در کار فرهنگی شما باید «قله» بسازید. تکثیر قله‌ها، وسعت دامنه‌ها را زیاد می‌کند. اما همه کسانی که در دامنه هستند باید از ته دل به خیرخواهی کسی که در قله ایستاده ایمان داشته باشند. باید او را دوست داشته باشند و به دست دراز شده قله به سمت دامنه اعتماد کنند. بخشی از کار فرهنگی باید متمرکز بر این باشد که بین قله و دامنه اعتمادسازی کند. فضای تربیتی نوجوان امروز سخت نیازمند این اکسیر است تا ظرفیت خاموش آن برای اسلام و ایران فعال شود.

قمه کشی دختر نوجوان در اصفهان و رفتار‌های خشونت آمیز دختران متولد دهه ۸۰ ناشی از تلاش برای شبیه‌سازی با مردان و کسب «اقتدار مردانه» می‌کند. از خشونت کلامی و فیزیکی تا الفاظ و ناسزا‌هایی که به کار می‌برد و نهایتاً قمه‌کشیدن و حریف‌طلبیدن. این کنش‌ها، در نگاهی عمیق‌تر، نوعی واکنش به فضای مردانه و مردسالارانه موجود و نوعی عصیان و شورش در برابر سلطه مردانه در نظام اجتماعی است.

بار‌ها و بار‌ها هشدار دهه هشتادی‌ها و نودی‌ها را دادیم، اما نشنیدید یا خودتان را به نشنیدن زدید. گفتیم که عموما فرزندان دهه پنجاهی‌ها و شصتی‌هایی هستند که بنوعی نسل سوخته محسوب می‌شوند و درگیری‌های بالای آموزشی، کاری و اقتصادی داشته و دارند. اما گوش شنوایی نبوده و نیست. دهه هشتادی و نودی را نمی‌توان با رویه‌های معمول کنترل نمود، رویه خاص خودشان را دارند که شما عموما با این رویه‌ها بیگانه هستید. لطفا از خواب بیدار شوید. اعتراض به امتحان بهانه حضور در جامعه است. از ما گفتن.

دوره‌های گوناگون کنش سیاسی در ایران، با دوره‌های مختلف نسلی همخوانی دارد: متولدین دهه ۱۳۵۰، ستون اصلی دفاع از کشور در جنگ با عراق بودند؛ متولدین دهه ۱۳۶۰، به شدت سیاسی بار آمدند و در سراسر دهه ۱۳۷۰ کنش سیاسی داشتند و «دهه هفتادی ها» فضای تا حدی گشایش یافته اقتصادی در ایران را تجربه کردند. اما « دهه هشتادی ها » و «دهه نودی ها» یی که در سال‌های پرآشوب سیاسی و اقتصادی ایران متولد شده و بالیده اند، چه ویژگی‌هایی دارند و چگونه کنش ورزی سیاسی خواهند کرد؟

زبان و شیوه صحبت کردن افراد، موضوع مهم اجتماعی است که با تغییر هر نسل، رنگ متفاوت تری به خود می‌گیرد.

دکتر عیسی علیزاده در آستانه سی و نهمین سالگرد تاسیس جهاددانشگاهی در گفت‌وگویی با ایسنا، با اشاره به سابقه فعالیت خود در جهاددانشگاهی و اتفاقاتی که در مدت زمان دوری وی از جهادانشگاهی در حوزه فرهنگی رخ داده است اظهار کرد: طی هشت سال دوری من از جهاد دانشگاهی دو اتفاق افتاده؛ اول اینکه فضای جهاد دانشگاهی فضای قبلی نیست و دوم اینکه نهاد و سازمان‌های رقیب زیادی در این سال‌ها با بودجه‌های مناسب در عرصه فرهنگ به وجود آمده‌اند.وی ضمن تشریح وضعیت کنونی فرهنگ در جامعه، همسو نبودن متولیان فرهنگی با مردم و برخورد سلیقه‌ای با فرهنگ را از جمله مشکلات حوزه فرهنگ عنوان کرد.

مهم‌ترین و عمده‌ترین تفاوتی که میان متولدین دهه ۸۰ با نسل‌های قبل خود وجود دارد، ضریب نفوذ اینترنت در زندگی‌شان و وابستگی معنادار این نسل به فضای مجازی است. فرض غالب بر این است که نوجوانی سن تاثیرپذیری است؛ بنابراین هرچه نوجوانان زمان بیشتری را در فضای مجازی سپری کنند، تأثیر بیشتری را از الگوها و فرهنگ رایج در این فضا خواهند گرفت و خود نیز به بازتولید این محتواها می‌پردازند. بسیاری از افراد و به‌ویژه نوجوانان، واقعیت زندگی‌شان چیزی جز گشت‌وگذارهای مجازی در اجتماعات رسانه‌های جمعی نیست. درواقع به جای کوچه و خیابان، این صفحات مجازی هستند که امکان تجربه‌های اجتماعی را می‌دهند و بر اشخاص تأثیر می‌گذارند. در این بین، شاید هیچ نسلی به‌اندازه دهه هشتادی‌ها با مسئله زیستن هم‌زمان در دو جامعه موازی با دو هنجار متفاوت و پرسش‌گری در خصوص کیستی "من مجازی" و "من واقعی" روبه‌رو نبوده باشند. رواضح است که روزبه‌روز اینترنت و فضای مجازی نقش پررنگ‌تری در زندگی افراد بازی خواهند کرد؛ پس چه بهتر که از همین امروز، از این فرصت و ظرفیت عظیم جهت ارتقا و ترویج فرهنگی سالم و ارزشمند استفاده کرد.

۲۲بهمن، مقابل هیچ دوربینی نیست که تصویری از یک کودک یا نوجوان دیده نشود؛ چه بسا پیام استکبار ستیزی خود آنها و تصویرشان باشد.