پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۳۸۴۵۰۰
تعداد نظرات: ۴ نظر
تاریخ انتشار : ۱۶ آبان ۱۴۰۱ - ۰۹:۴۰
جنبش های اجتماعی در تمام دنیا ، بسترهای تغییر اجتماعی هستند. این جنبش ها از یک رویداد معنادار برانگیخته شده و بوسیله هیجانات هدایت می شوند. هیجاتاتی که از دو منظر تحقق خواسته و غلبه بر ترس مقابله با قدرت موجود، معنادار هستند. ترس و اضطرات مقابله با نبروی قوی مقابله کننده بیرونی و نیاز جمعی تحقق خواسته با همدلی های ارتباطی ایجاد شده بین افراد معترض مدیریت می شود. این کنش ارتباطی، کنش جمعی را بر می انگیزاند ، بسیج اجتماعی شکل می گیرد و هدف ( تغییر اجتماعی) محقق می شود. پس بطور خلاسه تغییر اجتماعی ، متاثر از کنش ارتباطی ایجاد شده در بستر شبکه های ارتباطی و اجتماعی است.

شعار سال : کتاب شبکه‌های خشم و امید(تالیف 2012 میلادی و ترجمه 1400 شمسی) ، کاوشی در اشکال جدید جنبش‌ها و اعتراضات اجتماعی است که امروزه در جهان در حال وقوع می باشند. از قیام‌های اعراب گرفته تا جنبش خشمگینان در اسپانیا، از جنبش اشغال وال استریت تا اعتراضات اجتماعی در ترکیه و برزیل و جا‌های دیگر. در حالی که این جنبش‌ها و جنبش‌های اجتماعی مشابه از بسیاری جهات مهم با هم تفاوت دارند، اما در یک چیز مشترک هستند: همه آن‌ها به طور جدایی ناپذیری با ایجاد شبکه‌های ارتباطی خودمختار که توسط اینترنت و ارتباطات بی‌سیم پشتیبانی می‌شوند، در هم تنیده شده‌اند.

آشنایی با کتاب شبکه های خشم و امید + فایل خلاصه

شاید مهم‌ترین شاهد از میراث مارکسیستی کستلز، در تعهد او به تبیین کل‌گرایانه‌اش از دنیای امروز نهفته باشد. رهیافت او پیشنهاد می کند که برای شرح رویداد‌های جهان امروز مهم‌ترین جنبه‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی باید به عنوان عناصر مرتبط به هم  و در تماس با یکدیگر، مورد بررسی قرار گیرند. اگرچه اغلب این‌ها در روابطی متعارض بایکدیگر قرار داشته و ویژگی بسیار منحصربه‌فردشان در ایفای نقش به عنوان شریک تغییر از اهمیت برخوردار است. در منظومه فکری کستلز ، اصل بر شناسایی عناصر اصلی و برقراری رابطه میان مقوله‌های گوناگون است به عنوان مثال او فمینیسم، را با فرایند‌های جهانی‌سازی و همچنین با نوآوری‌های اقتصادی و تکنولوژیک و با تغییر در اشکال خانواده و تغییر در طبقه‌بندی اجتماعی مرتبط می‌داند.هرچند این شیوه تفکر، نماینگر تصویری مفهومی از تمامیت و انحصار در مارکسیسم محسوب نمی شود، ولی با این وجود، بعدی مهم از سنت مارکسیستی به حساب می‌آید که تداوم نفوذش را بر کستلز آشکار می‌کند. 

مانوئل کاستلز در این ویرایش جدید از کتاب به موقع و مهم خود، ریشه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی این جنبش‌های اجتماعی جدید را بررسی می‌کند، اشکال نوآورانه خود سازمان دهی آن‌ها را مطالعه می‌کند و همچنین نقش دقیق فناوری را در پویایی جنبش‌ها ارزیابی می‌کند. دلایل حمایتی که آن‌ها در بخش‌های بزرگی از جامعه پیدا کرده‌اند، و ظرفیت آن‌ها را برای ایجاد تغییرات سیاسی از طریق تأثیرگذاری بر ذهن مردم بررسی می‌کند. دو فصل جدید تحلیل را به روز می‌کند و پیامد‌های این جنبش‌ها و اعتراضات اجتماعی را برای درک اشکال جدید تغییر اجتماعی و دموکراسی سیاسی در جامعه شبکه جهانی ترسیم می نماید. کتاب توسط مجتبی قلی پور ترجمه شده و در سال 1400 به حوزه علمی و ادبی کشور،گسیل گشته است ( مجتبی قلی پور سایر آثار کستلز نظیر بازفهم توسعه در عصر اطلاعات  ، گسست : بحران لیبرال دموکراسی  ، تئوری شبکه ای قدرت و غیره را ترجمه کرده است).

آشنایی با کتاب شبکه های خشم و امید

لازم به توضیح است که، مانوئل کاستِلز یا مانوئل کاستِلس (Manuel Castells) (زادهٔ ۱۹۴۲، بارسلون) جامعه‌شناس و نظریه پرداز اسپانیایی و نویسندهٔ سه‌گانهٔ مهم عصر اطلاعات است(تئوری شبکه‌ای قدرت؛ حوزهٔ عمومی جدید؛ و ارتباطات، قدرت و ضدقدرت در جامعهٔ شبکه ای) .

آشنایی با کتاب شبکه های خشم و امید

کاستلز حوزه‌های جامعه‌شناسی شهری، مطالعات سازمانی، مطالعات فضای مجازی، جنبش‌های اجتماعی، جامعه‌شناسی فرهنگ و اقتصاد سیاسی را در کنار هم مورد توجه و بررسی قرار داده تا یک تحلیل بین‌رشته‌ای از جهان پیچیدهٔ رسانه‌ای‌شدهٔ امروز به دست دهد.

خلاصه-کتاب-شبکه های-خشم-و-امید

اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون

اخبار مرتبط
برچسب ها: جنبش های اجتماعی در عصر اینترنت ، کتاب شبکه های خشم و امید ، مجتبی قلی پور ، مجتبی قلی پور مترجم ، رزومه مجتبی قلی پور ، مانوئل کاستلز ، جنبش های اجتماعی نو پدید ، شبکه های خشم و امید ، اشکال جدید جنبش‌ها و اعتراضات اجتماعی ، اعتراضات اجتماعی در ترکیه و برزیل ، جامعه‌شناس اسپانیایی ، مانوئل کاستِلز ، مانوئل کاستِلس ، Manuel Castells ، تحلیل بین رشته ای از جهان پیچیده رسانه ای شده امروز ، جنبش خشمگینان در اسپانیا ، اتصال جنبش های اجتماعی حول شبکه اینترنت ، اشکال نوآورانه خود سازمان دهی جنبش های اجتماعی با استفاده از اینترنت ، منظومه فکری کاستلز و ارتباط عناصر مهم در حوزه های مختلف برای ترسیم یک کل گرایی معنایی ، تئوری شبکه‌ای قدرت ، حوزه عمومی جدید ، ارتباطات قدرت و ضد قدرت در جامعه شبکه ای ، آثار ترجمه شده از کاستلز به فارسی توسط مجتبی قلی پور ، دکتر مجتبی قلی پور ، مجتبی قلی پور گروه مطالعات ایران پژوهشکده مطالعات راهبردی ، خلاصه کتاب شبکه های خشم و امید
خواندنیها-دانستنیها
انتشار یافته: ۴
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۴:۰۷ - ۱۴۰۱/۰۸/۱۶
0
0
خیلی خوب بود. ممنونم از شما از مرتضی قلی پور و از کاستلز
یحیی علیخواه
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۱۸ - ۱۴۰۱/۰۸/۱۷
0
0
ببینید چطور شعار نترسید نترسید ما همه با هم هستیم، تبدیل شد به شعار بترسید بترسید ما همه با هم هستیم. این همون اثر ارتباطات اجتماعی منجر به از بین بردن ترس است. روی صحبت های کاسنلز خیلی جا داره که کار بشه. خصوصا می شه ازش استفاده برای مهندسی اجتماعی کرد که نهادهای مرتبط احتمالا آشنایی کافی با این نظریه پرداز ندارند
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۴۹ - ۱۴۰۱/۰۸/۱۷
0
0
روزنامه فرهیختگان مطلبی از رضا امیرخانی را منتشر کرده است. در این مطلب آمده : نظر امنیتی می‌گوید که در شروع اعتراضات، هر قدم عقب‌نشینی یعنی پذیرفتن اینکه تنها راه تغییر در جامعه، اعتراضات خیابانی است. به‌هرحال این یک نظر امنیتی غالب است. خب راه‌حل چنین نگاهی این است که قبل از اینکه مردم اعتراض کنند، پس خودت همان یک قدم را عقب برو که موضوع حل شود. البته این چیزی که می‌گویند منطق امنیتی دارد، اما حرف اصلی این است که وقتی تو این نظر را داری که نباید درمقابل اعتراضات کوتاه آمد، پس باید از قبلش به آن فکر می‌کردی. به نظرم حاکمیت دارد ارتباطش را با توده از دست می‌دهد و این خطر خیلی بزرگی است.

امیرخانی ادامه داده که، سال ۸۸، گفتگو واقعا یک راه‌حل بود، یعنی اگر می‌پذیرفتیم که مثلا بخشی از جامعه، دل خوشی از شخص آقای احمدی‌نژاد ندارند و در نسبت آمار رضایت از او به‌گونه‌ای هستند که از هر سه‌نفر، یک‌نفر به او رای نداده است؛ به‌نظرم باز هم گفتگو قسمتی از راه‌حل یا خود راه‌حل بود. در آن سال‌ها اگر تلویزیون به این نتیجه می‌رسید که از مخالفان خودش دعوت کند و صحبت می‌شد شرایط متفاوت می‌شد. اما در ۱۴۰۱، اول باید توجه کنیم به ۱۳ سال گذشته که خیلی چیز‌ها تغییر کرده است و نکته مهم‌تر اینکه به‌نظر من گفتگو اصلا راه‌حل نیست، حتی قسمتی از راه‌حل هم نیست. گفتگو شاید کمک کند که به راه‌حل نزدیک شویم، اما راه‌حل نیست، یعنی این‌جوری نیست که ما بیاییم گفتگو کنیم و مساله‌ای که در خیابان می‌بینیم، حل شود.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۷:۱۶ - ۱۴۰۱/۰۸/۱۹
0
0
عجب مطلب توپی
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین
پرطرفدارترین