شعار سال: بنابر مطالعه جدیدی که توسط انجمن پادشاهی بریتانیا انجام شده است، به نظر میرسد تغییرات آب و هوایی و گرم شدن آبها موجب افزایش نرخ طلاق بین آلباتروسها شده است. این پرندگان پس از انتخاب جفت خود به طور معمول تنها یک تا سه درصد احتمال دارد که از آن جدا شده و به دنبال جفت جدید باشند.
اما طی سالهای اخیر و با افزایش غیرمعمول دمای آب، این میانگین به طور مداوم در حال افزایش بوده و تا نرخ ۸ درصدی طلاق بین آلباتروسها رسیده است. طی مطالعه اخیر، جمعیت وحشی ۱۵۵۰۰ جفت مولد آلباتروس در جزایر فالکلند طی یک بازه زمانی ۱۵ ساله مورد بررسی قرار گرفته است.
برای پرندگان دریایی، آبهای گرمتر به معنای ماهی کمتر، غذای کمتر و محیط زیست خشنتر است. جوجههای کمتری زنده میمانند. هورمونهای استرس پرندگان افزایش مییابد. همچنین، آنها مجبور به شکار در مناطق دورتر میشوند.
به عنوان یکی از وفادارترین جفتها در قلمرو حیوانات، زندگی عاشقانه آلباتروسها دیر زمانیست که سوژه یک مطالعه علمی بوده است.
با طول عمر بین ۵۰ تا ۶۰ سال، آلباتروسها دوران نوجوانی طولانی و عجیبی را پشت سر میگذارند و چگونگی اغوا کردن پرنده ماده از طریق رقص را فرا گرفته و پس از بلوغ به سفرهای چند ساله دور از خانه میروند. آنها به طور معمول در تمام عمر به جفت خود وفادار باقی میمانند.
اما اکنون، آلباتروسها به طور فزایندهای روشی دیگر را برای زندگی انتخاب میکنند؛ برخی آلباتروسها زیر استرس تغییرات آب و هوایی، ساعات کاری طولانیتر برای یافتن غذا، و مواجهه با دشواریهای سفر در تلاش برای حفظ رابطه خود هستند.
به گفته فرانچسکو ونتورا، پژوهشگر دانشگاه لیسبون و یکی از نویسندگان مطالعه انجمن پادشاهی، آگاهی از این مساله که که آبهای گرمتر با نرخ بالاتر طلاق زوجهای آلباتروس مرتبط است موجب شگفتی پژوهشگران شده است.
جدایی آلباتروسها از یکدیگر به طور معمول با مشکل در زمینه باروری پیش بینی میشود. اگر یک زوج در تولید مثل موفق نباشند، احتمال جدایی آنها بالاتر است. غذای کمتر برای پرندگان میتواند احتمال شکست در رابطه را افزایش دهد. اما تاثیر دمای بالاتر آب حتی در زمان تولید مثل موفقیت آمیز بر افزایش نرخ طلاق بین این پرندگان شگفتی پژوهشگران را در پی داشت.
دو دلیل احتمالی برای این شرایط توسط ونتورا مطرح شده است. آبهای گرمتر پرندگان را مجبور به پروازهای طولانیتر برای شکار میکند. اگر پرندگان طی فصل تولید مثل در بازگشت به خانه موفق نباشند، جفت آنها ممکن است با یک پرنده جدید وارد رابطه شود. افزون بر این، زمانی که آبها گرمتر و محیط زیست خشنتر است، سطح هورمونهای استرس آلباتروسها افزایش مییابد. پرندگان ممکن است این را احساس کرده و جفت خود را سرزنش کنند.
این پژوهش در حالی انجام شده است که بسیاری از جوامع آلباتروسها با مشکل مواجه هستند. تعداد این پرندگان به شدت در حال کاهش است. این روند کاهشی با میزان شکار کمتر، گرم شدن دریاها، و برخوردهای روزافزون با قایقهای صید ماهی تن که به طور تصادفی پرندگان را گرفتار کرده و موجب مرگ آنها میشوند، مرتبط است.
مطالعه انجمن پادشاهی جمعیت آلباتروسها در جزایر فالکلند را مورد بررسی قرار داده که تعداد پرندگان در آن همچنان زیاد است و میزان جدایی بین جفتها فاجعهبار نیست و پرندگان همچنان میتوانند جفت دیگری بیابند. اما در جمعیتهای دیگر که تعداد پرندگان کمتر است شرایطی مشابه میتواند تاثیر مخربتری به همراه داشته باشد. در جمعیتهایی با تعداد آلباتروسهای مولد کمتر، جدایی و ناتوانی در یافتن جفت جدید ممکن است موجب اختلال بیشتر در فرآیندهای تولید مثل منظم شود.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت حکیم مهر، تاریخ انتشار: ۶ مهر ۱۴۰۰، کد خبر: ۶۷۳۰۵، http://hakimemehr.ir/