موعودگرایی و نیابت از بحث های ریشه ای و تاریخی در جهان اسلام و هلال شیعی و در نهایت ایران است.آشنایی با مفاهیم بنیادین این بحث و آسیب شناسی انحرافات، کمک می کند تا از موقعیت تهدید، نوعی فرصت احیا ساخته شوذ. متن زیر به قلم عبدالرحیم اباذری ، به این مسئله پرداخته است.

یکی از مسائل مهم در زمینه نحوه ارتباط برقرار کردن میان کودکان و امام زمان (عج)، آموزش غیر مستقیم است. یعنی از طریق غیر روش عادی موجود برای آموزش استفاده کنیم. نباید در این زمینه برای کودکان کلاس گذاشت و آن‌ها را مجبور به نشستن و یادگیری کرد که در این صورت چیزی جز دلزدگی برای ایشان به دنبال ندارد.

خیابان‌های تهران به مناسبت نیمه شعبان و سالروز ولادت حضرت مهدی (عج) در آخرین روزهای سال 1400 (27 اسفند) آذین‌بندی و چراغانی شده است. ضمن پاسداشت جشن نیمه شعبان، اندکی به خصوصیات منتظران واقعی بیشتر فکر کنیم. منتظر واقعی امام عصر مسلما تحول آفرین و امیدبخش است. مدعیان کاذب و سو استفاده گران منجی گرایی را در عید امامت ، بهتر بشناسیم.

دبیر ستاد هماهنگی فعالیت‌های دهه مهدویت گفت: نقیصه‌ای که در کار‌های تبلیغی ما وجود دارد این است که آمادگی ما معمولاً برای مراسمات سوگواری بیشتر از اعیاد و ایام شادی می‌باشد؛ این در حالی است که همه این مناسب‌ها به جهت حفظ و اشاعه فرهنگ اسلامی هستند.

خبر کشته شدن محمد حسین پور مشهور به دکتر سایان که مدعی منجی و امام زمان بودن شده بود؛ خبر جالبی بود که بازخورد‌های بسیاری داشت؛ اما دکتر سایان کیست و چگونه امام زمان جعلی شد؟

مقام معظم رهبری فرمودند: ما که منتظر امام زمان هستیم، باید در جهتی که حکومت امام زمان (علیه الاف التحیة و الثناء و عجل‌الله تعالی فرجه) تشکیل خواهد شد، زندگی امروز را در همان جهت بسازیم و بنا کنیم. البته، ما کوچکتر از آن هستیم که بتوانیم آن گونه بنایی را که اولیای الهی ساختند یا خواهند ساخت، بنا کنیم؛ اما باید در آن جهت تلاش و کار کنیم.

اگر انتخابات سربلندانه برای ظهور کافی است، پس چرا در مهمترین و موفقیترین انتخابات در جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۸ که رای بالای ۹۸ در صد را به همراه داشت، چنین اتفاقی در مسئله ظهور دیده نشد؟ واقعش از این سنخ سخنان، شائبه های بدی از جنس قدرت و ثروت به مشام می‌رسد.

منتظران ظهور و دلدادگان حضرت اباصالح‌المهدی (عج)، در شب‎ نیمه شعبان با آذین‎‌بندی و چراغانی خیابان‌ها و معابر شهر مشهد و پذیرایی از مردم، جشن میلاد منجی عالم بشریت حضرت امام مهدی صاحب الزمان (عج) را با شکوه هرچه بیشتر برگزار می‎‌کنند.

رستگاری نهایی بشر و برخورداری او از همه خوبی‌های این‌جهانی و رهایی از هر رنج و اندوه و ستم و تنگدستی، آرمانِ مشترکِ همه ادیان و مکتب‌ها و حتی اندیشمندانی است که به آینده بشریت اندیشیده‌اند. الهیات تاریخ می‌تواند چارچوبی علمی برای گفتگو در این زمینه بین همه باورمندان به فرجام نیکوی بشر با تأکید بر مهدویت فراهم آورد.

باور به منجی آخرالزمان یا بنا به اصطلاح اسلامی مهدی، در فرقه‌های شیعی باوری مسلم و قطعی است. اما از نظر مصداق، خاندان، کارکرد، زمان تولد و ظهور دارای تفاوت‌هایی است. مهدویت در اثناعشریه از بیشترین جایگاه و اهمیت و کارکرد برخوردار و بیش از همه مذاهب شیعی و سنی در مباحث کلامی و آثار روایی مورد اهتمام بوده است. در میان فرق شیعه، دیدگاه زیدیه درباره مهدویت به اهل سنت نزدیک‌تر است. در اینجا، آموزه مهدویت در فرق شیعه، به اختصار گونه‌شناسی شده است.