تا اوایل قرن بیستم، در جهان، کشور ما را با عنوان رسمی «پارس» یا «پرشیا» می‌شناختند، اما در دوران سلطنت رضاشاه که بحث رجعت به ایران باستان و تاکید بر ایران پیش از اسلام قوت گرفته بود، حلقه‌ای از روشنفکران باستان‌گرا مانند سعید نفیسی ، محمدعلی فروغی و سیدحسن تقی‌زاده گردهم آمدند که به این منظور اقداماتی را انجام می‌دادند. سعید نفیسی از مشاوران نزدیک رضاخان به وی پیشنهاد کرد نام کشور رسماً به «ایران» تغییر یابد.

«... در شمال شهر از چهار راه مخبرالدوله(سعدی فعلی) به بالا تنها جابجا خانه‌هایی ساخته بودند ‌چنانکه در خیابان "شاه‌آباد"(جمهوری فعلی) مخصوصا شب‌های زمستان شغال‌ها به خانه‌های مردم حمله می‌بردند و به همین جهت به محله شاه آباد، "شغال آباد"می‌گفتند...»

میرزاده عشقی درسال۱۲۷۲ خورشیدی در همدان زاده شد و زود شکفت و عطرافشان گشت تا در بامداد دوازدهم تیرماه ۱۳۰۳ در خانه ‌اش، گلوله‌ای سینه‌اش را شکافت.عشقی در راه انتقاد از حکومت وثوق‌الدوله (عامل قرارداد ننگین ۱۹۱۹میلادی) سرسختانه جنگید و مبارزه کرد و علیه او شعر سرود و سخنرانی‌ها کرد و مقالات تند نوشت و «سند فروش ایران به انگلستان» را بسیار نکوهش کرد تا وثوق‌الدوله از خشم به زندانش انداخت. «عشقی اعتقاد داشت، سلطنت قاجار باید ادامه یابد و تجربه مشروطیت کامل شود و ایجاد جمهوری را بازی عوامل خارجی و عمال بومی‌شان می‌دانست و می‌پنداشت، رفتن دزدان کهنه‌کار و آمدن دزدان تازه‌کار یعنی اتلاف هر چه بیشتر مال ملت» ( از صبا تا نیما، ص ۱۴.)

کارشناسان معتقدند که ایجاد گردشگری شبانه علاوه بر بالابردن رونق اقتصادی، موجب ارتقای امنیت در شهرها می‌شود.

در فروردین سال 1314 خورشیدی طبق بخشنامه وزارت امور خارجه و تقاضای دولت وقت ، نام رسمی ایران ( به جای پرس ، پرشیا و غیره ) برای کشور ما انتخاب شد