"آب شرب مردم اهواز تا 3 روز دیگر وصل می شود"، این جمله ی تاریخی رئیس جمهور در اولین سفر استانی در اهواز بود، جمله ای که پس از گذشت 3 سال همچنان سنگینی بار آن حس می شود.

دولت یازدهم درحالی کمتر از یکسال دیگر باید خود را برای انتخابات و جابجایی احتمالی قدرت آماده کند که هنوز این سوال بزرگ بی پاسخ مانده است که آمدن و شدن و بودن دولت روحانی، خوزستانی را چه سود؟

جناب آقای روحانی در اولین سفر خود به خوزستان در سال 92 غره از پیروزی، به مردم وعده هایی داد که هیچ گاه شکل عملی به خود نگرفت و در حده وعده و وعید باقی ماند، وعده های چون (وصل آب شرب اهواز، توسعه ی کشاورزی، هوای پاک و بدون گرد و غبار) ؛ مردم چه ساده به آنها دلخوش کردند و اکنون 3 سال از آن وعده می گذرد و مردم همچنان بشکه بشکه آب شرب خرید می نمایند و تا می توانند به امید هوای تازه از خوزستان فرار می کنند.

خوزستان بیش از آنکه از مشکلات ناله کند امروز مبتلا به مدیران مشکل دار و نالایق است، امری که نماینده ی ولی فقیه در خوزستان رسا و شفاف آن را بیان کردند و چه زیبا گفتند که "خوزستان جای مدیران ترسو نیست".

مدیران ضعیف ؛ خوزستان را به باتلاقی از مشکلات مبدل کردند که مردم بومی خوزستان را روز به روز در قعر بیکاری، فقر و ناامنی فرو می برد و به پاتوقی تبدیل کرده برای جولان مدیران پروازی که هر روز حقوق نجومی گرفته و سوختن کارگر خوزستانی را از دور به نظاره می نشینند.

بیش از یک ماه است که استانداری خوزستان میزبان غلامرضا شریعتی است، شخصی که جایگزین مقتدایی شده است ( کسی که پا روی دم پدر خوانده ها گذاشته بود و به شغال باج نداده بود و این مسئله سبب شد تا جناب رئیس جمهور، وی را شبانه عزل و روانه ی دوران بازنشستگی کند).

شریعتی در حالی بر مسند استانداری تکیه زده است که به قول خود، هیچ ارزیابی از خوزستان و استعدادهای آن نداشته و به دنبال مدل احمدی نژاد است، مدلی که با سفرهای شهرستانی به دنبال شناخت از مدیران و شهرستان ها است.

سفر شهرستانی که اقتنباس شده از مدل سفرهای استانی احمدی نژاد است، از سوی شریعتی امری قابل قبول و پسندیده ای می باشد ولی سوال اینجاست چرا استاندار محترم مسئولیتی به این سنگینی را پذیرفته در حالی که هیچ برنامه و شناختی از مصایب خوزستان ندارد آن هم درست در سالی که عمر 4 ساله ی دولت رو به پایان است و انتخابات ریاست جمهوری در پیش است؟، مگر استاندار خوزستان چقدر فرصت دارد که آن را هم به سفر بگذراند؟

شریعتی جوان در حالی مرتب در حال سفر به شهرستان ها است که مردم منتظر برکات برجام و سفرهای پی در پی ظریف و دست دادن های آن هستند، مگر قرار نبود هم چرخ سانتریفیوژ بچرخد و هم چرخ زندگی؟ نکند از آنجا که به قلب راکتورها سیمان ریختید قصد دارید سفره ی زندگی مردم را نیز بتن ریزی کنید!

درست است مردم خوزستان صبور هستند ولی این صبوری تا کی؟ گوشه گوشه ی خوزستان دچار مشکلات و بحران های عظیمی است، از شادگان قهرمان که کشاورزی و دامپروری آن عملاً نابود شده است و از خرمشهر مقاوم و آبادان سرافراز که بیکاری منتج شده از منطقه ی آزاد اروند مردم را زمین گیر کرده است، تا شوش و دشت آزادگان که کشاورزی آن دیگر رمق ندارد ؛ سد گتوند که بچه ی ناخلف دولت اصلاحات در خوزستان است تا گرد و غبار و تا مدیران پروازی و حقوق های نجومی شرکت های نفتی که هیچ سودی برای مردم بومی منطقه ندارد.

حال، مردم همچنان منتظر می مانند تا روزی روزگاری ارزیابی های شریعتی جوان به بار نشیند و مشکلات آنها نیز حل شود، هر چند سابقه ی سیاسی استاندار جوان این هشدار را می دهد که این انتظار طولانی خواهد بود چرا که بعد از استاندار، پدر خوانده های سیاسی در خوزستان به شدت فعال شده اند و هر مشکلی را انگ سیاسی می زنند! ؛ باید دانست که این امید حل مشکلات را ناامید می کند.

در پایان باید گفت که از حضور جریان رسانه ای زرد و هوچی گر و قدرت طلب در استانداری و اطراف استاندار خوزستان که هر روز با جریانی چرخش می کنند نباید غافل شد، جریانی که روزی دست بوس مقتدایی بودند و امروز شریعتی ؛ و استاندار را به سمت ناکجا آباد هدایت رسانه ای می کنند و اجازه ی شنیدن نقد واقعی و انقلابی را به استاندار نمی دهند، برای ناامیدی مردم بیش از پیش به نظر خواهد افزود.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از شبکه اطلاع رسانی راه دانا، تاریخ انتشار: سه شنبه 12 مرداد 1395، کدخبر: 844621، www.dana.ir