پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

عنایت الله نوری نظری متولد ۱۳۱۶ درمحله سرچشمه تهران است. وی فارغ التحصیل دوره کارشناسی رشته ادبیات دانشگاه تهران و دوره ممتاز نقاشی جهاد دانشگاهی هنر است. نوری چندین نمایشگاه نقاشی آبرنگ و کالیگرافی جمعی و انفرادی در ایران، ایتالیا، سوئیس، انگلستان، امریکا و استرالیا برگزار کرده است. امیرمحمد نظری نوری فرزند زنده‌یاد عنایت الله نوری نظری هنرمند پیشکسوت نقاش بیان کرد که پدرم هفته پیش دچار ذات‌الریه شد و وقتی به بیمارستان رفتیم، تست کرونایش نیز منفی شد، اما بعد از چند روز که در بخش بستری بود، دچار عفونت ریه و در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شد، اما دکتر‌ها نتوانستند این عفونت را از بدن پدرم خارج کنند و متاسفانه ساعت ۱۰ شب پدرم ایست قلبی کرد و فوت شد. وی درباره مراسم تشییع و خاکسپاری و یادبود زنده‌یاد نظری نوری نیز گفت: قرار است مراسم تشییع پدرم حدود ساعت ۱۰ صبح سه‌شنبه ۲۴ اردیبهشت از مقابل خانه هنرمندان ایران برگزار شود و سپس پیکر ایشان به درخواست و وصیتش در روستای بیدهند نزدیک کاشان خاکسپاری خواهد شد. نظری نوری در پایان اضافه کرد: مراسم یادبود و ختم پدرم نیز روز جمعه ۲۷ اردیبهشت ساعت ۱۶:۳۰ در مسجد الغدیر میرداماد برگزار می‌شود.

در سال ۱۴۰۳ هنرمندان کم نظیری چشم بر این دنیا بستند و آسمانی شدند. یاد و نام این هنرمندان در ذهن ایرانی‌ها همیشه ماندگار خواهد بود. سالی که پشت‌سر گذاشتیم در کنار همه اتفاقات تلخ و شیرینش، با درگذشت تعدادی از هنرمندان نام‌آشنا و نیز هنرمندان کمتر شناخته‌شده کشورمان همراه شد، هنرمندانی که برخی، موی سپید کرده بودند و بعضی در آغاز راه بودند و درگذشت هر کدام، غمی سنگین بر دل جامعه هنری و هنردوستان کشور گذاشت.

پوسترها به‌عنوان یک از عناصر اساسی در جشنواره‌ها، نقش مهمی در جلب توجه مخاطبان و معرفی آنها دارند. مسئله‌ای که کمتر از یک ماه مانده به آغاز جشنواره های فیلم و تئاتر فجر در حال تبدیل شدن به یک بحران است. چهل و سومین دوره جشنواره بین المللی فجر کمتر از یک ماه دیگر آغاز خواهد شد درحالی تا امروز هنوز پوستری برای جشنواره تئاتر و فیلم معرفی نشده است و تنها سخن از حاشیه های طراحی پوستر در اصحاب رسانه و صفحات مجازی بیان می‌شود.پوستر جشنواره چهل و سوم فیلم فجر روز چهارشنبه ۵ دی ماه رونمایی شد و به دلیل نقدها و حواشی بسیار دبیرخانه جشنواره تصمیم به اصلاح و رونمایی دوباره پوستر در تاریخی دیگر گرفت. پس از حذف پوستر قبلی جشنواره فیلم فجر نوبت به جشنواره تئاتر فجر رسید.یکی از مشکلات اساسی که در این سال‌ها در حوزه طراحی پوستر جشنواره‌های فیلم ایران مشاهده می‌شود، چرخش پوستر‌ها بین چند نفر خاص است. در هر نسل از گرافیست‌ها، حداقل پنج طراح با سطح جهانی وجود داشته‌اند، اما متأسفانه طراحی پوستر جشنواره فیلم فجر بیشتر بین چند نفر خاص دست‌به‌دست می‌شود. این باعث شده تنوع و نوآوری در این زمینه به‌شدت کاهش یابد.

تحلیل برآیند نیروهای یک جامعه و روند تغییرات آن با توجه به دو مولفه داخلی( شرایط حاکمیت و کارآمدی،مشروعیت و مقبولیت آن / وضعیت هسته سخت و سطح حرفه ای و غیر تهاجمی بودن آن / وضعیت مردم) و خارجی( کشورهای دوست ، کشورهای دارای منافع و متمایل به معامله ، کشورهای دشمن) قابل تبیین است. در کشورهای خاورمیانه بشکل سنتی دارای نوعی دو قطبی سازی بین تقابل مولفه های داخلی در برابر مولفه های خارجی بوده و در بین مولفه های داخلی نیز ، متاسفانه در غالب موارد، فعالیت مشارکتی بین سه زیر مولفه حاکمیت ، هسته سخت و مردم ، ملاحظه نمی شود و حاکمیت با نوعی نگاه بالا به پائین به شهروندان بر اساس انواع ایدئولوژی ها و طراحی ساخت ها و ساختارها، می نگرد. چنین میدان نیرویی ، فاقد پایداری طولانی مدت بوده و بعد از گذر از دوره حکومت داری میان مدت و با توجه به شکاف مردم- حاکمیت، شاهد حضور سرکوبگرانه هسته های سخت و برخورد های تند با مردم هستیم. شرایطی که بشکل تدریجی باعث محبوبیت زدایی، تغییر ارزش ها و کنار نهادن ایدئولوژی ها و بعضا تقدس ها در مردم و در نهایت ، سست شدن پایه های مشروعیت نظام ها می شود. نقطه عطفی که زیر بخش های مولفه خارجی، حداکثر استفاده را از آن نموده و تامین منافع خود را در کشور بحران زده، جستجو می کند. محمدرضا تاجیک، تحلیل گر سیاسی، بر اساس نوعی تحلیل روندی و تاریخی ، اقدام به بررسی سیر قهقرایی حکومت بشار اسد در سوریه نموده و نظرگاه هایی نیز در مورد شرایط ایران و برخی دیگر از کشورهای همسایه ، ارایه می دهد.

در این فیلم سفری کوتاه به صنعت عینک سازی در دهه ۶۰ میلادی خواهیم داشت. دورانی که فریم‌های گربه‌ای نیز میان بانوان طرفداران زیادی داشت. این فیلم تاریخی به سال ۱۹۶۵ برمی‌گردد.

همه چیز درباره به زبان افتادن مجدد نام کتابخانه آیت‌الله طالقانی در یک هفته اخیر از توییت رسول جعفریان شروع شد. سال ۱۳۷۳ این کتابخانه توسط خانواده آیت‌الله طالقانی به معاونت اجتماعی منطقه ۱۲ شهرداری تهران فروخته می‌شود و از طرف این معاونت به سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران واگذار و درنهایت سال ۱۳۷۴ کتابخانه‌ای در این خانه دایر می‌شود. روایت اینکه چطور این کتاب‌ها به بازار دست دوم هم رسیده نکته مهمی است، گویا بعد از اینکه کتاب‌ها به جای دیگری منتقل می‌شوند تا خانه مرمت شود، طی چند ماه اخیر برخی کتاب‌ها برای فروش به بازار دست‌دوم‌فروشی‌ها و حتی کتابفروشی‌هایی که کتاب‌های دسته دوم می‌خرند، برده می‌شود که همین نشان از نظارت نداشتن بر کتاب‌ها است. این در حالی است که کتاب‌های به‌جامانده از آیت‌الله طالقانی جزو میراث ملی‌اند و به غیر از به فروش نرسیدن، حتما باید شرایط نگهداری درستی داشته باشند. اما مهرداد باقری، رئیس سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران به جای این شفافیت رویه دیگری را پیش گرفت و در جواب خبرنگاران وقتی از چگونگی فروش این آثار پرسیدند، جواب داد: سوال جذاب رسانه‌ای از من نپرسید و بنویسید باقری اسم آن شورا را نمی‌آورد. قبلا آثار هنری را فروخته‌ایم و مجدد می‌فروشیم. سلام بر کلیه نهاد‌های نظارتی خصوصا سازمان بازرسی کل کشور. سلام به مهدی چمران، خوبی عمو جان؟

هنوز مشخص نیست که با فساد روبرو هستیم یا قصور، تقصیر، اهمال و ترک فعل. چهره زشت داستان زمانی است که مهدی چمران، قصد ماست مالی داستان را دارد. آیا شهر تهران اینقدر بی پدر و مادر شده (یتیم و لطیم) که امثال مهدی چمران بدون کمترین پیگیری حقوقی و کیفری نسبت به صحبت‌ها و عملکردشان، بشکل سلیقه‌ای عمل کنند؟ چرا شهردار تهران سکوت در پیش گرفته است؟ آیا قرار است که رئیس سازمان زیباسازی شهرداری تهران، قربانی این رسوایی باشد؟ وقتی در یک موزه چند هزار متری، از این اتفاق‌ها می‌افتد در کل شهرداری تهران چه فجایایی در حال دنباله گیری است؟ حمایت از هتل سازی‌هایی که حکم توقف ساخت و ساز دارند و ماده ۵ شهرداری و ماده ۱۰۰ و غیره. خداوند ان شاالله ریشه انسان‌های فاسد شهرداری را بشکل بینانسلی بخشکاند. دوستان شهردارچی هم اگر جرات گفتن امین را دارند، ما را خوشحال خواهند کرد. ما که آمین را گفتیم.

فروش آثار هنری موزه امام علی شهرداری تهران هم با حاشیه های شدید و شائبه های فساد همراه است. در گام اول گفتند که هیچ اثری فروخته نشده و آثار بشکل امانی به نمایش گذاشته شده و باز می گردند. دوم گفتند که بله برخی از آثار فروخته شده است. در سومین مرحله بیان داشتند که آثار فروخته شده،آثار موزه ای نبوده و آثار هنری بوده اند. آیا در چنین افتضاح ملی، قرار نیست که سازمان بازرسی کل کشور ورود کند؟ آیا برخی از ادعاها که می گفتند شهرداری با تسهیل در زمین و شرایط ساخت، باعث سکوت سازمان بازرسی شده است را باید بپذیریم؟ آقای خدائیان حرفی و توضیحی در این خصوص ندارند؟

تا به امروز آنچه در مورد دفاع مقدس گفته یا نوشته یا تولید شده است یا به بیان «ملزومات جنگی، مختصات جغرافیایی و اطلاعات لجستیکی و نظامی» مربوط به طرفین درگیر در جنگ یعنی «ایران و عراق» بوده است (روایت جغرافیایی-نظامی) یا آنکه به دنبال تبیین و تشریح «خاطرات دوران دفاع مقدس» از زوایای مختلف هستند (روایت خاطرات و سیره شهدا). این در حالی است که نسل جدید تمایلی به شنیدن هیچ کدام از این دو نوع روایت ندارد. این دو نوع روایت، از کاربر لازم و کافی برای جامعه نظامی و سیاسی کشور نیز برخوردار نیست. شاید در گام دوم انقلاب گذشت بالغ بر ۳۵ سال از اتمام جنگ تحمیلی، زمان آن فرا رسیده باشد که با نگاهی انتقادی و گفتمانی (در مقابل نگاه‌های تائیدی، ایدئولوژیک و ارزشی، امنیتی، نگاه عاطفی و احساسی) به مسئله نگریسته شده و از پاره حقیقت گویی‌ها فاصله گرفته شود. روایت‌هایی برای بیدار شدن، به جای قصه‌هایی برای خوابیدن. دکتر خانیکی معتقد است که روایت؛ بازنمایی واقعیت‌هاست. با کنار هم قرار دادن اسناد نمی‌توان روایتی باورپذیر به جامعه انتقال داد. روایت رسمی از جنگ بر روایت مدنی و فرهنگ در جامعه غلبه پیدا کرده است. روایت یک اتوبان یک طرفه نیست؛ باید برای دهان هر گوینده، یک گوش شنوده‌ای هم وجود داشته باشد. نسل جدید؛ هویتی که بر مبنای رانت، تبعیض و امتیاز باشد را پس می‌زند. دکتر ظریفیان می‌گوید که روایت هشت سال جنگ تحمیلی؛ سرمایه ملی ماست. ارائه انبوه و غیرضروری این روایت در تمامی روز‌های سال، مخاطب را دچار پس زدگی کرده است. به غلط این باور را در جامعه مطرح کردند کسانی که مدیریت صحنه جنگ را بر عهده داشتند، برای مدیریت بخش‌های دیگر ارکان جامعه ذی‌حق هستند؛ این خود نوعی انحصارگرایی است. امروز فرمانده جنگ هم برخلاف واقعیت شب عملیات کربلای چهار صحبت می‌کند و آن را عملیات فریب می‌نامد، زیرا نگران است با پدیدار شدن خطا‌های رخ‌داده، بخش معنوی جنگ هم زیر سوال برود. مردم به رهبری امام خمینی در جنگ ایمان داشتند، بنابراین کمترین نقدی به جبهه‌های جنگ وارد نمی‌کردند. مسأله امروز نسل جدید زندگی است؛ برای جوانی که چشم‌اندازی در آینده کشور ندارد، روایت جنگ بی ارزش است.

براساس اعلام ارگان رسانه‌ای حزب کارگزاران سازندگی، ۳۰ تابلوی ارزشمند از موزه امام علی (ع) (وابسته به شهرداری تهران) خارج شده و به کشور امارات منتقل شده‌اند. آن‌طور که سایت World art Dubai نشان می‌دهد ۱۴ اثر فاخر هنرمندان ایرانی متاسفانه فروخته شده‌اند. وقتی ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران در تازه‌ترین جلسه شورا درباره این اتفاق حرف زد و خبر داد که این آثار از موزه خارج شده و برنگردانده شده‌اند و حتی ارزش یکی از آن‌ها به تنهایی ۳۰ میلیارد تومان است، هیچ‌کس تصور نمی‌کرد بخشی از تابلوها- که البته ردی از آن‌ها پیدا شده- چند ماه قبل به فروش رسیده باشند. امانی روز یک‌شنبه در دویست‌وشصت‌ونهمین جلسه شورای شهر تهران به این موضوع پرداخت و طبق بند ۸ ماده ۸۰ قانون اختیارات و وظایف شورا و شهرداری‌- که درباره وظیفه شورای اسلامی شهر در نظارت بر اداره و حفظ دارایی‌های شهرداری‌هاست- خواستار پیگیری موضوع در شورا و ارائه توضیح از جانب شهرداری شد. او همچنین گفت، آثاری از موزه خارج شده که یک مورد از آن‌ها ۳۰ میلیارد تومان ارزش مادی داشته است.

پس از پیگیری‌ها مستمر و تماس‌های مداوم از مسئولان موزه امام علی درخصوص ماجرای تابلو‌های میلیاردی خارج شده از موزه امام علی (ع) بالاخره مدیر روابط عمومی این موزه پاسخ داد. او اعلام کرد از ۳۰ تابلوی خارج شده، هنوز هیچ تابلویی به موزه امام علی بازنگشته است. ناصر امانی عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران صبح روز گذشته ۲۵ شهریورماه در تذکر به شهرداری تهران اعلام کرد که ۳۰ تابلوی ارزشمند از موزه امام علی (ع) که متعلق به شهرداری تهران است چند ماه قبل از محل این موزه خارج و به بهانه برگزاری یک نمایشگاه خارج شده و هنوز به این موزه بازنگشته و معلوم نیست کجا هستند؟ افکار عمومی می‌پرسند که با توجه به احتمال بدل کشیدن از تابلو‌ها، چه کسانی اصالت تابلو‌های وارد شده به موزه را چک و تائید خواهند نمود؟

رئیس فدراسیون فوتبال با اشاره به اقدام بازیکن تیم فوتبال استقلال و تصویری که از تتو او منتشر شده است، گفت: در کشور اسلامی و فوتبال ما نباید شاهد چنین اتفاقات ناخوشایندی باشیم. سوال ما از تاج بی تاج این است که ایا تتو وقف مقررات فدراسیون یا سایر نهاد‌های ورزشی برای بازیکنان لیگ برتر، تخلف محسوب می‌شود یا نه؟ اگر نه، حرف زدنت معنا ندارد. اگر آری، چرا اقدام انضباطی نمی‌کنید؟ اشکان دژگه رو یادتون هست؟ واقعا باید تاسف خورد به حال افرادی مثل تاج که تکلیفش با خودش مشخص نیست. بنظر شما مهدی تاج جرات پوست کندن خربزه را دارد، وقتی که پای منافع پیش بیاید؟ آقای تاج، خوب می‌فهمی چه می‌گوییم و از چه چیز حرف می‌زنیم، خودت را تاکی می‌خواهی به کوچه علی کجه بزنی؟ هرچند که طبق بعضی شنیده‌ها، کار داره توی مسیر خاص خودش می‌افته. سربسته عرض شد آقا مهدی. بار پیش هم سربسته عرض کردیم فکر کردی بلوفه و غلوه.

به دلیل بالا بودن رطوبت در گیلان، اگر به بنا رسیدگی نشود، پایدار نمی ماند. بناهای به جا مانده در گیلان عمدتا در اواخر دوره قاجار ساخته شده اند.عمارت های تاریخی لنگرود همچون منجم باشی، دریابیگی، هدایتی، نیکوکار و این آخری عمارت مدیری، یکی پس از دیگری به عمد تخریب می شوند و چشم انتظار تحقق وعده بازآفرینی و ساختن مشابه آن هستیم.پس از تخریب سقف عمارت مدیری لنگرود، اداره میراث فرهنگی جلوی ادامه تخریب را می گیرد. ولی جهانی، مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گیلان، درباره این بنا می گوید: «عمارت مدیری بنایی با قدمت ۱۰۰ سال، واجد ارزش میراثی بوده و یگان حفاظت میراث فرهنگی پس از اطلاع از اقدام به تخریب توسط مالک از ادامه عملیات جلوگیری کرد».

آریایی‌ها که نیای ما ایرانی‌ها هستند، اقوامی مهاجر بودند که سال‌ها پیش به فلات بزرگ ایران مهاجرت کردند. اما پیش از آمدن آن‌ها به این سرزمین هم اقوامی در ایران زندگی می‌کرده‌اند. ساکنین اولیه ایران قبل از آریایی‌ها چه کسانی بودند؟ این سوالی است که ذهن هر ایرانی را به خود درگیر می‌کند. در کتاب‌های تاریخ درباره اقوام آریایی و ورود آن‌ها به فلات ایران زیاد خوانده‌ایم. اما آن چه کمتر درباره آن صحبت شده اقوامی هستند که پیش از ورود آریایی‌ها به ایران در این خطه زندگی می‌کرده‌اند و هرکدام برای خود دارای تمدن و فرهنگی خاص بوده‌اند. تمدن و فرهنگی که پس از ورود آریایی‌ها به ایران بر آن‌ها تأثیر گذاشت. در واقع اجداد ما از این اقوام تأثیر گرفته‌اند. در متن ارایه شده، ساکنین اولیه ایران و تمدن‌های مختلف شان مورد بررسی قرار گرفته است. تمدن‌هایی همچون عیلامی‌ها، کاسپی‌ها، اورارتوها، گوتی‌ها، لولوبیان، کاسی‌ها و مانائیان.

در هفته‌ای که گذشت، روز بهزیستی و تأمین اجتماعی را داشتیم. مطابق قوانینی، چون آیین‌نامۀ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان و آیین‌نامۀ ساماندهی کودکان خیابانی، متولی اصلی در زمینۀ کودکان کار و خیابان، سازمان بهزیستی کشور است. همچنین سازمان بهزیستی مسئولیت اصلی برای حمایت از کودکان با نیاز‌های ویژه (کودکان دارای معلولیت، اوتیستیک و …) را برعهده دارد. برای بازآرایی نقش بهزیستی در چارچوبِ اصولِ حمایت، جذب و توانمندسازی، لازم است که این نقش با برنامۀ «شهر دوست‌دار کودک» پیوند بخورد؛ برنامه‌ای که بر اهمیت بهبود شرایط محیطی، نقش شهر در ارائۀ خدمات، ارتقاء اجتماعات محلی و توانمندسازی آن‌ها و عاملیتِ کودکان برای تغییرِ شرایطشان تأکید دارد. برای این مقصود می‌بایست سازمان بهزیستی نقش جدی در همکاری برای تحقق سند الزامات و ضوابط عام شهر دوست‌دار کودک و سایر شیوه‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های مرتبط ایفا کند، در سیاست‌ها و برنامه‌های بازآفرینی شهری مشارکت فعال داشته باشد، رویکرد خـود را از نقـش صرفاً مددکاری به مشارکت‌طلبی تغییر دهد

فرهاد مشیری نقاش سرشناس ایرانی روز - چهارشنبه- ۲۷ تیر- بر اثر ایست قلبی در ۶۱ سالگی در لواسان تهران دارفانی را وداع گفت. همسر او شیرین علی‌آبادی عکاس حرفه‌ای بود که سال ۱۳۹۷ از دنیا رفت. فرهاد مشیری در سال ۱۳۸۷ با الهام از خم‌ها و کوزه‌های سفالی شیراز، آثاری را خلق کرد که بعد‌ها به عنوان « نقاشی ‌های کوزه» معروف شدند. مشیری از جمله هنرمندان بنام ایرانی بود که آثارش مورد توجه بسیاری از مجموعه داران غربی و اروپایی قرار گرفته و هنردوستان غرب آسیا نیز پیگیر آثار او هستند. مشیری جزو هنرمندانی بود که سال ۲۰۰۸ در حراج کریستیز دبی قیمت اثرش از یک میلیون دلار عبور کرد. نام مشیری در فهرست ۵۰۰ هنرمند برتر جهان در سال ۲۰۱۲ قرار گرفته است. لازم به توضیح است که فرهاد مشیری را نباید به اردوان فرهاد مشیری (زاده ۲۷ اردیبهشت ۱۳۳۴ - آبادان/ تاجر و سرمایه‌دار ایرانی-بریتانیایی و سهام‌دار تعدادی شرکت فولاد و انرژی در بریتانیا و روسیه است همچنین مالک باشگاه اورتون انگلستان که سرمایه او ۳/۵ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود) اشتباه گرفت و یکی دانست.

ویدئو کلیپی در فضای مجازی در حال دست به دست شدن است که در ان، گروهی صافکار اقدام به تعمییر زیبای یک خودروی ۲۰۶ صندوق دار که از عقب تصادف داشته و صندوقش کاملا جمع شده است، می‌کنند. شاید صافکار‌های کلیپ مورد اشاره، تاکید روی تبلیغات داشته باشند، اما واقعیت داستان اینجاست که این خودروی زیبا، بنوعی تبدیل به ارابه مرگ حاضر در میدان شده و با کوچکترین تصادف از عقب، حادثه و خسارت، ده‌ها برابر شرایط اولیه خواهد بود. سوال پیش می‌آید که این کلیپ را باید بعنوان قدرت ابتکار تعمیرکار ایرانی بشناسیم یا ضعف قوانین نظارتی درخصوص از رده خارج کردن برخی از خودرو‌های تصادفی؟

سینمای ایران در چند سال اخیر روز‌های سخت زیادی را پشت سر گذاشت، از ممنوع‌الکاری و ممنوع‌التصویری بسیاری از هنرمندان تا هجوم فیلم‌های مبتذل کمدی بر پرده سینما‌ها و اوضاع تنگ و سخت معیشتی و... حالا با روی کار آمدن دولت آقای پزشکیان و نکات مهمی که در گفته‌های او به نفع اهالی فرهنگ و هنر است چقدر می‌توان به بهبود شرایط امیدوار بود؟ چه باید کرد تا سینما از چالش‌های سخت این روز‌ها بیرون بیاید و سینماگران فضای امنی را دوباره تجربه کنند؟ ایده‌ها و نظرات مجید برزگر، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده سینما در این مورد حاوی نکاتی کاربردی و بعضا تاکیدی است که تقدیم حضور شده است. وی معتقد است که، بنیانِ تصمیماتی که در دولت سیزدهم در حوزه فرهنگ و هنر گرفته شد اساسا بنا بر خالص‌سازی، خودی و غیر خودی کردن و نگاه امنیتی مبتنی بر تسلط و نظارتِ گسترده بود، هرقدر شعار‌های مسوولان با این نگاه متفاوت بود، اما در عمل شاهد چنین رویکرد و برخوردی در سینمای ایران بودیم و گواهِ بر این مدعا حجم زیادی از سانسور در زمینه‌های تئاتر و نشر و سینما، حذف اساتید از دانشگاه‌ها، نگاه نظارتی شدید در حوزه‌های تجسمی، نمایش و سینما است.

عمارت دیوانخانه وکیل یکی از بناهای شاخص دوره زندیه در شیراز است که نزدیک به یک قرن گرفتار ساخت و سازهای غیراصولی شده است. این بنای کلیدی درحالی در احیای مجموعه زندیه نقش مهمی دارد که متولیان میراث‌فرهنگی هنوز نتوانسته‌اند اقدامی برای آزادسازی بنا از اسارت مخابرات انجام دهند. فعالان میراث‌فرهنگی معقتدند، درصورت حذف ملحقات ساختمان مخابرات از عمارت دیوانخانه وکیل و واگذاری آن به میراث‌فرهنگی گامی بزرگ در جهت ثبت مجموعه زندیه در فهرست آثار جهانی برداشته می‌شود. مخابرات شیراز نیز ضمن خصوصی خواندن خود، ادعای وجود مذاکرات قبلی درخصوص خرید این ملک از مخابرات و دادن زمین معوض را مطرح کرده است.

علی اکبر گودرزی (هوادارانش او را در ابتدا «چوپان زاده آزاده» و سپس «امام» می‌نامیدند /زاده ۱۳۵۵ و در شناسنامه ۱۳۳۸ در روستای دوزان شهرستان الیگودرز - درگذشت ۳ خرداد ۱۳۵۹) مصداق همان آدم‌های با دانش اندک و ایمان زیاد بود که می‌توانست هزاران نفر را به پای برداشت‌های انحرافی خود از متون دینی، قربانی کند و یک جامعه‌ای را به قهقرا سوق دهد. وی تلاش داشت تا یک نظام سیاسی جایگزین جمهوری اسلامی فعلی تاسیس کند. در آغاز دهه ۱۳۵۰ چندین گروه سیاسی با ایدئولوژی اسلامی اعلام موجودیت و فعالیت کردند و تفاوت عمده گروه فرقان با همه آن‌ها در این بود که آبش با روحانیون در یک جوی نمی‌رفت و خواهان «اسلام بدون آخوند» بود. به همین دلیل، گودرزی در سال ۱۳۵۶ عبا و امامه طلبگی را کنار گذاشت و در سن ۱۸ سالگی، به تفسیر قرآن روی آورد و بنوعی گروه فرقان را تاسیس کرد. او از آیات قرآن فقط جنگ و جهاد و مبارزه را می‌فهمید و چیزی از صلح و زندگی در کلام او نبود. جمعیتی از جوانان مذهبی و پرهیجان در مساجد پایین شهر تهران در محدوده نازی آباد و جوادیه و میدان شوش نیز، گوش تا گوش می‌نشستند و این تفاسیر خون چکان را استماع می‌کردند. ایده اسلام بدون روحانیت را اولین بار اندیشمند پاکستانی، ابوالا مودودی، مطرح کرد. سپس دکتر علی شریعتی آنرا ذیل مبحث «جامعه بی طبقه توحیدی» شرح و بسط داد. اکبر گودرزی تحت تأثیر اندیشه انقلابی شریعتی تفسیری از قرآن به نام «ایدئولوژی توحیدی» تألیف کردو یکی دیگر از افرادی که تأثیر مهمی در شکل‌گیری ایدئولوژی گروه فرقان داشت، حبیب‌الله عاشوری، روحانی ناراضی بود. فرقانی‌ها هم به استناد همین حرف شریعتی، معتقد بودند که، چون روحانیت شیعه بصورت یک طبقه اجتماعی ظاهر شده، بنابراین برای تاسیس یک جامعه اسلامی خالص و بدون طبقه، باید این‌ها را از سر راه برداشت. به نظر آن‌ها «میان اسلام و روحانیت هیچ انضمام و انسجامی وجود ندارد». این ایده را بعد‌ها مجاهدین خلق پی گرفتند و در عین تاریک اندیشی‌های ایدئولوژیک و مذهبی، همچنان خودشان را مخالف «آخوندیسم» نامیدند. جدال رسمی روحانیون و فرقانی‌ها در سال‌های قبل از انقلاب را، مرتضی مطهری شروع کرد و از آنان با عنوان «ماتریالیست‌های مسلمان و منافق» یاد کرد. گودرزی بر خلاف بسیاری از روشنفکران مذهبی، در هر صورت با ظواهر و کلمات و آیات قرآن آشنایی کامل داشت و در پاسخ به روحانیون سعی می‌کرد که با ادبیات و منطق خودشان به آن‌ها پاسخ دهد. به نظر گودرزی از نظر قرآن «منافق کسانی هستند که همزمان با باند حکومت و باند مردم همکاری می‌کنند». اشاره او مستقیما به خود مطهری و نیز سید محمد بهشتی، محمدمفتح و جواد باهنر بود که در آموزش و پروش و دانشگاه دوره پهلوی تدریس می‌کردند و در عین حال، با حکومت پهلوی هم مخالفت می‌کردند. با پیروزی انقلاب و آغاز سال ۱۳۵۸، گروه فرقان دست به تفنگ برد و نخستین ترور‌ها در درون نظام نوپا را رقم زد. از سپهبد قرنی نخستین رئیس ستاد مشترک جمهوری اسلامی شروع کرد تا مطهری و مفتح و عراقی و در مجموع ۱۹ نفر را هدف قرار داد. آیت الله خامنه ای، هاشمی رفسنجانی، موسوی اردبیلی و عباس امیر انتظام نیز هدف سوء قصد قرار گرفتند و جان سالم به در بردند. بهانه این کار هم اطلاعیه مشترک مرتضی مطهری و مهدی بازرگان در خصوص لزوم بازنگری آثار شریعتی بود که بت و بوطیقای فکری فرقانی‌ها به حساب می‌آمد. در دیماه ۱۳۵۸ علی اکبر گودرزی در یک خانه تیمی در خیابان جمالزاده تهران دستگیر شد. محاکمه او به علی اکبر ناطق نوری و اسدالله لاجوردی سپرده شد. تعداد اعضای رسمی گروه فرقان حدود ۷۰ نفر اعلام شد. جمعی دستگیر و ابراز پشیمانی کردند و تعداد بر سرموضع ماندند و به همراه گودرزی در خرداماه ۱۳۵۹ اعدام شدند. هنوز هم در خارج از کشور اطلاعیه‌هایی به نام این گروه منتشر می‌شود.