آیت‌الله محقق داماد مدعی شدند که کسی ضد دین است که به فکر بچه های بی پدر نیست، به فکر فقرا نیست، به فکر معیشت مردم نیست، به فکر مشکلات اقتصادی و اجتماعی نیست، برای فراوانی و حل مشکلات اقتصادی مردم حرکت نمی کند.

آیت الله العظمی جوادی آملی گفت: اگر مردم ببینند در یک فضای زنده نفس می‌کشند که در آنجا نه اختلاسی هست، نه نجومی، نه گرانی و نه تبعیض، به قانون احترام می‌گذارند، به فکر دیگران احترام می‌گذارند، هر چند شاید خود آن عقیده را قبول نداشته باشند.

به نظر می رسد مردم عمدتاً در بحث عدالت اجتماعی، حالت انتظار و قعود دارند تا اقامه. بدین معناکه انتظار دارند بسط عدالت در جامعه توسط حاکمیت صورت گیرد.

به کار بردن القاب و عناوینی همچون "آیت‌الله" و "حجت‌الاسلام" برای روحانیون شیعه در رسانه‌ها از جمله مواردی است که بر سر آن مناقشه وجود دارد. چراکه به باور برخی از کارشناسان و اهالی حوزه، این عناوین ریشه تاریخی نداشته و بیشتر رنگ و بوی سیاسی به خود گرفته است. بعنوان نمونه، موسوی تبریزی معتقد است که پس از انقلاب به هر روحانی که در قدرت قرار گرفت، آیت الله گفتند و آقای رئیسی، آیت‌الله نیستند. انصاری راد مدعی است که، حکومت به میل خود برخی را آیت‌الله می‌کند و برخی را هم پایین می‌آورد.

جبهه پایداری با تشکیلاتی نسبتا منظم و کپی نیم بند از ساختار حاکمیتی در جمهوری اسلامی ، در دولت سیزدهم دست نسبتا بازی در انتصابات دولت داشته است. انتصاباتی که عملکرد بخش زیادی از آنها زیر سوال بوده و یا شائبه تندروی های بنیادگرایانه در خصوص شان مطرح است. بنا بر اظهار قبلی آقا تهرانی و تائید مجدد غلامحسین رضوانی، عضو جبهه پایداری ، این جبهه در راس خود، سه فقیه را منصوب نموده و بعد از درگذشت آیت الله مصباح یزدی، بحث جانشینی آیت الله میرباقری را رد می کند. بعضی از منتقدین در خصوص تداوم فعالیت این جبهه بدلیل اخبار غیر رسمی یارگیری غیرمستقیم امنیتی - قضایی و فعالیت نسبتا بسته و یارگیری از مقامات و نمایندگان مجلس، هشدار داده اند و آینده این گونه روش های قبض قدرت را بسیار پر پیامد ، تفسیر می کنند. برخی دیگر نیز،آینده اجازه فعالیت حداکثری و حمایت همه جانبه از این جبهه را ، منجر به گرایش پذیری افراطی به بنیادگرایی دینی و کم اعتباری مواجهه مشارکتی با امر مطلق و کم اعتقادی به تکاملی بودن باورها می پندارند. بطور خلاصه معتقدند که با حضور پر رنگ این جبهه ، بعد جمهوریت نظام تضعیف شده، بعد اسلامیت آن پتانسیل انحراف و گرایش به قرائت های ویژه پیدا کرده و بعد انقلابی نظام نیز ، ممکن است مورد مصادره قرار گیرد.

چالش و بعضی انحرافات بوجود آمده در بحث حجاب در کشور ، باعث میدان داری برخی افراد تندرو و بعضا کم اطلاع شده است. همان هایی که بنیادگرایی دینی را به غلط معادل اسلام و جمهوری اسلامی قلمداد می کنند. همان هایی که شبکه ای بشدت وحشتناک تشکیل داده و مثلا به اسم حمایت از جمهوری اسلامی، ریشه های این شجره طیبه را بشکلی مکرر تضعیف می کنند. نماینده مجلسی که نمی داند اصل نظام مدیریت محمدی است و علوی و تمدن سازی مهدوی، چرا بخودش اجازه می دهد که در بحث حساسی مثل حجاب دخالت کرده و ارایه نظر کند؟ آقای جلالی، اگر در بحث حجاب ، صاحب نظر است بسم الله ، وارد مناظره دانشگاهی و رسانه ای شود. اگر نظرات شخصی را بیان می کند، دعوت به مدارا و رفق می کنیم. چرا بر تنور کم تدبیری ها می دمید برادر عزیز؟ همین قانون حجاب و جنبه شرعی آن با ده ها تبصره و تفسیر همراه است که تندروی ها ، وضعیت را بدتر می کند. نکته آخر اینکه،در خصوص برخی از امور تا قبل از طی مراحل لازم، نیازی به صحبت و هیاهو نیست. چرا شائبه شهوت شهرت را برای خودتان ایجاد می کنید؟ آیا واقعا با این شیوه رفتاری، باورم کنیم که قصد خدمت دارید؟

استاد حوزه علمیه اولین دلیل صلح امام حسن (ع) را نفوذ دشمن دانست و گفت: نفوذ دشمن به گونه‌ای بود که بالاترین فرماندهان حضرت جاسوس معاویه از کار در آمدند و نفوذ باعث شد که امام نتوانند کار‌ها را پیش ببرند؛ امروز هم جریان نفوذ وجود دارد و نفوذی‌ها به رنگ مومنین در می‌آیند و جای سجده بر پیشانی دارند، ولی جاسوس اسرائیل هستند و بیت المال را غارت می‌کنند.

از لاهیجان به مرکز؛ صدای من رو دارید؟ شهر داره سقوط میکنه! کار به جایی رسیده حتی خواهران شُل حجاب از برهنگی برخی بی حجاب ها شکایت دارند.

فرهاد شفتی در یادداشتی نوشت: نخستین بار که شعارِ “زن، زندگی، آزادی” را شنیدم، اگرچه می‌دانستم که خاستگاه این شعار به مراتب فراتر از بحث‌های دینی است، پیوند نزدیکی بین این سه واژه و بحث‌های معاصر در بازبینی فهم دینی یافتم. آنگونه که می‌بینم هر یک از این سه واژه، در کنار چندین پیام و دغدغه‌ی درخور توجه که با خود دارند، به یکی از جنبه‌های گران‌مایه‌ی فهم دینی نیز مربوط می‌شوند. در واقع این سه واژه را نماینده‌ی برخی از مهم‌ترین مباحث دین‌شناسی در این روزگار می‌بینم.

آیت‌الله العظمی جوادی آملی گفت: وقتی حال جامعه، احسن می‌شود که هم حسن نظری پیدا کند و هم حسن عملی؛ در حکمت نظری، حُسن به اندیشه‌های دقیق و عمیق علمی و پیشرفت‌های علمی فضای کشور است و حُسن عملی، به عدل و داد یک ملّت است. اگر آن عقل اندیشور، مراکز علمی کشور را به خوبی اداره کرد و اگر آن عقلی که مسئول انگیزه است کشور را به عدل و داد اداره کرد، مجموع علم صائب و عمل صالح، «أحسن الأقوال و الأحوال» یک مملکت است.