شعار سال: آمار‌های نگران کننده‌ای در حوزه مسکن به گوش می‌رسد و برخی آمار‌ها گویای بدمسکنی ۵۵ درصدی هستند. هرچند بدمسکنی تعاریف مختلفی دارد، اما ساده‌ترین آن فاصله میان مسکن و محل کار است که اگر به یک ساعت برسد، فرد فوق دچار بدمسکنی است.

مجید گودرزی، کارشناس مسکن، در آغاز درباره آمار جدید مرکز پژوهش مبنی بر ۵۵ درصد بدمسکنی به انتخاب گفت:

در بحث آمار و اطلاعات در حوزه مسکن با چالش مواجهیم و شهرداری‌ها با وجود اینکه آمار تعداد درخت‌ها را هم دارند، اما آمار خانه‌های خالی شهر را ارائه نمی‌کنند. بنظر من جلو برخی مصوبه‌ها از سوی شهرداری گرفته می‌شود و بخش‌های زیادی از پایان کار‌ها را صادر نمی‌کنند. خالی ماندن یک خانه مسکونی صرفه بیشتری از اجاره آن دارد و متاسفانه خانه‌های خالی پایان کار ندارند، اما باید این کار صورت بگیرد و در اختیار سازمان‌های مالیاتی قرار بگیرند. صاحب خانه‌های ما تبدیل به گدا‌های میلیاردر شده اند و در بازسازی و به سازی ملک‌ها نیز با مشکل مواجه اند. شهرداری‌ها هم اینقدر فشار می‌آورند که ساختمان‌ها ساخته نمی‌شوند، در حالیکه باید بستری فراهم شود که خانه‌ها با روندی بهتر ساخته شوند. افزایش بدمسکنی در جامعه به همین علت وجود دارد و اجاره‌ها نیز تاثیر بسیاری بر بدمسکنی دارند. بخش زیادی از جامعه برای اجاره یک خانه دچار مشکل اند و با کل حقوقشان هم نمی‌توانند خانه کرایه کنند. قوانینی هم که تصویب می‌شوند اینقدر چکش کاری می‌شوند که قابلیت اجرا ندارند.

وی در ادامه نسبت به مصادیق بدمسکنی افزود: بدمسکنی در حوزه امکانات بروز می‌کند، مثلا اطراف تهران ممکن است یک خانه نوساز هم وجود داشته باشد، اما دسترسی‌ها آن بسیار محدود است و بخصوص در حوزه حمل و نقل مشکل دارند. بحث دیگر فرسوده بودن خانه هاست که در جنوب تهران تعداد زیادی از آن را می‌بینیم و کسانیکه در آن خانه‌ها ساکن هستند ایمنی کافی هم ندارند و بدون زلزله هم این خانه‌ها در حال فروریختن هستند.

این کارشناس مسکن سپس درباره میزان فاصله مسکن تا محل کار و تاثیر در بدمسکنی اشاره کردد: ما با کارشناسان ژاپنی کار کرده ایم که بر این باور بودند بیش از ۵ کیلومتر از محل کار تا خانه نباید فاصله باشد. الان کارکنان دولت با حقوق‌های پایین روانه شهر‌های اطراف شده اند و برای رسیدن به محل کار درگیر ترافیک و مشکل اند. شهر‌هایی که اطراف تهران تعریف می‌شوند باید مشکلات زیربنایی شان حل شود. در شرایط فعلی می‌توان گفت که شهر‌های تعریف شده امکانات لازم را ندارند و به نوعی واحد‌هایی در بیایان اند بدون امکانات اولیه!

گودرزی در پایان درباره نتایج اجتماعی بدمسکنی گفت: متاسفانه بالارفتن قیمت مسکن باعث نتایج اجتماعی و اقتصادی گسترده‌ای شده است، از سوی دیگر تعمیر و نگهداری خانه‌ها با چالش مواجه شده است. شما برای تعمیر خانه با چالش بزرگ شهرداری مواجه هستید در حالیکه باید از این کار حمایت کنند، از طرف دیگر بحث اسناد است که در گذشته خانه‌ها به صورت قولنامه‌ای بود، اما الان برای دریافت سند مشکل دارند و نمی‌توانند تغییری در خانه‌ها ایجاد کنند. دولت و مجلس باید در بحث قیمت‌ها نیز ورود پیدا کنند تا بدمسکنی بیش از این گسترش نیابد. قیمت‌های رها شده باعث شده حتی صاحب خانه‌ها هم دچار مشکل شوند و دیگر کسی نتواند آن خانه‌ها را اجاره کند. مردم با حقوق تعیین شده فعلی به ناچار درگیر بدمسکنی می‌شوند. بدمسکنی ناشی از کمبود‌ها هم نیست بخش زیادی از آن ناشی از سیاست گذاری غلط و یا عدم سیاست گذاری است. بخش مسکن درگیر عدم قانون گذاری است؛ وقتی صد درصد درآمد یک خانوار صرف اجاره می‌شود، مشخص است که آن خانواده تا چه حد درگیر مشکل می‌شود.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی انتخاب، تاریخ انتشار: 30 اردیبهشت ۱۴۰۲، کدخبر: 726911، www.entekhab.ir