واقعا باید پرسید که در صداسیما چه خبر است؟ موجی که فرهیختگان و پیشکسوتان و افراد مشهور را به بهانههایی خاص نظیر بازنشستگی، مسئله دار بودن موردی یک برنامه و یا کم توجهی تدریجی حذف میکند و در محافل خاص هم تاکید میگردد و توجیه میشود که جلوی شاخ شدن فلانی باید گرفته میشد؟ فردوسی پور، احمد حیاتی، حمید معصومی نژاد و دهها مورد دیگر، مصداق عینی اثبات این مدعا است. چرا با یک مراسم تکریم آبرومند با این عزیزان بشکل حرفهای خدا حافظی نمیشود؟ چرا اینقدر پیچیده و زشت، زیرپای افراد خالی میگردد؟
شعار سال: حمید معصومی نژاد خبرنگار قدیمی در رم گفت: برای کسی که ادعای عدالت گستری میکند متأسفم. من تنها ثروتم یک خانه ۶۰ متری است. کارمند رسمی صداوسیما نیستم. بخاطر صداوسیما زندان رفتم و در انفرادی بودم.
تورم در ایتالیا هم خیلی بالا رفته، اما نه مثل ایران. برای مصاحبه با {فرانچسکو} توتی خیلی تلاش کردم، ولی پول هنگفتی میخواست.
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون