فکر میکنیم که با محرمانه کردن مثلا خرید و فروش نفت، میتوانیم تحریم را دور بزنیم. غافل از اینکه برخی از مصوبات از همان دفاتری بیرون میآید که مثلا وضعیت شان محرمانه است. غافل از اینکه تا زمانی که فناوری اطلاعات و ارتباطات بومی نشده، بحث در خصوص محرمانگی یک طنز مضحک است. پس آنچه که ما محرمانگی مینامیم، محرمانگی نبوده و فعالیت پوشیده و غیرهمگانی است. فرض میکنیم که محرمانگی بدون کمترین آسیب در شرکت نفت برقرار باشد، دلالها و واسطها چقدر از پول این مملکت را بعنوان حق دور زدن تحریم، تخفیف فروش و حق بازگرداندن دلار، به جیب میزنند؟ آیا تداوم این روند عقلا مخرب و پرحاشیه دلال پرور، لازم است؟ سوال آخر اینکه، چرا باید کارکنان صنعت نفت تا این میزان، متماز از سایر اقشار جامعه باشند. تا کی میخواهیم به این سطح از بی عدالتی توجیه شده توسط قانون ادامه دهیم. ما امروز به تمامی مدیران عالی کشور، در خصوص این شیوه فعالیت هشدار اجتماعی-مدیریتی- امنیتی میدهیم.
شعار سال: بررسی صورتهای مالی سال ۹۹ شرکتهای زیرمجموعه شرکت ملی نفت ایران که عنوان «بزرگترین بنگاه اقتصادی کشور» را با خود یدک میکشد، میتواند بخشی از محرمانههای نفت ایران را از سرمایهگذاری تا هزینهها، میزان تولید و صادرات فاش کند.
این آمار و ارقام که معمولا از طریق مقامات رسمی شرکت ملی نفت اعلام میشد، پس از خروج آمریکا از برجام و تغییر ماهوی روابط بین این دو کشور، از دسترس عموم خارج شد، اما با تغییر دولت و در راستای سیاست شفافسازی و قراردادن عملکرد شرکتهای دولتی در یک فضای شیشهای برای نخستین بار در سامانه کدال منتشر شد.
سیدحامد توانگر، کارشناس اقتصاد انرژی با برررسی صورتهای مالی شرکتهای زیرمجموعه و بهرهبردار شرکت ملی نفت ایران به این موضوعات پرداخته است.
شعار سال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از اکو ایران، تاریخ انتشار:۱۶ تیر ۱۴۰۱، کد خبر: ۱۶۶۸۴، ecoiran.com