پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

تالکوت پارسونز و آنتونی گیدنز تلاش کرده اند تا به یک پرسش کانونی در جامعۀ سرمایه داری پاسخ دهند: با افزایش ثروت ملی و ثروت طبقۀ سرمایه دار، چگونه می‌توان عامۀ مردم را نسبت به کشور، تعلق خاطر آن‌ها به نظام سیاسی/اقتصادی، حفظ قرارداد اجتماعی و نظم عمومی تداوم بخشید؟ در پاسخ باید گفت که در اقتصاد سیاسی کشورها، سه بازیگر اصلی وجود دارد: حاکمیت، بخش خصوصی و عامۀ مردم (مصلحت عامه). سرنوشت سیاسی کشور‌ها تحت تاثیر دینامیکی است که در میان این سه بازیگر وجود دارد. ادبیات جهانی، واژه حکمرانی (تعامل دولت، بخش خصوصی و حقوق عامه) را بعنوان مبنای کنش متعادل و پیش رونده در حوزه‌های مختلف، مورد پذیرش قرار داده است. در خصوص ایران و در حوزه اقتصاد، این سوال مطرح می‌شود که چگونه با رویکرد حکمرانی، می‌توان اقدام به کاهش تورم دو رقمی در کشور نمود؟ در پاسخ باید گفت که، با توجه به هزینه‌های فزایندۀ نهاد دولت و ناترازی نظام بانکی، منابع مالی برای سرمایه گذاری در تولید و زیرساخت‌های کشور بسیار محدود بوده و یا به علت محدودیت استخراج و مشکلات فروش نفت، به حداقل رسیده است. برای حاکمیت، حفظ وضع موجود با اندکی تعدیل‌های مقطعی تنها راهبرد واقع بینانه خواهد بود، زیرا اصلاحات بنیادی اقتصاد کشور، خانه تکانی‌های جدی سیاسی، فرهنگی و امنیتی به همراه خواهد داشت و ائتلاف‌های متفاوت سیاسی را به وجود خواهد آورد. طبعاً هیچ حاکمیتی با دست خود ساخت قدرت خود را متزلزل نمی‌کند ضمن اینکه در گونه شناسی لذاتِ متصورِ بشر، هیچ لذتی بالاتر از لذت قدرت قرار نمی‌گیرد. حفظ وضع موجود، توان اجرای یک راهبرد دراز مدت را ندارد، اما با تعدیل‌های ماهانه و شکار فرصت‌های کوتاه مدت، قابلیت عملیاتی شدن را دارد.

گستاخی ابلهانه رژیم صیهونیستی در حمله به کنسولگری ایران در سوریه و شهادت جمعی از فرماندهان نظامی و مستشاران کشور، مسلما نباید با رویکرد انفعالی دنباله گیری شده و نگاهی محافظه کارانه ناشی از راه افتادن بازی الاکلنگی باعث سستی اراده‌ها و توجیه گری شود. ایران می‌تواند سه سناریوی ضربه مستقیم در عمق استراتژیک خاک رژیم صیهونیستی (ترجیحا تاسیسات نظامی یا زیرساختی با رویکرد وارد کردن زیان مالی، یا اماکن امنیتی با رویکرد وارد کردن ضربه اطلاعاتی)، انتقام در کشور ثالث (حذف فیزیکی نیرو‌های امنیتی و مستشاران نظامی رژیم اشغالگر) و یا تبدیل تهدید انتقام به فرصت نجات غزه و معامله روی غزه با عقب نشینی بدون قید و شرط رژیم صیهونیستی و جبران زیان مالی را در کنار پیگیری حقوقی جنایات جنگی در غزه و پیگیری حقوقی حمله به اماکن دیپلماتیک، دنباله گیری کند.

هجمه به پناهیان با توجه به سخنانش در خصوص شیوه حکومت داری پیامبر و حضرت علی و سخت بودن آن دو بزرگوار در امر اجرای دین با توجه به الفاظ نامناسبی که برای بیان منظور خود بکار برده بود، بشدت در حال اجرا است. منتقدین در چند دسته متاثر شدگان از سخنان اخیر پناهیان، منتقدین با سبقه قبلی، منتقدین بهره بردار از موقعیت، اقدام به نقد سخنان او در موضوعات مختلف می‌کنند. یکی از این موضوعات و حوزه‌ها روایت پناهیان درباره گرامی داشت سالگرد ۱۵ خرداد ۱۳۴۳ ارسال پیام توسط حضرت، اما از طریق آقای عراقی برای طیب رضایی است. پناهیان مدعی شده که در سال‌گرد ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ امام از شهید عراقی یا فردی دیگر می‌خواهد به ایران برود و از طیب حاج رضای (لات لوطی‌های ۲۸ مرداد که ۱۰ سال بعد به نهضت ۱۵ خرداد پیوسته و از شاه‌دوستی برگشته بود) بخواهد با راه‌اندازی دسته جات مراسم سالگرد شهدای ۱۵ خرداد ۱۳۴۳ را برگزار کند. در واقع از کسی که در ۱۱ آبان ۱۳۴۲ اعدام شده، بخواهند سالگرد شهدای ۱۵ خرداد ۱۳۴۳ را برگزار نماید؟ منتقدین می‌گویند که ماجرای ضدیت پناهیان و همفکران ایشان با اخلاق و مهربانی و اصولا هرچه که به مدارا و تساهل و تسامح مربوط می‌شود و ترویج خشونت، نقل امروز و دیروز نبوده و پروژه‌ای است که جناب پناهیان و دوستانشان سال‌هاست آن را کلید زده‌اند و بر اهل اشارت پوشیده نیست که قصد و غرض از چنین سخنانی چیست و سوداییان محال با طرح آن، چه غایتی در سر دارند. پناهیان به دنبال رواج تئوری قدرت خشن در سیاست و کسب قدرت به هر طریق ممکن از کانال دین می‌گردد و به‌قدری در این مسیر جدی است که دست به داستان‌سرایی و تحریف تاریخ هم می‌زند. فرقی هم نمی‌کند این تاریخ، تاریخ معاصر باشد یا تاریخ صدر اسلام. منتهی وقتی شخصی تاریخ معاصر را با این شجاعت و صراحت به رنگ دلخواه خودش درمی‌آورد تا نتیجه سیاسی مورد نظرش را به دیگران تحمیل کند، با تاریخ گذشته چه‌ها نخواهد کرد.

اگر تا آخرین روز‌های سال ۱۴۰۲، کاظم صدیقی را با ویژگی‌هایی مانند اظهارنظر‌های عجیب می‌شناختیم، در روز‌های نزدیک به سال نو انتشار گزارشی پیرامون او و پسرانش باعث شد تا طی روز‌هایی متوالی تبدیل به سوژه اصلی بحث‌ها در جامعه شود و حتی در کوچه و خیابان درباره او حرف بزنند.

به دنبال انتقادات از پناهیان بخاطر اظهاراتش درباره پیامبر گرامی اسلام و امیر المومنین، روز گذشته صوتی از شیخ حسین انصاریان وایرال شد که به شدت از این اظهارات انتقاد کرده و گفته بود؛ «أَسْتَغْفِرُ ٱللَّهَ رَبِّی وَأَتُوبُ إِلَیْهِ؛ پیغمبر و علی که اینگونه قرآن از آن‌ها تعریف می‌کند گوشت تلخ بودند؟ دیگر ناسزایی از این بالاتر بود که به پیامبر و امیرالمومنین گفته شود؟ توجیهات بیان شده روز بعد یک قران ارزش ندارد؛ چون دفاع از خود بوده نه از امیرالمؤمنین و پیغمبر. شما را بخدا بلد نیستید روی منبر پیغمبر ننشینیدحرام است والله!» پناهیان در پیام متقابل بیان داشت که من به توصیه پدرانه ایشان (شیخ حسین انصاریان) از همه اهل علم در حوزه که دچار ناراحتی بخاطر این تعبیر شدند عذرخواهی می‌کنم، از همه مومنین و دلسوزان عذرخواهی می‌کنم و استغفار می‌کنم اگر به ساحت مقدس امیرالمومنین جسارتی شده باشد حتی در حد بی اعتنایی کردن.

محمدجواد کاشی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی معتقد است که از دوره مشروطه تا انقلاب اسلامی، نسبت بین جمهوریت و اسلامیت مطرح بود. در مشروطه جمهوریت محور قرار گرفت و اسلامیت بعنوان ناظر مطرح شد و در انقلاب سال 1357، اسلامیت محور قرار گرفت و جمهوریت بعنوان ناظر بود. اما در هر دو انقلاب، در هر دو یک ساختار متمرکز قدرت شکل گرفت که نه توجهی به ملاحظات جمهوریت داشت نه اسلامیت.چرا که مردمان عصر مشروطه هنوز از وضع رعیت بیرون نیامده بودند. مردمان دوران انقلاب نیز توده بی‌شکل شهر و روستا بودند . این در حالی است که در واقع امر، جمهور، پذیرش فردیت به مثابه شهروند مسئول است. کدام اسلام یا ایرانیت می‌تواند به جای همبستگی‌های مبتنی بر تبلیغات و فشار هنجاری، فردیت را تصدیق کند و همزمان حس تعاون و دگرخواهی برانگیزد؟ برای خلق جمهور، هر کس به سهم خود باید مدد کند. همه مواریث تاریخی و فرهنگی در این شمارند. این بار در پاسخ به نسبت میان جمهوریت و اسلامیت، باید به قاعده هرم اجتماع سیاسی اندیشید نه راس آن.

رئیس سازمان بازرسی در نشست تخصصی «ظرفیت‌ها و قابلیت‌های شفافیت و تعارض منافع در تحول اداری» در سالن شیخ فضل اله نوری مجلس شورای اسلامی، با بیان اینکه لایحه مدیریت تعارض منافع در دستور کار صحن علنی مجلس شورای اسلامی است، از هیات رئیسه مجلس خواست با یک اولویت بندی این لایحه بررسی و به تصویب برسد.رئیس سازمان بازرسی با بیان اینکه مقام معظم رهبری در بحث مبارزه با فساد اولویت را به پیشگیری داده‌اند، بیان کرد: تعارض منافع یعنی موقعیت و شرایطی که یک فرد یا سازمانی، میان منافع شخصی، گروهی، حزبی یا خانوادگی و منافع ملی و حرفه‌ای و کاری خود بر سر دوراهی قرار می‌گیرد و یک منفعت شخصی، گروهی یا خانوادگی دارد که در چنین مواردی ممکن است فرد دچار لغزش شده و منافع شخصی و حزبی را بر منافع ملی ترجیح دهد.

لایحه «نحوه مدیریت تعارض منافع در انجام وظایف قانونی و ارائه خدمات عمومی» پس از تجمیع طرح و لایحه مدیریت تعارض منافع برای صحن علنی مجلس آماده شده است. با روی کار آمدن دولت سیزدهم، مجلس و دولت در اقدامی هماهنگ بر تلفیق طرح و لایحه مدیریت تعارض منافع برای دستیابی به توافقی قوی میان مجلس و دولت تأکید کردند. زمان زیادی تا پایان عمر مجلس یازدهم و آغاز به کار مجلس دوازدهم باقی نمانده، اما نمایندگان مجلس یازدهم هنوز دستور کارهای مهمی دارند که فرصت رسیدگی به آن در صحن مجلس نرسیده و باید ببینیم در مدت باقی مانده از عمر مجلس یازدهم مجال رسیدگی به این موارد وجود خواهد داشت یا خیر. ۲۹ آذرماه ۱۴۰۲ رئیس سازمان بازرسی کل کشور با بیان اینکه لایحه مدیریت تعارض منافع در دستور کار صحن علنی مجلس شورای اسلامی است، از هیات رئیسه مجلس خواست با یک اولویت بندی این لایحه بررسی و به تصویب برسد. باید پرسید که،مگر نمایندگان مجلس، سوگمد نمایندگی نخورده اند؟ واقعا با تصویب این لایجه، منافع کدام گروه از اراذل و اوباش مدیریت دولتی نما، به خطر می افتاد که باعث خواباندن مستقیم و غیرمستقیم کار شده اند؟

رئیسی با تبریک سال جدید و تقارن آن با ماه مبارک رمضان از اقدامات دولت در ۳۰ ماه گذشته و انجام ۴۵ سفر استانی خبر داد.توضیحاتی که انتقادات چندی را سبب شد. برخی از منتقدین بیان می دارند که با وجود تداوم محبوبیت رئیسی در بین مردم، توانمندی بعضی از مدیران دستگاه های اجرایی بدلیل ضعف در انتصابات (عدم شایسته سالاری و انتصابات بعضا محفلی) از یک کارشناس ساده هم پائین تر است. رئیس جمهور در نخستین روز کاری سال ۱۴۰۳ در دفتر خود پذیرای جمع زیادی از مدیران و کارگزاران کشوری و لشکری شد. در اولین روز کاری سال ۱۴۰۳ ، سران کشور‌های روسیه، هند، جمهوری آذربایجان، تاجیکستان و بلاروس در پیام‌های جداگانه‌ای فرارسیدن نوروز و سال نو خورشیدی را به رئیس جمهور و مردم ایران تبریک گفتند.

برخلاف رویه سال های گذشته که دیدارهای نوروزی رهبر انقلاب با مردم در حرم مطهر حضرت ثامن‌الحجج علی‌ ابن موسی‌ الرضا برگزار می‌ گردید ، امسال با توجه به تقارن آغاز سال ۱۴۰۳ هجری شمسی با ایام ماه مبارک رمضان در تهران و در حسینیه امام خمینی برگزار شد. رهبر انقلاب در این سحنرانی بیان داشتند که امروز منافع ملی ما و افق روشن آینده ما وابسته است به امید و ایمان. اگر فروغ امید در دل‌ها خاموش بشود هیچ حرکتی اتفاق نمی‌افتد. ما این همه ظرفیت برای پیشرفت داریم، این همه جوان مستعد داریم، این ملت آماده به کار و پای کار را داریم، این منابع کم‌نظیر طبیعی را داریم، این موقعیت جغرافیایی ممتاز را داریم، مامی‌توانیم پیشرفت کنیم، پیشرفت‌های بزرگی کنیم، از اول انقلاب تا امروز هم خیلی پیشرفت کردیم اما بیش از این‌ها ما امکان پیشرفت داریم.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی به مناسبت آغاز سال ۱۴۰۳ ضمن تبریک عید نوروز به ملت ایران به‌ویژه خانواده‌های ایثارگران و همه ملت‌هایی که نوروز را گرامی می‌دارند، سال جدید را سال «جهش تولید با مشارکت مردم» نامگذاری کردند. متن پیام رهبر انقلاب همانند سال های گذشته دارای تذکرات، توصیه‌ها و تاکیدات خاص بوده و در ادامه متن، اقدام به تشریح ابعاد ان می گردد. پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، این پیام را بعنوان بیانیه فعالیتی خود در سال ۱۴۰۳ قلمداد کرده و از حداکثر ظرفیت حرفه ای و تخصصی- قانونی- ارتباطی خود ، برای تحقق آن استفاده خواهد کرد. بشکلی مشفقانه از کلیه مدیران ارشد دستگاه های اجرایی و بخش های حاکمیتی فعال در قوای سه گانه کشور، درخواست می گردد که حداکثر تلاش خود را در راستای تحقق فرامین مقام معظم رهبری ، تحقق پذیری و تقویت تمدن سازی اسلامی- ایرانی ، تقویت روندهای پیاده سازی اهداف گام دوم انقلاب ،تقویت همگرایی سه رکن جمهوریت- اسلامیت- انقلابی گری نظام با رویکرد حکمرانی مشارکتی و دولت خوب، بکار گیرند و ان شاالله گره گشایی معناداری را در ابعاد مختلف مسائل و چالش های کشور در سال جدید شاهد باشیم.هشدار داده می شود که کم توجهی به این امور توسط هر مقامی و در هر سطحی با واکنش های مطالبه گری ، شفاف سازی و افشاگری های قانونی این پایگاه تحلیلی خبری مواجه شده و به جهت اهمیت تکالیف حرفه ای، شرعی و قانونی در این حوزه ها ، کمترین مماشاتی صورت نخواهد پذیرفت. به صراحت و در ابتدای سال ، عرض شد تا جای هیچگونه گلایه ای در طول سال ۱۴۰۳ ، باقی نماند.

عضو دفتر رهبر معظم انقلاب گفت: مراسم سخنرانی نوروزی رهبر معظم انقلاب اسلامی روز چهارشنبه اول فروردین در حسینیه امام خمینی (ره) با حضور اقشار مختلف مردم برگزار می‌شود.

محمد مخبر معاون اول رئیس جمهور تصویبنامه ۲۷ دی ماه امسال در خصوص واگذاری ۸۰ درصد از سهام پرسپولیس جهت رد دیون دولت را به وزارتخانه‌های اقتصاد، تعاون و ورزش ابلاغ کرد. بر اساس این مصوبه، معادل ۸۰ درصد سهام شرکت فرهنگی ورزشی پرسپولیس متعلق به وزارت ورزش و جوانان به صندوق بازنشستگی کشوری، سازمان تأمین اجتماعی و صندوق بیمه روستاییان و عشایر بابت رد دیون و سایر تکالیف دولت واگذار می‌شود. تعداد دقیق و نهایی قیمت سهام قابل واگذاری، با تصویب هیأت واگذاری تعیین می‌شود. نقل و انتقال سهام موضوع این مصوبه خارج از ساعت معاملات و خارج از اتاق پایاپای صورت گرفته و از مالیات معاف است و.. سوال اینجاست که محمد مخبر نمی‌داند که این کار تکرار یک اشتباه تاریخی است؟ بررسی کنید کدام یک از دوستان زمانی (در دوره دوم احمدی نژاد) در وزارت تعاون حضور داشتند و الان در ریاست جمهوری؟ اقای مخبر، عزیز دل، بعضی از دوستان ما به نون دونی گویا راضی نیستند و نانوایی می‌خوان. جناب معاون اول، سربسته عرض شد. یک نگاه به دور و بر خودت بندازی پیداش می‌کنی، آشناست.

فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.

آیت‌الله محمد امامی کاشانی نماینده مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه موقت تهران ساعتی پیش در منزل به علت ایست قلبی دار فانی را وداع گفت. وی که متولد ۱۰ مهر ۱۳۱۰ بود از اعضای اولیه جامعه روحانیت مبارز تهران بوده و پس از پیروزی انقلاب اسلامی مناصب متعددی را با حکم امام‌خمینی متصدی شد و از سال ۱۳۶۲ با حکم ایشان به عنوان یکی از فقهاء شورای نگهبان منصوب گردید. مرحوم آیت الله امامی کاشانی همچنین ریاست مدرسه عالی شهید مطهری را بر عهده داشت. وی دو هفته قبل از مرگ با وجود تأیید صلاحیت از جانب شورای نگهبان از انتخابات مجلس خبرگان ۱۴۰۲ کناره‌گیری کرده بود. نماز عید قربان سال ۱۳۹۵ در تهران به امامت وی برگزار شد. وی از نزدیکان و معتمدان اکبر هاشمی رفسنجانی بود که در سال ۱۳۹۴ در لیست خبرگان مردم قرار داده شد و نفر دوم از تهران بعد از هاشمی رفسنجانی به مجلس خبرگان راه یافت.

به در و دیوار می‌زند تا توجیه گر عملکرد ناقص و صد البته زیان بار دوره نمایندگی اش در مجلس و ریاست غیرکارآمدش بر کرسی هیات رئیسه باشد. می‌گوید در سال ۹۸ عرض کردم که اگر در مجلس رفتم به دنبال خیزش اقتصادی هستم و امروز برخی می‌پرسند که خیزش اقتصادی چه شد؟ از این تریبون عرض می‌کنم بنده در جایگاهی هستم که مسئولیتم قانون‌گذاری است و برای یک حرکت اقتصادی که ثبات اقتصادی کشور را به دنبال داشته باشد هر قانونی که باید اصلاح می‌شد، اصلاح شده است و نزدیک به ۵۰ قانون در حوزه مسائل اقتصادی یا مرتبط قطعی با اقتصاد، یا اصلاح شده یا قانون جدید برای آن نوشته شده است و ... متاسفیم این را می‌گوییم آقای قالیباف، تو حتی از وظایف نمایندگی مجلس هم سر در نمی‌آوری. مجلس دو وظیفه قانونگذاری دارد و نظارت بر قانون. در دوره تو بود که این کابینه فشل تشکیل شد. در دوره تو بود که نظارت بر برنامه‌ها به افتضاح امروز رسیده. آقای قالیباف، نمایندگی مجلس در گام اول تفکر می‌خواهد و دوم توان برنامه ریزی و سوم قدرت اجرایی و چهارم مدیریت و سیاست. نمایندگی مجلس، تیم صاحب صلاحیت می‌خواهد نه محفلی بله قربان گو. احتمالا همه چیز خوبان را تو تجمیع شده در خود داری؟ دلمان برای آتش زدن به منابع و منافع ملی پر از خون است. شاید حداقل این عبارت را بتوانی درک کنی.

در ابتدای این نشست مائده قدری‌نیا دستیار مدیرکل موزه‌ها به ضرورت تنظیم سند موزه‌داری به‌منظور هماهنگ‌سازی و نظام‌مند کردن مدیریت موزه‌های کشور از سوی اداره کل موزه‌ها به‌عنوان متولی رسمی امر موزه‌داری در کشور که راهبری ۱۲۹ موزه را عهده‌دار است پرداخت و افزود: طی دو سال اخیر جلساتی برگزار و نسخه اولیه تهیه شد که برای برخورداری از نظرات نخبگان و پیشکسوتان حوزه موزه‌داری برای آن‌ها ارسال شده است. همچنین در این نشست حاضران در ارتباط با تدوین سند موزه‌داری کشور به بیان نظر و پیشنهادهای انتقادی ،تائیدی و تکمیلی پرداختند.

گویا دل پری از عملکرد مجلس یازدهم و مدیریت قالیباف و همچنین قانون محدود کننده سن برای نامزدی افراد، دارد. معتقد است که فضای انتخاباتی کشور از دو منظر رسانه‌ها (خصوصا رسانه ملی و مسئولان) و از منظر مردم قابل بررسی است. در بخش رسانه خیلی فضا گرم است و بر ضرورت مشارکت مردم تاکید دارند و به فرمایشات و صحبت‌های رهبری استناد می‌کنند. اما به لحاظ مردمی و رقابتی به دلیل عملکرد‌های شورای نگهبان، شرایط اقتصادی جامعه، تحلیل برخی از ائتلاف‌ها و انتخاب‌ها و انتصاب‌ها و برخی کم حساسیتی ها، جریان موثری مطابق تاکیدات رهبری هنوز شکل نگرفته است. می‌گوید، نمی‌توان چند روز مانده به انتخابات مشکلات اقتصادی مردم را حل کرد و نباید هم وارد وعده درمانی و شعارگرایی شد. در خصوص قالیباف مهتقد است که قالیباف هیچ سابقه دینی و علمی ندارد! یک پاسدار بوده در حد یک پاسدار ما ایشان را می‌شناسیم، ایشان تئوریسین اسلام نبوده و چیزی نمی‌داند. مجلس دو وظیفه دارد؛ یک وظیفه نظارتی و یک وظیفه تقنینی و قانونگذاری. مجلس وظیفه‌اش را انجام نداده است. اگر ما قوانین مان را همان‌طور که تصویب می‌شدند اجرا می‌کردیم این مشکلات را نداشتیم. مشکلات کشور به این معناست که یا قانون نداشتیم یا اگر داشتیم خوب اجرا نشده است. با توجه به وضعیت بحرانی کشور، وضعیت خوب نیست،۳ کشور در دنیا بودند که شرایطشان مناسب بود، یکی ایالات متحده آمریکا، اتحاد جماهیر شوروی و ایران. این سه کشور نفت، معدن و نیروی انسانی داشتند. کاهش ارزش پول ملی یعنی از بین رفتن دارایی و ثروت مردم، شب مردم می‌خوابند نصف پولشان رفته، چرا؟ چون دلار ۵۵، ۶۰ هزار تومان شده است.

وحدت جریان اصولگرایی با مسیری که طی می‌کنند، افسانه‌ای بیش نیست (هرچند که همین نقیصه به گونه‌ای دیگر در جریان اصلاح طلب هم مشاهده شده و خواهد شد). اصول گرا‌ها با خط فرمان فعلی، زمانی به سمت وحدت گرایش پیدا می‌کنند که دو شرط وجود دشمن مشترک و مجاز بودن به ارایه نگاه و اقدام پوپولیستی، پذیرفته شده باشد. جریان اصول گرایی ایران (همانند جریان اصلاح طلب)، متاسفانه فاقد مبانی فکری و منظومه شناختی- تحولی بوده و غالب قیل و قال ها، حول تامین سلیقه و منفعت است (موضوعی که پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، بار‌ها درخصوص آن هشدار داده و حساسیت حاکمیت را به مخاطرات پنج گروه سنت گرایان و متعصبین، منفعت طلب‌ها و غارت گر‌ها، منافقین و چند چهره‌های ریاکار، نفوذی‌ها و معاندین داخلی و خارجی، جلب کرده است). وقتی یک دستی در نظام مدیریتی و سیاسی مطرح می‌شود و سایه دشمن مشترک کاهش سافته و پای تحول و اثبات تغییر توسعه‌ای پیش کشیده می‌شود، عجوج و مجوج اصولگرایی را می‌توان به راحتی مشاهده کرد. حضور حداقل چهار لیست اصولگرایی برای انتخابات تهران؟ دوستی بین منتقدین آنهم بدون ایجاد زبان مشترک و تنها برای فراهم سازی فرصت حضور، محفل گرایی سلیقه محور کوتوله پرور برای تامین منافع و گور بابای منافع ملی (به اعضای برخی از لیست‌ها نگاه کنید. گویا بشکل شانسی از لوپ لوپ درامده اند. ما از برند لوپ لوپ برای این مقایسه، عذرخواهی می‌کنیم)، خجالت بکشید از سن تان. بعضی از شما‌ها واقعا باعث وهن دین، انقلاب و جمهوریت کشور هستند. اف بر حیات بی خیر و زنده بودن تان.‌ای کاش در دوره جنگ تیر غیبی به برخی از شما اثبات می‌کرد و حداقل از بار بی تعهدی هایتان می‌کاست و فشار کمتری به جامعه وارد می‌کرد و یک اجر معنوی و اخروی هم نصیب شما می‌شد.

حسن صادقی (رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) و معاون دبیرکل خانه کارگر به سخنرانی اخیر مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی پیرامون گذشته این سازمان و این عبارت که تامین اجتماعی را سرشار از مشکلات مالی و استقراض دانسته بود، در یادداشتی واکنش نشان داد و از فروش اموال سازمان ابراز نگرانی کرد. صادقی در متن خود اورده است که در ابتدای دوره مسئولیت میرهاشم موسوی، بنابر گزارشات موجود، سازمان تأمین اجتماعی در بهترین شرایط مالی و رضایتمندی بیمه شدگان از سازمان بود و ایشان وارث ثبات مالی و نظم مدیریتی سازمان در موقع تغییر و تحول و جابجایی مدیریتی بودند. آقای مدیرعامل فرموده‌اید ابتدای مسئولیت بنده هر ماه ۴ تا ۵ هزار میلیارد تومان کسری داشتیم که عدد بزرگی بود و لرزه بر اندام‌ها انداخته بود. البته برای کسی که با حقوق‌های کمیته امدادی سر و کار داشته باشد، طبیعتاً با دیدن ارقام بزرگ ۱۰ هزار میلیاردی لرزه بر اندامش خواهد افتاد و شاید همین ترس و لرز هم باعث شده تا دست به آینده فروشی بزند و اموال و دارایی‌های سازمان تأمین اجتماعی را با قیمت نازل به فروش برسانید. آیا واگذاری پتروشیمی شازند اراک به بانک و سایر واگذاری‌ها عقلانی است؟ آیا اکنون به همان قیمت زمان واگذاری، قادر به پس گرفتن آن می‌باشید. قطعاً خیر؛ با چندین برابر آن پول هم قادر به بازگرداندن پتروشیمی شازند اراک و اموال از دست رفته سازمان نخواهید بود. زیان ناشی ازعدم انتفاع از سود‌های عملکرد سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ پتروشیمی شازند و همچنین تفاوت قیمت زمان واگذاری و قیمت روز این شرکت در مجموع ۵۲ هزار میلیارد تومان می‌باشد و .... لازم به توضیح است که شعار سال، بار‌ها و بار‌ها در بحث انتصابات محفلی در سازمان تامین اجتماعی و یا طراحی تئوری غارت در پشت پرده، هشدار کارشناسی و امنیتی صادر کرده بود.