ایران کشوری انرژی محور با تاکید بر استفاده از گاز است. از اوایل ۱۳۷۰ تاکنون، تاکید خاصی بر توسعه استفاده از گاز در کشور در بخش خانگی و صنایع صورت پذیرفته است. عقب ماندگی چهار ساله اخیر در نوسازی و به روز رسانی تجهییزات استخراج و تا حدی هم تجهییزات پالایشگاهی، باعث جلو افتادن تدریجی میزان مصرف بر میزان استخراج و ذخیره سازی، شده است. دومین کشور تولید کننده گاز دنیا در شرایطی قرار گرفته که برای تامین گاز مصرفی خانوار، مجبور به قطع یا محدود سازی گاز صنایع می‌شود. سوال اینجاست که آیا عقب ماندگی گازی حادث شده، می‌تواند باعث تشدید فشار و یا در نگاهی بدبینانه، افزایش پتانسیل منجر به ورشکستگی کشاندن اقتصاد ملی شود؟ راهکار چیست؟