شعار سال: اين مقاله با الهام از الگوي نظري کالينز، حلقه هاي فکري اعضا هيات علمي دانشکده ها علوم اجتماعي دانشگاه ها علامه طباطبائي و تهران را مورد شناسايي قرار مي دهد. از نظر کالينز رشد علم در گرو ظهور و تداوم حلقه هاي فکري به مثابه «اجتماع هاي علمي» است. هسته محوري حلقه هاي فکري، «زنجيره مناسک تعامل» است. فعالان فضاي علم در درون حلقه هاي فکري، با «انرژي عاطفي» بالا درگير مباحث نظري مي شوند که نتيجه آن رشد و پويايي علم در درون حلقه هاي فکري به مثابه اجتماعات علمي است. نتايج اين مطالعه که با رويکردي کيفي و از طريق مصاحبه هاي غيرساختمند با اعضاء هيات علمي گروه علوم اجتماعي صورت گرفته، نشان مي دهد با وجود مقولات و موضوعات مشترک در بين اساتيد هر دانشکده، آن ها فاقد «فضاي توجه نمادين مشترک»، «تمرکز موضوعي مشترک» و «مناسک تعامل» به عنوان شاخصه هاي انجمن علمي به مفهوم کالينزي هستند. «فضاي گفت وگويي» اساتيد به جاي تعامل مولد و پويا با همکاران، محدود به تعامل موقت با دانشجويان است. اساتيد بدون وجود حلقه فکري در داخل دانشکده ها، از انرژي عاطفي و سرمايه ها فرهنگي بالا برخوردار هستند.

دانلود مقاله

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، تاریخ ، کد مطلب: 203987: www.fa.journals.sid.ir