سال‌های دور (۱۳۹۱) مجری شبکه صدای آمریکا (VOA) سه شنبه ۲۹ فروردین (April ۱۷) در برنامه افق از کارشناس برنامه پرسید: با اشاره به هزینه داشتن انرژی اتمی، آیا برای ایران داشتن انرژی اتمی مقرون به صرفه است؟ نادر باقر زاده، استاد دانشگاه کالیفرنیا، در پاسخ گفت: در مورد صنعت ذوب آهن هم مانند انرژی هسته‌ای از این حرف‌ها زده می‌شد که به صرفه نیست و هزینه اولیه آن زیاد است. ذوب آهن را کسی به ایران نمی‌داد تا این که روس‌ها این کار را انجام دادند. ایران امروز از لحاظ ذوب آهن در رتبه ۱۵ یا ۱۷ دنیاست. ایران در حدود یکصد سال تلاش نمود تا به فناوری چرخه‌ای ذوب آهن برسد. آنهم فناوری که حداقل سی سال از دانش روز خود عقب بود.

لیاخوف، فرمانده بریگاد قزاق با دستور محمدعلی شاه در دوم تیرماه ۱۲۸۷ مجلس را به توپ بست تا نخستین تجربه مجلس ایرانیان با تندروی افراطیون و خودکامگی شاه ناکام بماند.

میلتون فریدمن مثال جالبی دارد که به روشنی پرده از این معمای بزرگ برمی‌دارد. وی می‌گوید: «یک بیلیاردباز حرفه‌ای را در نظر بگیرید که گوی را با چوب آن‌چنان می‌زند که گوی قرمز را در مسیر درست هدایت کند. وی آن‌چنان با مهارت به توپ ضربه می‌زند که گویی اشراف کامل بر قوانین فیزیک دارد؛ ولی در هیچ آموزشگاهی آن را نیاموخته است.» برای آحاد اقتصادی نیز ضرورتی ندارد که از شکل تابع مطلوبیت خود مطلع باشند و سپس با توجه به تابع لاگرانژ اقدام به حداکثرسازی آن کنند.

در نهم سپتامبر ۱۹۰۶ (۱۷ شهریور ۱۲۸۵)قانون جدید انتخابات به تصویب رسید. حداقل سن رای‌دهندگان ۲۵ سال تعیین شد و حق رای محدودی بر حسب وابستگی طبقاتی و شغلی به مردان اعطا شد. تعداد نمایندگان مجلس ۱۵۶ نفر معین شد اما تا ۲۰۰ نفر قابل افزایش بود.