چند وقتی است که لیست‌های مجازی مدیریتی در فضای مجازی غوغا‌ی رندانه‌ای می کنند. بعد از ناکام ماندن ستادبازی عده‌ای به امید غنیمت، لیست‌های بی نام ونشان "استاندارتراشی" می‌کنند. امروز احساس می‌شود عده‌ای لیست باز حرفه‌ای در تفکر خویش این احساس را دارند که گلو گاه احد انقلاب را ولو با لیست به تصرف درآورده و با وعده‌های تهی همدیگر را به مدیریت‌های مجازی برسانند و طرح نام و موضوع نمایند که در این میان، هم پاس کاری سیاسی انجام پذیرفته و هم دوستان از خجالت هم در می‌آیند. این رفتار‌های دنیاطلبانه، گرچه دل دلسوزان اصیل و مالکان معنوی حقیقی نظام را می‌آزارد، اما به روشن شدن فضای فکری افراد و جریان‌ها می‌انجامد.
این روز‌ها لیست‌های متعددی درفضای مجازی به شکلی قارچ گونه روییده اند که در نوع خود کم نظیر است! در تعدد لیست‌ها حرجی نیست بهر حال ارباب سلایق نامزد‌های خود را می‌جویند. از لیست‌های منتشره می‌توان بضاعت و هدف حامیان را رصد نمود. جریان منافع و تئوریسین‌های دنیاطلب "گربه شاخت نزنه"، بدنبال نامزدی مطیع و فرمانبر هستند که مطامع زر و زورسالاران را اقناع کند، اما در بین افراد مطروحه در این لیست‌ها نکات و شبهات فراوانی وجود دارد که برخی از این نکات ناظر به عملکرد ماضی افراد است که حتی ذکر آن رویه‌ها هم، دلسوزان نظام را در وضعیتی سخت قرار داده است. از طرفی برخی از این لیست‌های مصنوعی و مجازی با هدف فشار روانی به دولت و مردم بوده و نخبگان نظام را بسیار می‌آزارد.
تراز افراد مذکور در برخی از این لیست‌ها به مدیریت یک اداره کوچک هم نمی رسد چه رسد به مدیریت کلان یک استان! در حقیقت این موضوع وهن مردم را دنبال می کند. نفوذ صاحبان قدرت‌های غیرملتزم به انقلاب و مردم و طرح عناصری در برخی لیست‌ها آنچنان نامقبول و نامعقول است که گویا عده‌ای مردم و نخبگان ولایی و توانمند استان‌ها را یا به حساب نیاورده و یا در اندیشه منفعت طلبی خودشان در این "کرونا بازار" ماسک تزویر زده اند تا با لیست سازی ها، نام عناصر خوش فکر، مجرب و انقلابی را به حاشیه ببرند.
گر چه در "کرونا بازار سیاست" هم، چهره‌های ماسک زده عیان بوده و شناخت آن‌ها برای اهالی ولایت انقلاب و فرزندان راستینش کار سخت و صعبی نیست. در این میان نقش نمایندگان مجلس شورای اسلامی که عصاره فضایل ملتند روشن است و باید در این برهه نشان دهند این جمله امام راحل بر قامت ان‌ها همخوانی دارد و اگر عملکرد‌هایی در مقابل این نظر امام (ره) باشد و استانداری و عناصر مورد نظر به ستاد انتخاباتی تبدیل شوند اشتباه محضی صورت می گیرد که جبران آن سهل و آسان نیست.
برخی محافل سیاسی معتقدند جریانی در استان‌ها وجو د دارد که از نیرو‌های توانمند ومدیر استفاده نکرده و به دنبال حمایت از افرادی با گرایش‌های متلون برای مدیریت هستند، زیرا برای آن جریانات خاص؛ مدیریت ضعیف و درمانده بهتر از مدیران توانا و انقلابی است. نکته و نقطه انحراف اینجا روشن می‌شود که برخی از نیرو‌های ارادت سالار بیشتر استقبال نموده و به نیرو‌های قوی، مستقل و ولایی رویکرد مثبتی ندارند.
هدف از گماشتن و تحمیل این نیروها، حفاظت از منافع افراد و جریان‌ها و افرادی است که ارادتی به انقلاب، مردم و دولت انقلابی کنونی نیست. این مدیران مرجع حل مشکلات نخواهند بود و سرمایه ارزشمند اعتماد مردم به دولت حجت الاسلام رئیسی را به یغما خواهند برد.
در این برهه تیغ زبان‌های بصیر و انقلابی باید در این مسیر ابوذروار عمل کند و یقینا زبان و قلم دلسوزان نظام بر قامت این ناموزونی بسته نخواهد ماند و گشوده خواهد شد. البته حدود دخالت و یا هدایت عزیزان مجلس باید در ظرف قانون بوده و تداخل قوا را حاصل نکند و محدود به حدود و فصلی باشد که تشکل‌های فعال، دلسوز و ولایی استان ظرفیت پذیرش آن را در خود ایجاد کند.
گرچه تراز برخی لیست‌ها در حد مدیر یک اداره شهرستان هم نیست و با تزیین و آرایش هم نمی توان این عجوزه سیاسی را به عروس و ماه تابان تبدیل نمود.
بضاعت سیاسی و رزومه افراد در پست‌های ایام ماضی و بسیاری ناگفته‌های مستور، نباید به نسیان منفعت‌طلبی سپرده و ارزش‌های اصیلی که در انتخابات به آن‌ها اعتماد شده و دستاورد‌های آتی آن نباید به حراج سیاسی افراد و گروه‌های کم بضاعت و منفعت طلب گذاشته شود. برخی اطلاعات رسیده از رایزنی، واسطه بازی، رفاقت سالاری و ارادت سالاری حکایت می‌کند که البته از ساحت دولت فعلی مطلب دیر و دوری است. برخی از این افراد توان اجرایی آن‌ها آزموده شده است و آزموده را آزمودن خطاست.

محمد حسین ترکمن