بچه طلاق یک اصلاح، یک واقعه، یک موقعیت و ..، نیست. بچه طلاق کوهی از محرومیت‌ها و تخریب هاست که کمتر کودک طلاقی، توانایی گذر سالم از گردنه‌های آن را پیدا خواهد کرد. کودک طلاق، یعنی محرومیت‌ها و آسیب دیدگی‌های تربیتی، آموزشی، فرهنگی، روحی-روانی و حتی جسمانی کودکان آنهم بشکلی بینانسلی با توان انتقال آسیب‌ها به نسل‌های بعد. خودتان کلاه تان را قاضی کنید. هنوز می‌توانید بگویید چیزی نیست، دیگران توانستند، این هم خواهد توانست و عادت می‌کند؟ می‌توانید بگویید که از این جهنمی که در آن قرار دارد که بهتر است؟ می‌توانید بگویید یاد می‌گیرد که گلیم خودش را از آب بیرون بکشد؟ و ... اگر منصف باشید، تحمل می‌کنید و چرخه آسیب را به نسل‌های بعدی منتقل نخواهید کرد. هرچند می‌دانیم که کفش هر کس، پای همان فرد را می‌زند و ما از مشکلات هم کم خبر و بی خبریم.