانش‌آموزان فراهم شود و اگر واقعا این امکان فراهم نیست حداقل شرایطی پیش آید که دانش‌آموزان دو بار در ماه به مدرسه بروند و رفع اشکال شود.

بابایی: انتظار داریم که از ابتدای مهر، مدارس را داشته باشیم چرا که اگر این اتفاق نیفتد، در آینده آسیب‌های زیادی را خواهد داشت. راستش از کرونا می‌ترسیم، اما از اینکه سطح سواد پایین آمده است، بیشتر می‌ترسیم. ترس ما از این است که کم‌سواد به پایه بالاتر برویم. به همین دلیل حاضریم در مدرسه تمام حفاظت‌ها و پروتکل‌ها را رعایت کنیم، اما در مدرسه باشیم.

 یکدله‌پور: معتقدم که باید در فضای مجازی، فیلتر‌هایی در نظر گرفته شود البته منظورم فیلتر کردن سایت‌ها نیست یعنی سایت‌های مناسب در اختیار بچه‌ها به ویژه بچه‌های دبستانی قرار گیرد.  

درباره بازگشایی مدارس هم معتقدم که یک نسخه واحد نمی‌توان برای همه دانش‌آموزان در نظر گرفت و باید هر منطقه متناسب با شرایط خودش، برای تحصیل دانش‌آموزان اقدام کند.