درحالیکه بخش اعظم روستائیان و شهرنشینان کشور از سطح پایین زندگی و سوءتغذیه رنج می‌بردند روشنفکر ایرانی مصرف‌گرایی را نقد می‌کرد، زمانی که جامعه ایران در مراحل اولیه صنعتی شدن بود، ماشینیزم را نقد می‌کرد و از اینکه تراکتور سنت‌های کشاورزی را از بین برده، می‌نالید!

این شاعر در یادداشتی نوشته است: من‌نمی‌دانم این ترکیب «ساده‌نویسی» را اول بار چه کسی به کار برده یا پیشنهاد داده است و تا جایی که خبر دارم از میان شاعران مطرح این ژانر تا به حال آقایان شمس لنگرودی و گروس عبدالملکیان به صورت کتبی و شفاهی مخالفت‌شان را با آن ابراز داشته‌اند. من نیز به سهم خود در گفت‌وگوهایی که با رسانه‌های داخل کشور داشته‌ام در چندین مورد به نارضایتی‌ام از این عنوان که به هیچ وجه بیانگر ویژگی‌های ژانر مورد نظر نیست اشاره کرده‌ام.

سمیع‌آذر می‌گوید: حوزه تجسمی در نوکِ پیکان رادیکالیزم اجتماعی قرار ندارد. از طرفی آن‌گونه که ممکن است سینما و موسیقی با توده‌های مردم و امواج پوپولیستی سر و کار داشته باشد، حوزه‌ی تجسمی همیشه به دور از این امواج بوده. در نتیجه از یک حاشیه‌ی اطمینان و امنیت نسبی برخوردار است.