استاد دانشگاه جرج‌ واشنگتن با بیان اینکه رابطه علم و دین در مسیحیت مطرح شده است زیرا علم مدرن در عالم مسیحیت رشد کرده است، گفت: فروکاستن رابطه علم و دین به رابطه مسیحیت و علم، خطای بزرگی است که خیلی اوقات صورت می‌گیرد و ما مجاز نیستیم وقتی رابطه علم و دین را مطرح می‌کنیم صرفا به رابطه مسیحیت و علم مدرن بپردازیم.

سیدمحمد مقیمی گفت: شهید مطهری در حقیقت فردی است که می‌توان مبنای تفکر انتقادی را در سخنرانی‌ها و نوشته‌های ایشان به خوبی ملاحظه کرد. ایشان تفکر انتقادی را از خودانتقادی شروع کرده و با کسی تعارف ندارد.

آیت‌الله العظمی جعفر سبحانی در پیامی به همایش اجتهاد عقل‌گرا تأکید کرد: آئین خاتم با عقلانیت رابطه تنگانگی دارد و در یک تعبیر کوتاه دین محمدی (ص) با حکم عقل و خرد عجین شده و در مواردی که خرد حق داوری دارد کوچکترین تفکیکی میان این دو نیست.ایشان افزودند: امیدوارم محققان با استمداد از دو حجت باطنی و ظاهری در بالندگی علوم عقلی و نقلی و صیانت از مرز‌های معرفتی و اثبات کارآمدی دین و نقد شبهات ملحدان و معاندان اسلام موفق و مؤید باشند.

وبر تأکید می‌کند که جامعه‌شناس نه می‌تواند شاه-فیلسوف افلاطونی باشد و نه یک پیامبر. در نتیجه گزاره‌های هنجاری و اخلاقی را تنها می‌توان در مذاهب ایجابی جستجو کرد. زیرا از نظر وبر اگر جایی بتوان جزمیات و اصول قطعی را یافت جز در قلمرو الهیات نخواهد بود و علم هرگز نخواهد توانست جزمیاتی برای زندگی بشر بدو ارزانی دارد. از این جهت وبر خطاب به آکادمیسین‌هایی که نمی‌توانند سرنوشت محتوم علم مدرن را بپذیرند و آلام و اضطراب‌های برآمده از چنین تعارض ارزشی را برتابند می‌گوید: به آغوش پر مِهر کلیسا بازگردید و بدانید که در آستانه آن برای اینکه به جزمیات و یقینیات مطلوب خود دست یابید باید در وهله اول عقل خود را قربانی کنید.

سخنرانی خانم سارا شریعتی، استادیار دانشگاه تهران را شنیده‌اید که در آن به انسان عادی یا به تعبیری انسان عرفی اشاره می‌کند که عموما براساس باور‌های رایج، کلیشه‌های موجود و براساس آنچه می‌گویند، عمل می‌کند. جهانش را کلیشه‌هایی مانند: «مردم چه می‌گویند» و «دولت چه می‌گوید» شکل می‌دهد.

رئیس مرکز پژوهش‌های علوم انسانی اسلامی صدرا، درباره برنامه «زندگی پس از زندگی» می‌گوید: بحث مرگ و حالات قبل و بعد از مرگ، جزو پیچیده‌ترین مباحث دینی است و به جرأت می‌توان گفت که علمای ما قادر به پاسخ به خیلی از سوالات درباره جزئیات حالات مرگ و حیات پس از مرگ نیستند.

در شروع هر قسمت از برنامۀ «زندگی پس از زندگی» این عبارت روی صفحه ظاهر می‌شود که «این برنامه صرفا یک گفتگوی تلویزیونی نیست. شما بینندۀ یک پژوهش هستید». اما اتفاقا وقتی از منظری نقادانه و جستجوگر نگاه می‌کنیم، تنها چیزی که در این برنامه نمی‌توان یافت «پژوهش» است. این برنامه صرفا یک گفتگوی تکراری است، پر از مفاهیم مبهم و تعریف نشده که هر کس می‌تواند هر نتیجه‌ای از آن بگیرد.

متن زیر بدلیل نگاه نسبتا مناسب به شهود برای بازنشر انتخاب شده است. اما نویسنده نتوانسته مفهوم شهود را برساند. بر این قاعده ضرورت تبیین موضوع در بخش چکیده ، احساس گردید. شهود را می توان نوعی مواجهه گذشته،حال و آینده با یکدیگر در زمان حال دانست. اتفاقی که در گذشته روی می دهد با برداشت غیر خطی از زمان، در زمان نمی میرد و از صورتی به صورت دیگر در می آید( مثلا شکستن شیشه همسایه با توپ ، صورت خود را بعد از چند دقیقه عوض کرده و در قالب عصبانیت زن همسایه متجلی می شود. بعد از چند ساعت ممکن است با درگیری و اختلاف بین دو خانواده متجلی شود و همین طور پیامد این رویداد چهره عوض کرده و به زمان حال نزدیک می شود و در زمان حال، باعث ایجاد تغییر و تحول می شود. آینده نیز متعلق به آینده نیست (برداشت دنبال آینده دویدن درست نیست). آینده ، نوعی حرکت از زمان حال به طرف آینده بر اساس ظرفیت وجودی هر فرد( اهداف غائی، رفتارها و عملکردها و خواست ها) است. در واقع ،آینده در حال قرار دارد. قرار گیری گذشته در حال، حال در حال و آینده در حال، باعث ایجاد تلاقی خاصی می شود که در ناخودآگاه فرد قرار داشته و تصویرهایی را به روش های خاص( رویای صادقه، تمرکز منجر به تصویر بینی در بیداری ، تجلیات معنوی وابسته به اذکار و .... ) به فرد ارایه می دهد. تصویر بینی شهودی هم ارمغان آور نوعی تجربه شهودی واحد بوده، لذا نباید بعنوان نوعی رویه تکرار پذیر ( همانند رویه علمی قابل اثبات ، رد یا تکرار پذیری) بدان نگریست. در حوزه شناختی، شهود یکی از چهار منبع شناختی بشر قلمداد شده( وحی، شهود، تحلیل عقلانی، علم) و داده های آن در حوزه ها و موضوعات خاص، قابل استناد است. در حوزه دینی نیز شهود یکی از پنج روش توسعه دینی ( روشنگری و عقل گرایی ، عرفانی ، شهودی، سنتی ، اورادی) به شمار می رود ( چکیده اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال است).

حجت الاسلام حسنی نیا گفت:در سال آینده بیشترین برنامه در موقوفات استفاده از ظرفیت دانش بنیان‌ها به ویژه در بخش کشاورزی و تولید است.

نوشته‌یِ حاضر، گزارشی است از فصلِ چهاردهمِ کتابِ of Science Religion and the Challenges که به قلمِ ویلیام سویت، استادِ دانشگاهِ سنت فرانسیس خاویرِ کانادا، منتشر شده است. در این فصل، نویسنده، از ره‌گذرِ منازعاتِ مطرح، پیرامونِ تقابلِ نظریه‌یِ تکامل و فرضیه‌یِ طرح‌ریزیِ هوش‌مندانه در بابِ منشاءِ عالم، به تمایزِ باورِ دینی و علمی می‌پردازد.