«رده‌بندی شاخص توسعه اجتماعی» که همه‌ساله از جنبه‌های مختلف اجتماعی کشورهای جهان را رصد می‌کند ۵ ملتی را که بسیار خوش‌قول و سروقت هستند را رده‌بندی کرده است.

در این گزارش ۱۰ فرمان رهبر انقلاب درباره فرهنگ را که به‌مناسبت‌های مختلف بیان شده‌اند را بخوانید.

سیدعباس صالحی در ا‌ولین جلسه کارگروه ملی برنامه ترویج فرهنگ بهینه مصرف به بیان ارتباط میان حوزه فرهنگ و آب از نگاه عمومی، دینی، اقتصادی و محیط‌ زیستی پرداخت.

مجمع عمومی موسسه هنرمندان پیشکسوت با حضور معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و رییس هیات امنا، اعضای هیأت امنا، مدیرعامل، بازرس قانونی، اعضای کمیته حسابرسی و امور مجامع معاونت امور هنری و حسابرس مستقل، شنبه ۲۹ خردادماه با رعایت پروتکل‌های بهداشتی برگزار شد.

غیبت مساله فرهنگ و هنر در سیاست‌گذاری‌های کلان کشورمان درد به ظاهر بی‌درمانی است که نمونه‌اش را نه فقط در برنامه‌های اجرایی چهار و معمولا هشت‌ساله روسای جمهوری که حتی در مناظره‌های انتخاباتی هم می‌بینیم. به‌طور مثال مناظره دوم کاندیدا‌های سیزدهمین دوره که یک وجه مهم آن فرهنگ بود، اما از هیچ کدام از جنبه‌های فرهنگ و هنر در آن خبری نبود و سنگ ناامیدی دیگری بر دیوار بی‌اعتمادی هنرمندان نسبت به مدیریت کلان فرهنگی اضافه کرد.

اصولا حلقه‌ی مفقود رسانه‌های مختلف پرداختن به موضوع مهم و موثر سالمندان است. درواقع نه تنها برای این گروه سنی برنامه مفید و موثر تولید نمی‌شود که در حوزه سلامت نیز برخلاف دیگر گروه‌های سنی این گروه سنی حساس و مهم کمرنگ دیده شده اند. این درحالی است که رسانه ملی برای گروه‌های سنی متفاوت مخاطبش نه تنها برنامه سازی که شبکه اختصاصی نیز تاسیس کرده است و گروه سنی سالمند به رغم اینکه بیشترین زمان را در منزل سپری می‌کنند نمی‌توانند سبد مناسبی از محتویات مناسب رسانه‌ای را به شکل تخصصی برای خود بدانند در این باره با محمد حیدر پور جامعه شناس فرهنگی صحبت کرده ایم که در ادامه می‌خوانید.

رویکرد یکسویه و غیرتعاملی برخی رسانه‌های رسمی و دولتی باعث شده است تا بخش قابل توجهی از مخاطبان این رسانه ها، برای دریافت اخبار انتخاباتی و شنیدن اظهار نظر نامزد‌ها به سراغ شبکه‌های اجتماعی بروند. بر این اساس، از مخاطبان آن‌ها کاسته و بر مخاطبان شبکه‌های اجتماعی افزوده شده است.

رسول جعفریان گفت: اسناد موجود در موزه و مرکز اسناد انتشارات علمی فرهنگی می‌تواند منابع پژوهشی خوبی درباره موضوعاتی، چون تاریخ ترجمه، تاریخ کتابسازی، تاریخ فرهنگ و ... در اختیار دانشجویان قرار دهد.

پیشینه بحث درباره بدن و به‌ویژه رابطه بدن با روح، به قدیمی‌ترین ایام می‌رسد. از سقراط و افلاطون تا دکارت و امروزه در مباحثی که به‌وسیله تراانسان‌گرایان (trans humanists) مطرح می‌شود. در این جدل‌های بی‌پایان، همواره این نکته بنیادین وجود داشته است که آیا می‌توان پدیده‌ای به نام بدنِ محسوس و فیزیکی را از پدیده دیگری به نام «روح»، «جان»، «روان» و… جدا کرد؟ در اندیشه باستان، دست‌کم در حوزه تمدن‌های هندواروپایی که سپس به کل جهان تعمیم یافت، پاسخی روشن و بدیهی برای این پرسش وجود داشت: بدن در نظر آن‌ها بنا بر مورد یا جایگاه یا یک زندان برای روح بود یا برعکس و به‌صورتی استثنایی و در اقلیت مطلق، مکانی برای تعالی یافتن وجود یا مکانی بود برای اسارت و رنج روان و جوهره درونی انسان که همواره پایدار و جاودان باقی خواهد ماند و بنا بر تعریف یک «شیء» به قول دکارت یک «ماشین متحرک» زوال‌پذیر که اصولاً نمی‌توانست تقدیری جز فنا داشته باشد و با همین نگاه بود که همه پدیده‌های دیگری که نشانه‌ای از این فنای تدریجی – که از تولد آغاز شده و تا لحظه مرگ ادامه می‌یافت و ناگزیر بود – را نشان می‌دادند، هم دلیلی بودند و هم نشانه‌ای بر «بدیهی» بودن ناپایداری و «بی‌ارزش» بودن بدن.

۲۹اردیبهشت سالروز صدور فرمان رضاشاه در سال ۱۳۱۴ خورشیدی برای تأسیس فرهنگستان ایران است.بعد از انقلاب ۱۳۵۷ بلافاصله فرهنگستان احیا نشد، چون بخشی از فعالیت‌های فرهنگی رضاشاه در راستای کاهش نفوذ زبان عربی تلقی می‌شد در حالی که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به زبان عربی بهای فراوان داده اگرچه زبان رسمی همچنان فارسی اعلام شد. با این حال از سال ۱۳۶۸ و با نگاه دیگری باز فرهنگستان شکل گرفت و این بار برای مقابله با رواج واژگان فرنگی و این مرتبه شورای عالی انقلاب فرهنگی بود که تأسیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی را تصویب کرد.