سازمان همکاری شانگهای بزرگترین پیمان منطقه‌ای جهان

سازمان همکاری شانگ‌های یک سازمان بین المللی است که در ۱۵ ژوئن سال ۲۰۰۱ میلادی در شهر «شانگهای» تاسیس شد. چین، روسیه، هند، پاکستان، قرقیزستان، قزاقستان، تاجیکستان و ازبکستان از اعضای اصلی این سازمان و جمهوری اسلامی ایران، افغانستان، مغولستان و بلاروس نیز از اعضای ناظر آن هستند. جمعیت کشور‌های عضو سازمان شانگ‌های بیش از سه میلیارد نفر است که ۴۵ درصد جمعیت جهان را پوشش می‌دهد.

شعارسال: سازمان همکاری شانگ‌های، سازمانی میان‌دولتی است که برای همکاری‌های چندجانبه امنیتی، اقتصادی و فرهنگی تشکیل شده‌است. این سازمان در سال ۲۰۰۱ توسط رهبران چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان با هدف برقرار کردن موازنه در برابر نفوذ آمریکا و ناتو در منطقه، پایه‌گذاری شد. دو کشور چین و روسیه، نقش اصلی و تعیین‌کننده در سازمان شانگ‌های دارند. سازمان همکاری شانگ‌های در حقیقت ترکیب جدید سازمان «شانگ‌های ۵» است که در سال ۱۹۹۶ تأسیس شده بود، ولی نام آن پس از عضویت ازبکستان به «سازمان همکاری شانگهای» تغییر داده شد.

علاوه بر اعضای اصلی، ابتدا مغولستان در سال ۲۰۰۴ و یک سال بعد ایران، پاکستان، هند و افغانستان در سال ۲۰۰۵ و پس از آن بلاروس به عنوان عضو ناظر به سازمان ملحق شدند. در تاریخ ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۵ این سازمان با عضویت هندوستان و پاکستان موافقت نمود و این دو کشور در کوتاه‌تر از دو سال همه شرایط برای عضویت کامل این سازمان را اجرا کردند و عضویت این دو کشور در سازمان همکاری شانگ‌های در اجلاس رهبران کشور‌های عضو این سازمان که طی در ژوئیه ۲۰۱۷ در آستانه، پایتخت قزاقستان، برگزار شد، به تصویب رسید.

سازمان همکاری شانگهای بزرگترین پیمان منطقه‌ای جهان

اینفوگرافیک؛ سازمان همکاری شانگ‌های چیست؟

نقش این سازمان از زمان تأسیس آن تاکنون در منطقه افزایش یافته‌است. این سازمان، بر خلاف سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) و پیمان ورشو سابق، هنوز یک معاهده دفاعی چندجانبه به‌شمار نمی‌رود. در سال ۲۰۲۱ ایران نیز به یکی از اعضای اصلی بدل شد.