شعار سال: همزمان با آغاز محرم الحرام و به رسم تأمل و تدقیق بر ابعاد پیرامونی قیام سیدالشهدا(ع) در سلسله‌گفتارهایی با عنوان «پایان فریب» و با بیان کریم فیضی،‌ نویسنده و محقق قرآنی به صورت مختصر و مفید این ابعاد تاریخی را مورد بررسی قرار داده است.

مشروح بخش دوم این گفتار تقدیم می‌شود؛
بحث ما در باب قیام امام حسین(ع) با عنوان «پایان فریب» بود. در قسمت قبل به اجمال عرض کردم: انحناهایی در جامعه اسلامی رخ داده بود که بعد از پیامبر شدت گرفت و پس از سیطره تفکر امت اموی بر جهان اسلام و حتی جوامعی که بعدها با فتوحات و ... به جهان اسلام ملحق شدند، فریب حقیقتاً وحشتناکی ایجاد شد تا به آن حد که در باب شخص پیامبر (ص) انواع و اقسام روایات جعلی ساخته شد و انواع و اقسام قصه‌های خیالی پدید آمد و انواع و اقسام اسرائلیات وارد متون و منابع دست اول اسلامی یعنی روایات و ... شد. به تعبیر امام علی(ع) در نهج البلاغه: اسلام را مقلوب کردند؛ یعنی اسلام را قلب نمودند. تعبیر آن حضرت این است که: پوستین وارونه به اندام اسلام پوشاندند.

این روند خطرناک با یک سیر فوق‌العاده مهارناپذیری همچنان ادامه پیدا کرد. در واقع در دوره خلافت خلیفه سوم و بعد از او، در دوران خلافت معاویه - که تمام نیروی جهان اسلام را دچار چالش کرد - این روند به شدت ادامه داشت به گونه‌ای که امام حسن(ع) را به عنوان امام و به عنوان خلیفه و به عنوان حاکم مشروع جامعه اسلامی به شکل واقعاً مظلومانه دچار انزوا کردند و این انزوا بعد از آن حضرت ده سال تمام دیگر ادامه داشت، به گونه‌ای که دو مرکز عمده جهان اسلام که مکه و مدینه باشد از حقیقت اسلام به شکل بیگانه‌واری دور شدند.

 

این روند خطرناک که اصلاً هیچ تصور ی نداریم که به کجا می‌خواست برود، در نهایت به دست امام حسین(ع) و با فریاد آن حضرت و با ضربان بیان او می‌شکند و امروز که ما از دور نگاه می‌کنیم می‌بینیم اگر این فریاد و این خاتمه نبود و اگر این نقطه قطع روی نمی‌داد، بدون شک فریاد اسلام در خود جهان اسلام و در جغرافیای اسلام گم می‌شد.

از این منظر، وجود مبارک امام حسین(ع) جدای از اعتقاد ربانی ما به آن حضرت و جدای از باوری که ما به آن حضرت داریم و جدای از تقدسی که به حق در حضرتش سراغ داریم، در واقع در جهان اسلام یک خط‌شکن محسوب می‌شود. کسی که در شبی تاریک فریاد برمی‌آورد و در شبی بی نور و ظلمانی اعلام می‌دارد: اسلام این است و آن نیست، پیامبر این است و آن نیست، امامت این است و آن نیست، خلافت این است و آن نیست و متعاقب این، در واقع بین دو اسلام حقیقی و مجازی تفکیک ایجاد می‌شود و اسلام نبوی از اسلام اموی جدا می‌شود که به نظر می‌رسد این شگرف‌ترین حادثه جهان اسلام در طول کل تاریخ اسلام محسوب می‌شود.


شعار سال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از ایکنا، تاریخ انتشار: ۲۱مرداد ۱۴۰۰، کد خبر: iqna.ir/3990052