امانی عضو شورای شهر اخیرا بیان داشته که طراحی مدلی برای مشارکت شهروندان در نامگذاری معابر مد نظر قرار گرفته و نباید نامگذاری ها، شهر را از حالت یک موجود زنده خارج کند. سوالمان این است که تاکنون به هزینه اتلاف وقت ناشی از پرسیدن آدرس بدلیل عدم نامگذاری خیابان‌ها براساس شماره تفکر کرده اید؟ تا به حال اندیشیده اید که اگر خیابان‌ها و معابر شهری هم مثل پلاک منازل شماره می‌داشت و حتی برای حفظ ارزش‌ها از نام دوم هم استفاده می‌نمود، چقدر گره گشایی ایجاد می‌شد؟ نظام مقدس جمهوری اسلامی چقدر باید هزینه عدم تفکر را بپردازد؟