شعار سال: دکتر حمیدرضا دیهیم، استادیار اقتصاد دانشگاه تهران درباره چشم انداز آینده انرژی در ایران می گوید: تا ۲۰ سال آینده فکر نمی کنم تغییر بزرگی در استفاده از انرژی های نو در ایران وجود داشته باشد.
 
متن گفت وگو با دکتر دیهیم را می خوانید:
 
_ با توجه به توصیه ها در سطح جهانی مبنی بر استفاده از انرژی های پاک و تجدید پذیر، آیا ایران باید از زمان حال برنامه ریزی ها و سیاست گذاری های لازم را درباره ی انرژی های تجدید پذیر شروع کند؟ چه اقداماتی باید در این زمینه انجام شود تا ایران با برنامه جهانی کاهش آلاینده ها همسو شود؟
 
سال ها جهان به نفت احتیاج خواهد داشت
 
من نمی دانم دولت ایران چه برنامه ای دارد! به جز انرژی های فسیلی  کالاهای مختلفی از نفت تولید می شوند و سال ها جهان به این نفت احتیاج خواهد داشت. صرفا برای سوخت از آن استفاده نمی شود و ما نباید نگران باشیم. نکته بعدی این است که هنوز گاز نقش مهمی را ایفا می کند و از این لحاظ ایران در جایگاه اول یا دوم جهان قرار دارد و در رابطه با گاز هم می توان همین را گفت که صرفا برای سوخت استفاده نمی شود و کاربرد های دیگری هم دارد و همیشه تقاضا برای این منابع وجود خواهد داشت و از این بابت جای نگرانی نیست.
 
_ با توجه به آلایندگی سوخت های فسیلی و مشکلاتی مانند گرمایش زمین، آیا ضرورتی برای استفاده از انرژی های تجدید پذیر احساس می شود؟
 
شاید دنیا در سال ۲۰۵۰ یا زودتر بتوانند از تمامی انرژی ها استفاده کنند ولی اختراعات همچنان ادامه دارد
 
ایران هنوز هم برای منابع نفت و گازش تقاضای جهانی دارد ولی تحریم ها مانع می شوند
 
در خارج از کشور از انرژی خورشیدی استفاده می کنند و  کامیون ها، اتوبوس ها، موتورسیکلت ها و حتی سوخت قایق ها را تبدیل می کنند و قصد و برنامه تبدیل جایگزینی سوخت هواپیما ها هم وجود دارد ولی به طور کلی هنوز پیشرفت بزرگی در جهان صورت نگرفته‌ است. شاید در سال ۲۰۵۰ یا زودتر بتوانند از تمامی انرژی ها استفاده کنند ولی اختراعات همچنان ادامه دارد. اگر بخواهند در شهر ها از انرژی خورشیدی بهره برداری کنند، لازم است به جای پمپ بنزین ها در مراکزی مانند مغازه ها، فروشگاه ها و حتی در خانه ها جایگاهی مختص به این کار ایجاد شود و این امر نیازمند سرمایه گذاری و برنامه ای گسترده و طولانی است و به این سرعت اتفاق نمی افتد. ایران هنوز هم برای منابع نفت و گازش تقاضای جهانی دارد ولی تحریم ها مانع می شوند. هنوز اروپا و کشور های دیگر به گاز ما احتیاج دارند و سال ها طول می کشد تا آنها بتوانند به انرژی های جایگزین دست پیدا کنند.
 
_ این منابع فسیلی روزی تمام می شوند؟
 
هنوز مشخص نیست و حتی امکان دارد بازهم کشف شوند. در ایران بسیاری از مناطق هنوز کشف نشده اند، به طور مثال کویر ها هنوز بررسی نشده اند، یا اگر بررسی صورت گرفته ما اطلاعی نداریم؛ شرق ایران هنوز به طور کافی بررسی نشده است.
 
_ به پیشنهاد برخی کارشناسان باید از منابع زیرزمینی و فسیلی محصولات دیگری تولید شوند، نظر شما در این رابطه چیست؟
 
بله موافقم، زیرا هنوز تقاضا وجود دارد و جای نگرانی نیست و همچنان اختراعات به اندازه کافی انجام نشده است و امر جایگزینی سال ها طول می کشد.
 
_ برای رفع مشکلاتی مانند آلودگی هوا و قطعی برق در تابستان و همچنین کمبود آب کشور چه راهکار هایی پیشنهاد می دهید؟
 
بنده در سال ۱۳۷۴ مقاله ای درباره این موضوع نوشتم اما کسی توجهی نکرد. در آن زمان به طور کلی تمام روش های مبارزه با آلودگی هوا در جهان را مطالعه کردم. مقاله در مجله تحقیقات اقتصادی وجود دارد. هنوز هم در حال مطالعه و بررسی روش های کشور های دیگر هستم. پیشنهاد می کنم مقاله را پیدا کنید، مطالب مهمی در آن وجود دارد که قابل خلاصه کردن نیستند.
 
_ در مجموع آینده ی انرژی های فسیلی و تجدید پذیر را در ایران چگونه ارزیابی می کنید؟ البته به حدود ۲۰ تا ۳۰ سال آینده توجه کنیم؟
 
تا ۲۰ سال آینده فکر نمی کنم تغییر بزرگی در استفاده از انرژی های نو در ایران وجود داشته باشد
 
در ۲۰ سال آینده که فکر نمی کنم تغییر بزرگی وجود داشته باشد. ما هنوز کاری درباره ی انرژی‌ های تجدید ناپذیر انجام نداده ایم و با توجه به آلودگی هوای دیرینه تهران و شهرهای بزرگ که هنوز هم با آن رو به رو هستیم، کار زیادی داریم و هنوز کاری به درستی انجام نشده است. با اینکه راه های زیادی وجود دارد ولی عملا هنوز اقدامی صورت نگرفته است.
 

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته ازپایگاه خبری شفقنا  ، تاریخ انتشار: 28 آبان1400، کدخبر: 1263639، www.fa.shafaqna.com