متاسفانه بنظر می‌رسد که جمهوری اسلامی ایران، درگیر با نوعی الیگاریشی دولتی، مافیای دولت محور و کم خردی مدیریتی و اقتصادی شده است. با افزایش نرخ ارز به بهانه تامین کسری بودجه، ارزش پول ملی کاهش یافته و مردم غارت می‌شوند. با چاپ پول بدون پشتوانه، نقدینگی و تورم را افزایش داده و مردم غارت می‌شوند. با انتشار اوراق قرضه و استفاده آن برای امور مصرفی (نه سرمایه ای)، بار مالی و تعهدات آتی ایجاد کرده و مردم غارت می‌شوند. کی باید بفهمیم که اقتصاد نظامات و قواعد تخصصی خاص خودش را دارد و بازیچه سلیقه مدیران کوتاه و بلند کم اطلاع نیست.

ورای جریان چپ و راست سیاسی، دولت‌ها متاسفانه دچار سوء تدبیر‌های اساسی در مباحث اقتصادی هستند. این سوء تدبیر‌ها، فشار‌های زیادی را بر شهروندان وارد نموده و منجر به صدمه دیدن عزت انسانی شده است. پدیده‌ای مذموم در حوزه دین، اخلاق، انسانیت و حتی سیاست در حال وقوع است. چاره کار در شرایط حاضر، نقد دولت و ارایه برنامه میان و بلند مدت نیست. همسایه و همشهری تو، الان کمک فوری می‌خواهد. آستین همت را بالا بده و به اندازه خودت، حتی شده در حد چند کیلو میوه، یک وعده غذا، چند برگه ده هزار تومانی یا هر روش دیگری که خودت می‌دانی، کمکش کن. اگر بچه بودی و این وضع مادرت بود، چه انتظاری از جامعه داشتی؟

جامعه شناس و استاد دانشگاه با توجه به اظهارات اخیر رئیس کمیسیون قضایی مجلس که گفته بود وضعیت اقتصادی وخیم جامعه دلیل خوبی برای افزایش سرقت نیست گفت: صحبت آقای غضنفرآبادی بیخود است. اینکه می‌گویند سواره از پیاده خبر ندارد حکایت مقامات جمهوری اسلامی است. وقتی خود این آدم می‌پذیرد که مشکلات اقتصادی از عوامل مهم سرقت است، آن‌وقت چراصحبت‌های خودش را نقض می‌کند؟

چهره شهر فروغ خود را به شکل زشتی با حضور متکدیان از دست داده است. کودک و پیر و جوان، زن و مرد، تنها و با خانواده و یا شاید بشکل گروهی و باندی، در همه جا حضور دارند. شما را به بن بست عاطفی می‌رسانند و به خواسته خود می‌رسند. غافل از اینکه، این بن بست عاطفی، شروع دردی روانی برای شهروندان و آغازی بر تشدید ناامیدی اجتماعی است. خوابیده‌های ضامن اجرایی مقابله با جرم تکدی گری، چرا بیدار نشده و انجام وظیفه نمی‌کنند؟ چرا نهاد‌های حمایتی با تاکید بر کمیته امداد و بهزیستی، طرح اختصاصی حمایتی خود را رو نمی‌کنند؟ سال ۱۳۸۳ و در قبل از انتخابات ریاست جمهوری، مدیرکل وقت بهزیستی استان تهران با هماهنگی‌های صورت داده با ۱۳ دستگاه قصد اجرای این کار و حل مشکل کودکان کار را داشت، بروید بررسی کنید چه کسانی مانع این کار شدند؟ سربسته عرض شد. چوب را بینداز، خودشان می‌دانند منظور چه کسانی هستند.

افزایش و گسترش فقر در جامعه منجر به آسیب‌پذیرتر شدن آن شده و در نهایت می‌تواند آثار جبران‌ناپذیری بر پیکره جامعه وارد کند. یکی از معضلات کشور نبود آمار درست و شفاف درباره مسائل مختلف و به‌ویژه موارد مرتبط با انواع آسیب‌های اجتماعی است. اگر تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان کشور گزارشی جامع و کامل از وضعیت فقر و انواع آن در دست داشتند قطعا می‌توانستند با ریشه‌یابی علل فقر و سیاست‌گذاری در راستای حل و فصل ریشه‌های فقر و برنامه‌ریزی برای توسعه همه‌جانبه کشور از شمار فقرا کاسته و نرخ فقر را کاهش دهند، مساله‌ای که علاوه بر رسالت اخلاقی مسئولان کشور علت انتخاب آن‌ها در جایگاه‌های مدیریتی و پرداخت حقوق و دستمزد به آنهاست.

مسعود نیلی در یک سخنرانی راه و بیراهه سیاستی «حمایت از فقرا» و «رفع فقر» را تشریح کرد. در بحث حمایت از فقرا، رویکرد نخست، حمایت از طریق «قیمت» است که تاکنون، اقتصاد ایران از این رویکرد بهره برده است. به اعتقاد نیلی، این سیاست به هدف اصابت نمی‌کند؛ زیرا همه جامعه را هدف قرار می‌دهد و، چون منابعی که لازم دارد، منابع بزرگی است، نتیجه این می‌شود که دولت‌ها نمی‌توانند پای اجرای این سیاست بمانند و ضد اهداف اولیه عمل می‌کند. رویکرد دیگر، حمایت از طریق «درآمد» است.

چهرۀ فقر در ذهن ما چگونه تداعی می‌شود؟ کودکی سیه‌چرده که تکه‌نانی خشک به دندان می‌کشد و مگس‌ها اطراف صورتش پرسه می‌زنند. خیریه‌ها و نهاد‌های مردمی عمدتاً وقتی به فکر فقرزدایی می‌افتند، چنین تصویری را نشان می‌دهند و از توانمندان می‌خواهند، با صدقه‌ای کم یا زیاد، به حل مشکل فقرا بشتابند. اما استمرار چنین روشی به پدیده‌ای منجر می‌شود که به آن «هرزه‌نگاری فقر» می‌گویند. هرزه‌نگاری فقر پیچیدگی مسئلۀ فقر را نادیده می‌گیرد و انسان‌ها را، به‌جای مبارزۀ اجتماعی، به دادن صدقه‌ای ناچیز راضی نگه می‌دارد.

جنگلوک یکی از محله‌های شهر چابهار است که ساکنان آن دچار فقر و محرومیت هستند. وضعیت بهداشت در آنجا خیلی ضعیف است. بسیاری از کودکان دختر و پسر از تحصیل بازمانده و یا ترک تحصیل کرده اند. ابر سیاه اعتیاد بر سر محله سایه انداخته و بسیاری از افراد حتی شناسنامه ندارند.

معاون رفاه اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مدعی شده است که میانگین خط فقر در کشور برای خانواده ۴ نفره حدود ۴ میلیون تومان و برای شهر تهران کمی بیشتر نزدیک ۵ میلیون است؟ به نظر آقای وزیر، ایشان چند درصد با شاخص‌های پنچگانه انقلابی بودن، مردمی بودن، پاکدستی، کارآمدی و فسادستیزی تطبیق دارند؟ بنظرتان برای حوزه رفاه جواب می‌دهد؟

ناصرقوامی، فعال سیاسی اصلاح طلب درباره ترویج فرهنگ فقر توسط برخی مسئولین و رسانه‌های دولتی گفت: این‌ها می‌خواهند به اهدافشان برسند و ناچار اند مردم را قانع کنند که فقیربودن و غذا و نان مهم نیست و حتی چند وقت پیش یک نفر در تلویزیون گفته بود گوشت برای انسان خوب نیست.