در جریان حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی به ایران، ۲۰ کودک و نوجوان بی‌دفاع، در خانه‌ها و خیابان‌های شهرشان، شهید شدند آنها نه سرباز بودند، نه سیاستمدار، نه دانشمند هسته‌ای، دانش‌آموزانی که رویاهای بسیاری برای فردای خود داشتند، رویاهایی که دیگر هرگز طلوع صبح را نخواهند دید.طاها بهروزی و علیسان جباری دو کودک تبریزی حتی یک‌ بار هم نتوانستند به مدرسه‌شان بروند. فقط در کلاس اول دبستان ثبت‌نام کرده بودند، آرزو داشتند تا کیف و دفتر بخرند هنوز با هیجان درباره اولین روز مدرسه سؤال می‌پرسیدند اما هیچ‌وقت به آن روز نرسیدند.مادر علیسان زنده ماند اما جان باختن کودکش را دید. علیسان ۷ ساله‌، مشغول بازی در کوچه بود که حمله شروع شد و از ناحیه سر مورد اصابت قرار گرفت.