یکی از مشکلات اصلی نظام آموزشی ما، فاصله گیری از بحث تفکر و عدم حساسیت به اندیشیدن است. مسئله‌ای که بشکل خاص اثرات تخریبی خود را در بزرگسالی و توسعه منابع انسانی در یک جامعه نشان می‌دهد. این کم توجهی تاریخی، خوشبختانه مورد شناسایی خانواده‌ها قرار گرفته و شاهد برگزاری تدریجی دوره‌های آموزش فلسفه و اندیشیدن هستیم. دکتر روح الله کریمی (عضو گروه فکرپروری برای کودکان و نوجوانان پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی)، اقدام به برگزاری یکی از این دوره‌ها نموده است.

«فبک» یا فلسفه برای کودکان چیست؟ و چه کارکردی دارد؟ مشارکت برای پرورش نسلی ژرف اندیش‌تر! این پاسخ این مقاله به این پرسش‌هاست.

مبحث نحوه و چگونگی آموزش از زمان‌های بسیار دور، شاید از زمانی که انسان قادر به نوشتن شد، همیشه موردبحث و تأکید اندیشمندان دوره‌های گوناگون بوده است. اما قسمت مهم آموزش که همانا آموزش فلسفی یا آموزشی که محصل را به فکر بیشتر وا‌دارد و هر گزاره و نظری را به‌راحتی قبول نکند و بیندیشد، همیشه از قسمت‌های چالش‌برانگیز آموزش بوده است. یکی از مشکلات این عرصه، دشواری زبان انتقال آن است بطوریکه بعضاً اهل‌فن آن‌هم از پس آن برنمی‌آیند، اما ضرورت انکارناپذیر آن عده‌ای را در طول تاریخ بر آن داشته است که برای طرح‌ریزی و پایه‌گذاری آموزشی فلسفی گونه تلاش کنند.

شورای گسترش آموزش عالی، گرایش آموزش فلسفه به کودکان و نوجوانان را تصویب کرد. این رشته برای اولین بار در کشور در دانشگاه خوارزمی راه اندازی می شود.