علی ربیعی نوشت: آنچه این روزها به نام جمهوری اسلامی فریاد زده می‌شود و چیزی که از اسلام با «پایداری» زیاد بازنمایی می‌گردد، همگی، تیرهایی است که هر روز بر اندیشه و نگاه مطهری شلیک می‌شود.

علی غفاری مدیرمسئول پایگاه خبری صراط در شبکه اجتماعی ایکس از نقض حکم نود و یک روز حبس خود توسط شعبه اول دیوان عالی کشور خبر داد.وی با انتشار توئیتی بیان داشته است که این حکم توسط قاضی دادگاه مطبوعات و برخلاف نظر اکثریت اعضای هیات منصفه با شکایت سید نظام الدین موسوی و سید محسن دهنوی دو نماینده عضو هیات رئیسه مجلس صادر شده بود. حالا زمان آزمون شورای نگهبان برای رد صلاحیت این دو نماینده قالی بافی فرا رسیده است.فایل صوتی افشاگرانه به زودی در پایگاه خبری صراط نیوز منتشر خواهد شد تا مردم با پشت پرده نماینده های سوپرانقلابی بیشتر آشنا شوند.

فهم فسادی چنین شرم‌آور تقریر و تفسیر نمی‌خواهد بلکه خطا اینجاست که به جای اعتراف به گناه خود و اصلاح وضع موجود و به‌جای حب ایران و عشق به میهن، توجیه‌گر ‌ظلم و ظالم و فساد و فاسد و انداختن توپ در زمین این و آن باشیم. افزون براین، در متون دینی ما توجیه گناه از خود گناه بدتر است و گناه هر قدر سنگین به سنگینى توجیه گناه نمی‌رسد.

جنگ و تجاوز اگر فی النفسه زشت و مذموم است، دفاع زشت و اعاده حقوق از دست رفته آلوده به بی اخلاقی و انتقام‌جویی و رفتار متقابل به همان اندازه زشت و ناپسند و غیر قابل توجیه است. اصولا مرز میان متجاوز و مدافع، ستمگر و ستم دیده درست در نقطه بر هم خوردن توازن قوا به نفع مظلوم و ستمدیده معنی پیدا می‌کند. اگر قرار بر رفتار متقابل ستمدیده با ستمگر باشد، به این معنی است که ستمگر توانسته ما را نیز به موجودی شبیه خود تبدیل کند؛ و یعنی دست ستمدیده را برای هر رفتار غیر اخلاقی ولو از موضع محق و بر حق بودن باز و شبیه خود کند. آنچه در مقام مطالبه حق و دفاع از جانب برخی عناصر و جنگجویان حماس شاهد بودیم، در خوش بینانه‌ترین فرض مستحیل شدن و این همان شدن ستمدیده با ستمگر بود.

بسیاری از نمایندگان مجلس و اعضای جبهه پایداری محمدباقر قالیباف را متهم ردیف اول فلج شدن مساله شفافیت آرا می‌دانند و در عیان و خفا این دست از مسائل را بیان می‌کنند. کار این زد و خورد به اندازه‌ای بالا گرفت که محمد سعید احدیان در فروردین‌ماه سال جاری در متنی از «مدعیان شفافیت» انتقاد کرد و مجتبی توانگر، نماینده نزدیک به قالیباف نیز در نامه معروف و تنش رسانه‌ای‌اش با جریان پایداری، این جبهه را سر راه تصویب شفافیت خواند. آنچه مجلس یازدهمی‌ها و تیم رسانه‌ای قالیباف مبنی بر شفافیت داوطلبانه بر آن تاکید دارند و مانور رسانه‌ای می‌دهند، اما بیشتر شبیه طنز تلخی در این باره است. مشخصا وقتی مساله به صورت داوطلبانه در حال اجرا است به صورت گزینشی چراغ شفافیت خاموش و روشن می‌شود کما اینکه با مرور سامانه شفافیت داوطلبانه آقایان می‌بینیم در طرح مهمی همچون «تحقیق و تفحص از اوقاف» رای‌ها به صورت شفاف ثبت نشده است.به نظر می‌رسد داستان طرح شفافیت در مجلس یازدهم دیگه به فصل پایانی رسیده است. تراژدی که پایان آن البته در کارنامه مجلس یازدهمی‌ها ثبت خواهد شد. شعاری که علیه رقبا به کار گرفته شد، اما در عرصه عمل هیچ کس نخواست ردای شفافیت را بر تن کند. کودتایی علیه یک طرح از داخل و خارج مجلس.

محمد سرافراز رئیس اسبق صدا و سیما در ویدئویی که از وی در فضای مجازی منتشر شده می‌گوید: عده‌ای هستند که اگر روزی تحریم‌ها برداشته شوند سکته می‌کنند. زیرا درآمد‌های سرشاری بابت تحریم دارند. نیرو‌های توانمند کشور هم یا دنبال مهاجرت هستند یا از کشور رفته‌اند. آمریکا هم به دنبال این هست و تا حد زیادی هم موفق شده که در ایران یک دولت ضعیف، با مردمی ناراضی، بی‌اعتماد و ناامید نسبت به آینده باشند.

واشنگتن فری بیکن نوشت: علی واعظ در ۶ ماه گذشته حداقل ۵ بار به کاخ سفید رفته و با جک سالیوان مشاور امنیت ملی کاخ سفید و برت مک گورک، هماهنگ کننده دولت در امور خاورمیانه و شمال آفریقا بوده دیدار کرده است. سالیوان و مک گورک نقش مهمی در بازگشایی دیپلماسی با ایران و شرکت در مذاکراتی داشتند که منجر به آزادسازی ۶ میلیارد دلار و آزادی پنج آمریکایی زندانی شد!

عضو چارچوب هماهنگی شیعیان با بیان اینکه تحقیقات درباره پرونده تخلفات دولت الکاظمی ادامه دارد، اعلام کرد که برخی تخلفات نخست‌وزیر سابق عراق و همدستانش محرز شده و منتظر محاکمه وی هستیم. پیشتر نیز احزاب و نمایندگان مجلس عراق از مصطفی الکاظمی نخست وزیر سابق عراق به دلیل مشارکت در ترور شهیدان ابومهدی المهندس و حاج قاسم سلیمانی، شورای عالی قضائی عراق، مصطفی الکاظمی را به عنوان رئیس وقت سازمان اطلاعات، برای تحقیق و رسیدگی به پرونده ترور فرماندهان پیروزی و نقض حاکمیت فرودگاه بغداد، به دادگاه معرفی کرده بودند.

خیر سرمان انتخابات است و قرار است از بین جماعتی صالح، اصلح را انتخاب کنیم. دریغ از طرحی، برنامه‌ای، ایده‌ای، راهکاری، راهبردی، مقاله‌ای، مصاحبه‌ای، یادداشتی، دست نوشته‌ای، دلنوشته‌ای، فحشی، بد و بیراهی، مشتی، لگدی، کوفتی، چیزی... هیچ خبری نیست و ظاهراً همه منتظر هستند تبلیغات یک هفته‌ای شروع شود تا به قول رفیق ما در آن یک هفته طلایی بترکانند!

در گفتار‌های سیاسی معاصران شاهدیم که کسانی با استناد به گوشه‌ای از وقایع کربلا، گفتار و رفتار خود را توجیه و دیگران را محکوم می‌کنند؛ در واقع، هر یک خود را نماد حسین، سیدالشهدا (ع) و طرف مقابل را همچون عمرسعد، ابن‌زیاد و یزید می‌دانند و در نهایت، از این رای برای دنیای خود بهره می‌برند؛ در حالی که در سیره پیشینیان، مانند مرحوم مدرس، چنین رویکردی دیده نمی‌شود: او مراقب بود تا در نقد سیاسی رفتار رقبا، معانی و مفاهیم دینی به کار نبرد؛ حتی گفته‌اند که وقتی کسی در نطق خود، از جایگاه نمایندگی در مجلس شورای ملی، از این دست سخنان بر زبان آورد، سید حسن مدرس که نماینده علمای برجسته نجف در مجلس شورای ملی و مدرس مدرسه سپهسالار هم بود، به او تذکر می‌داد که جای این سخنان نه خانه سپهسالار (کنایه از مجلس شورای ملی)، بلکه در کنار آنجا، مسجد و مدرسه سپهسالار است.