یکی از حساسیت‌های مدیریت کارآمد در بخش کشاورزی، واقعی کردن هزینه‌های تولید و افزایش تمایل به سرمایه گذاری در کنار کاهش قیمت تمام شده برای کاهش قیمت محصول نهایی است. قیمت ۱۰۰ هزار تومانی یک شانه تخم مرغ شاید هزینه طبیعی تولید باشد، اما هنر مدیریت در این است که چطور می‌توان قیمت نهاده‌ها و سایر عوامل تولید را پائین آورد تا هزینه نهایی کاهش یابد. آیا ساداتی نژاد فهمی از این موضوع دارد؟

حاشیه های سازمان تعاون روستایی، اثرگذاری نامطلوب روند عملکردی وزارت جهادکشاورزی روی سایر بخش های اقتصادی، فاصله گیری از برنامه مصوب رای اعتماد ، بهم ریختگی زیر بخش ها و صدها موضوع دیگر، آیا برای استیضاح جناب ساداتی نژاد کافی نیست؟ کمیسیون کشاورزی مجلس دنبال چه ادله دیگری می گردد تا قانع شود، وزیر انتخابی، توانمندی های لازم برای راهبری راهبردی بخش را ندارد. آیندگان قضاوت خواهند کرد.

بشکل زشتی ضعف‌های دیپلماتیک و حقوقی خود در برقراری حق آبه ایران از سد کمال خان افغانستان را پای اشتباهات احتمالی می‌گذاریم. اشتباهاتی که به قیمت زندگی شهروندان سیستان و بلوچستانی مان تمام می‌شود. از معاون وزیر کشور گرفته یا نماینده ویژه رئیس جمهور در امور افغانستان و مدیران وزارت امور خارجه. آقایان عزیز، ممکن است پیگیری این مسئله برای شما یک وظیفه اداری باشد، اما برای شهروند وکشاورز سیستان و بلوچستان، یک زندگی است. بیشتر مراقب دین و دنیای خودتان باشید.

ضعف حوزه‌های نظارتی اعم از نظارت مردمی یا نظارت توسط نهاد‌های بالادستی و نهاد‌های تخصصی تعریف شده در موضوع نظارت بر عملکرد دستگاه‌های دولتی، باعث شده است که نوعی سلیقه گرایی، وعده درمانی، شعار زدگی و حرافی مدیریتی بجای عمل گرایی بر بخش کشاورزی حاکم شود. روندی که نابودی بخش کشاورزی را تسریع نموده و حداکثر با یک ببخشید و استعفا، قصد سرهم بندی موضوع دنباله گیری می‌شود. آیا دولت سیزدهم باید اجازه چنین نابسامانی‌هایی را در بخش کشاورزی بدهد؟

بخش کشاورزی دارای مشکلات تاریخی عدیده قبل و بعد از انقلاب است. عقب ماندگی تاریخی این بخش در کنار مشکلات نوپدید عارض شده، مدیریت بر بخش را با الزامات شدید فعالیت هدفمند و تخصص گرایی سطح بالا روبرو کرده است. این در حالی است که جناب ساداتی نژاد و بخشی از تیم همراه او، حساسیت و توانمندی لازم جهت مواجهه و حل این مشکلات را ندارند. اموری که به اعتراضات عدیده کارکنان، کشاورزان و حتی اعلام نارضایتی مردمی منجر شده است. سوال اینجاست که نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، تا کی باید هزینه حضور افرادی امثال دکتر ساداتی نژاد را بپردازد. آیا گام دوم انقلاب، زمان آزمون و خظا است یا شایسته سالاری و راهبری راهبردی؟

یک کارشناس حوزه آب گفت: در دنیا شاخص و استاندارد‌هایی در حوزه تامین آب وجود دارد از جمله اینکه سرانه آب تجدیدپذیر وقتی به جمعیت کشور تقسیم شود به عدد مشخصی می‌رسیم این عدد در سال ۱۳۳۵ حدود ۶۹۰۰ متر مکعب برای هر ایرانی در طول یک سال بوده و اکنون کاهش پیدا کرده در حال حاضر متوسط سرانه کشور زیر ۱۲۰۰ متر مکعب است و در فلات مرکزی نصف این میزان است، یعنی اگر آب تجدیدپذیر برای فلات مرکزی را در نظر بگیریم و بر جمعیت این منطقه تقسیم کنیم به عدد ۵۰۰ متر مکعب در سال می‌رسیم که عدد نگران‌کننده و ترسناکی است، بسته به نوع مدیریت و اینکه عدد به عنوان شاخص چه عددی باشد وضع آب می‌تواند بهتر یا بدتر شود.

سرمازدگی در فصل تابستان به ۲۱۰ هکتار ازمزارع بوئین میاندشت خسارت وارد کرد. به لحاظ ریالی هم خسارتی بیش از ۲۰۰ میلیاردریال به کشاورزان وارد شده است

ادعای مصرف ۹۲ درصدی آب تجدید پذیر توسط بخش کشاورزی یک ادعای مضحک بوده که متاسفانه توسط آقای امینی معاون نظارت و بهره برداری شرکت آبفای کشور مطرح شده است. ادعایی که بر کم اطلاعی شهروندان از آب تجدید پذیر و تجدید ناپذیر سوار شده است. امینی بدون تفکیک آب‌های تجدید پذیر طبیعی (پتانسیل، تئوری)، آب‌های تجدید پذیر واقعی، آب‌های تجدید پذیر قابل مدیریت و بهره برداری از دو منبع داخلی و خارجی؛ اقدام به ارایه آماری نموده که می‌تواند شائبه‌های فراوانی را ایجاد کند.

صورت‌های مالی شرکت مادر تخصصی خدمات کشاورزی نشان می‌دهد که تولید خاویار و گوشت خاویاری در سال ۱۳۹۹ با زیان ۱۰۰۰ درصدی مواجه بوده است یعنی در ازای هر واحد درآمد از ناحیه فروش خاویا و گوشت خاویار

کشور انگار سازمان بازرسی و دیوان محاسبات ندارد که میزان پیشرفت برنامه‌ها را رصد کند؟ ۷۵ درصد خودکفایی در روغن کشور تا چه سالی باید محقق می‌شد؟ چرا کشاورزان از قیمت خرید تضمینی سویا ناراضی هستند؟ چرا محمد قربانی فقط وعده درمانی می‌کند و شعار می‌دهد؟ آقای دکتر قالیباف، بنظر شما کشور دیوان محاسبات دارد؟ آقای اژه ای، بنظر شما کشور سازمان بازرسی دارد؟ معتقدیم که بسیاری از مشکلات بخش کشاورزی قابل حل شدن است، اما بدلیل ضعف نظارت و ندانم کاری‌ها، اهمال می‌کنند. هزینه این قصور و تقصیر را چه کسانی می‌پردازند؟