فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.

رئیس جمهور با تأکید بر اینکه امروز جنگ ما با مستکبرین جنگ اراده‌ها و روایت‌هاست، گفت: ملت ایران در جنگ اراده‌ها بر مستکبرین پیروز شده و امروز وظیفه صاحبان فکر و سخن و بیان تلاش برای روایتگری این پیروزی است و باید از همه فرصت‌ها و ظرفیت‌ها برای روایت پیشرفت‌ها، حماسه‌ها، صبر، ایمان و وفاداری ملت ایران استفاده شود.وی روایتگری درست از پیشرفت‌های کشور را موجب ناامیدی دشمن و امیدافزایی در جامعه عنوان کرد و اظهار داشت: اگر ما پیشرفت‌های کشور را به درستی روایت نکنیم، دیگران به صورت دیگر و تحریف‌گونه آن را روایت خواهند کرد.

بابک نگاهداری، ریبس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی معتقد است که راه برون رفت از مشکلات فعلی جامعه توجه به ظرفیت ها مردمی است. فساد، ضدپیشرفت و توسعه است. فساد، بازی دو سر باخت هم برای حاکمیت و هم برای مردم است. فساد کارآمدی و درآمد حاکمیت را پایین می آورد. مردم و جامعه نیز از فساد لطمه می بینند. هر چقدر فساد در جامعه بیشتر باشد اعتماد مردم تقلیل می یابد.

رهبر معظم انقلاب در اجرای بند یک اصل یکصد و دهم قانون اساسی و پس از مشورت با مجمع تشخیص مصلحت نظام، سیاست‌های کلی توسعه دریا محور را برای اقدام به روسای قوای سه گانه و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام ابلاغ کردند.

اگر مردم شما را دوست داشته باشند، به شما گوش می‌دهند؛ اما اگر به شما اعتماد کنند، با شما معامله خواهند کرد.از طرف دیگر ، با وجود رقابت‌های تخصصی فراوان موجود در صنعت، خوب بودن در هر مهارتی به‌تنهایی کافی و تضمین‌کننده موفقیت نیست.همه ما افراد مستعدی را می‌شناسیم که یا سر جای خودشان نیستند، یا کمتر از استحقاق شان دریافت می‌کنند، یا حتی بیکار هستند. برندسازی شخصی یا پرسنال برندینگ می‌گوید، افراد و مهارت‌هایشان نیز مانند محصولات کسب‌وکارها نیاز به معرفی دارند.در پرسنال برندینگ، نام شماست که به‌عنوان برند شناخته‌شده می‌درخشد و در بین مخاطبان اعتبار کسب می‌کند. ضمن اینکه برندسازی شخصی باعث می‌شود مانند برندسازی تجاری درآمد شما از نام و اعتبار برندتان باشد.

تغییرات در دولت طی دو سال حضور ابراهیم رئیسی به‌عنوان سکاندار آن، هم بحث‌برانگیز و هم پرتعداد بوده است؛ که هم می‌تواند معایب و هم مزایایی برای ادامه مسیر داشته باشد.

خبر می رسد که مدیران ارشد نخستین اپراتور تلفن همراه کشور عصر امروز دوشنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۲ مهمان نخستین بانک ایرانی در ساختمان مرکزی بانک سپه بودند و برای ارائه خدمات فناورانه با یکدیگر تفاهم کردند.مهدی اخوان بهابادی، مدیرعامل همراه اول از انحصارهای در اختیار همراه اول بعنوان عملکرد صحبت کرد و آیت اله ابراهیمی، مدیرعامل بانک سپه در بحث کور بانکینگ و بانکداری دیجیتال را در حد استفاده از خدمات یک اپراتور شبکه ارتباطی، تقلیل وضعیت داد. اپراتوری درمانده و بی تفاوت به حل مشکل ضعف انتن دهی در منطقه دبستان سیدخندان (با کمال تاسف همسایه سازمان رگولاتوری، با کمال تاسف همسایه دفتر وزیر ، با کمال تاسف قلب پایتخت ، دوستان بروند بررسی کنند از چه چیزی حرف می زنیم و عرق شرم کنند) ، اپراتور بی انضباط در نوع تعامل با مشتری و تعداد و دفعات و شیوه یادآوری هزینه تلفن همراه با بانکی که فعلا قصد نداریم از شاخص های عملکردی اش حرفی بزنیم ، مثلا تفاهم نامه امضا کردند؟ ضعف سازمان بازرسی است که قدرت پرسشگری ندارد و این طور وقت مدیران و مجموع های سازمانی بطور مستقیم و غیر مستقیم از پول بیت المال ، هدر می رود. البته که انتصابات حمایتی یا محفلی یا هدایت شده و غیره هم بی تاثیر نیست. احتمالا تاریخ جلوی اسم بعضی از مدیران اجرایی کشور ، سه ضربدر سیاه خواهد کشید.

به دستگاه‌های اجرایی اجازه داده می‌شود در راستای تامین مالی طرح‌های تولیدی، زیربنایی و تملک دارایی سرمایه‌ای با استفاده از هوش مصنوعی و هوشمند سازی سازوکار‌های اجرایی و ارائه خدمات به دستگاه‌های اجرایی خود، در قالب سرمایه‌گذاری و مشارکت و با رعایت شرایط رقابتی، اقدام به عقد قرارداد با بخش‌های غیردولتی (خصوصی، تعاونی و عمومی غیردولتی) کرده و اصل و سود سرمایه گذار را از محل عایدی‌های حاصل از اجرای پروژه پرداخت کند.

اشکال نهادی دموکراسی در ایران، متاسفانه بجای ارایه کارکرد‌های توسعه‌ای، بعضا به نهاد‌های توزیع رانت تبدیل شده اند. اطراف شورای شهر را نگاه کنید. بخشی از نمایندگان مجلس را نگاه کنید. کسی با شش هزار رای می‌تواند روی توزیع رانت در سطخ ملی مداخله کنند. مثلا بنگاه‌های پتروشیمی و مجموعه‌های فولادی. ده‌ها مورد دیگر را هم می‌توان مثال زد که صرفا با مداخله نمایندگان به اینجا رسیده است.

موفقیت در بازار‌های مالی اغلب به عنوان یک دستاورد دشوار و غیرقابل پیش‌بینی تلقی می‌شود. در حالی که برخی از افراد به‌طور مداوم موفق به ایجاد سود قابل توجهی می‌شوند، این سوال مطرح می‌شود که آیا می‌توان این موفقیت را برای دیگران نیز تکرار کرد؟ پاسخ این پرسش، آسان است، اما پیچیدگی‌های خاص خود را نیز دارد. در عمل و بر روی کاغذ می‌توان تاکید کرد که تکرار موفقیت در بازار‌های مالی برای دیگران، مستلزم برخورداری از دانش، تخصص، درک بازار، مهارت‌های مدیریت ریسک، هوش هیجانی، دسترسی به منابع و کمی شانس است.