هنوز آداب استفاده از جنگل را نداریم. کنده درخت را برای تفریج آتش میزنیم و بعد از عشق و حال، جنگل را به حال خود رها کرده و میرویم. غافل از اینکه تهدید جنگل با زحمت دهها و صدها شهروند و کارکنان نهادهای تخصصی، باید رفع شود. این داستان، آتش زدن کنده درخت در جنگلهای رویان و اوج بی فکری و کم فکری برخی از افراد.
شعار سال: با شور جوانی و برای تفریج به شمال کشور میآیند. طبیعت سبز و جاذبههای کوه، جنگل و دریا آنان را از خود بی خود میکند و بعضا به سمت تنظیمات ذاتی خلقت میکشاند (جاهل، ظالم، ناسپاس، قدرنشناس، از حد گذر، ..). نتیجه میشود کم توجهی به حفاظت از جنگلها و تخریب.
در ادامه متوجه نیستند که تهدید ایجاد شده برای جنگل با زحمت دهها و صدها شهروند و کارکنان نهادهای تخصصی، باید رفع شود. آیا اندکی توجه نمیتوانست بسیاری از این مشکلات را کاهش داده و حل کند؟
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون