جاده چالوس ۸۸ ساله شد

ساخت جاده چالوس در دوره پهلوی اول و در سال ۱۳۱۰ آغاز و در ۱۰ آذر ۱۳۱۲ با طول ۱۶۸ کیلومتر به اتمام رسید. در روند ساخت این جاده از مشوق‌های مالی برای جذب کارگر و خدمات بیگاری سربازان استفاده شد. هزینه ساخت جاده از عایدی قند و شکر و چای تامین گردید و در چند نوبت شاهد ایجاد تحولاتی عمیق در جاده بوده ایم (نظیر ساخت تونل کندوان در ۱۳۱۷، ساخت سد کرج در ۱۳۴۰ و نظایر آنها). امسال جاده چالوس ۸۸ ساله شده است.

شعار سال: جاده چالوس، با نام رسمی جاده ۵۹ با طول ۱۶۸ کیلومتر و عرض ۸-۱۲ متر در زمان تاسیس، یکی از زیباترین جاده‌های دسترسی به شمال ایران برای شهروندان تهران و مرکز کشور است. تا اواخر دوره قاجار، جاده‌ای بین کرج - چالوس وجود نداشته و تنها یک مسیر خاکی و مالرو، راه دسترسی به روستا‌های این منطقه را تشکیل می‌داده، اما به گونه‌ای نبود که ارتباط دهنده شمال و جنوب کشور باشد. این جاده با نام "راه مخصوص" در دوران پهلوی اول در اردیبهشت ١٣١٠ آغاز و در دهم آذرماه ۱۳۱۲ مورد افتتاح و بهره‌برداری قرار گرفت.

به نقل از روایت‌های شفاهی از افراد سالمند طالقان و شمال کشور، کارگران برای کندن این تونل در دل کوه (چون کندن تونل کندوان آنهم بدون تجهیزات کار بسیار سخت و دشواری بود) با یک سکه پنج ریالی (که در آن زمان ارزشمند بود) تشویق می‌کردند و یا از خدمات اجباری سربازان بشکلی رایگان استفاده می‌گردید.

ساخت تونل کندوان از اردیبهشت ماه سال ۱۳۱۴ آغاز شد و اتمام آن در تاریخ ۲۷ اردیبهشت ۱۳۱۷ گزارش شده است. طول تونل به مسافت یک هزار و ۸۸۶ متر و عرض پنج الی هفت و ارتفاع شش متر است، با افتتاح تونل، ۱۳ کیلومتر از مسیر مرکز کرج به چالوس کاسته شد، چون پیش از این برای طی این مسیر باید کوه دور زده می‌شد.

بعد از ساخت سدامیرکبیر در سال ۱۳۴۰، ساخت رستوران‌ها و اماکن پذیرایی و اقامتی در اطراف جاده چالوس تشدید شده و این جاده با استقبال گردشگری خاص قرار گرفت.