شعار سال: مردم گویا بازیچه مشتی مدیر کوتاه و بلند کم اطلاع با تعارض منافع بالا و غیر توانمند به تصمیم گیری و همچنین غیر پاسخگو شده اند.

اگر امروز توی نوعی بعنوان مدیر روی آن صندلی امانی و قرضی تکیه داده ای، امر بر شما مشتبه نشود، که مالک و صاحب صندلی هستی. مالکیت اصلی از آن خداست و صاحب دنیوی آن صندلی هم مردم هستند نه تو. حال با پذیرش این واقعیت، باید به نقد عملکرد صد‌ها مدیر مرتبط با تصمیم گیری جهت سامان دهی کنکور پرداخت.
دلمان برای ذلیل بودن‌ها می‌سوزد. چقدر آدم باید ناتوان باشد که در سه گانه موضوع- محیط- سایرین، توان تصمیم گیری و تصمیم سازی درباره موضوع ساده ای، چون سامان دهی کنکور را نداشته باشد. البته که دلیل مشخص است و باید در تعارض منافع، ضعف توان مدیریتی و علمی، سلیقه گرایی و منیت، ضعف نظارت‌ها و مطالبه گری‌های مردم، ضعف مسلم نهاد‌های نظارتی با تاکید بر سازمان بازرسی، دیوان محاسبات و مجلس، جستجو کرد.
گویا خون بچه‌های هیات علمی از خون بچه‌های سایر مردم رنگین‌تر است؟ با کدامین دلیل شرم آور برای آن‌ها امتیاز قائل می‌شوید؟ آیا غیر از تعارض منافع بحث دیگری می‌تواند مطرح باشد؟
نظام آموزش و پرورشی که از آن فقط یک واو مانده است (آموزش و پرورشش تضعیف شده و به ناکجا آباد می‌رود و دور خود می‌چرخد) را می‌خواهید وارد چه بازیی کنید؟ وزارت عتفی که وزیرش خود را کنار می‌کشد؟ شورای عالی انقلاب فرهنگی که حتی قصد جلو زدن از مجلس و موقعیت تراشی فرا قانونی و بدور از شکایات را دارد و..
متاسفیم، برای صدر تا ذیل شما متاسفیم. متاسفیم که آنقدر ناتوانید که قادر به تصمیم گیری عادلانه درباره موضوعی ساده مثل کنکور نیستید. گام دوم انقلاب، باید با پاکسازی امثال این مدیران خود ویژه بین ناتوان سلیقه محور شروع شود.
چطور رویتان می‌شود در عکس و صورت امامین انقلاب نگاه کنید؟ چطور رویتان می‌شود دم از استقلال و آزادی و غرب ستیزی بزنید، چطور جرات می‌کنید خود را ولایتمدار و انقلابی بنامید.

اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون