به باور جاست و پاپ (۱۹۷۸) نهاده‎های کشاورزی دارای دو اثر می‎باشند: اثر بر میانگین تولید و اثر بر واریانس (ریسک) تولید. آن‎ها معتقدند یک نهاده با اثرگذاری کاهنده بر ریسک تولید در گذر زمان می‎تواند به نهاده‎ای با ماهیت ریسک خنثی و یا ریسک فزاینده تبدیل شود.